Marit kan zich nog goed herinneren hoe het was om een puber te zijn. “Ik had veel puistjes, was overal onzeker over en had veel ruzie met mijn ouders. Met bijna alles is het uiteindelijk goed gekomen—behalve met de band met mijn ouders. Op mijn zeventiende ben ik uit huis gegaan omdat het gewoon niet meer vol te houden was. Ik nam me destijds voor dat dit mij nooit zou overkomen als ik zelf kinderen had. Maar nu wil mijn dochter niet meer bij mij wonen…”
Los maken
Omdat Marits ouders altijd heel streng waren, probeerde ze zich met man en macht los te maken van hun controle. “De manier waarop zij mijn leven beheersten en controleerden was niet normaal. Toen mijn vriendinnen zestien waren, gingen ze al hun eigen gang. Ze mochten uitgaan tot de kroeg sloot en hun ouders vertrouwden erop dat ze zich aan de afspraken hielden. Ook zij hadden heus weleens ruzie thuis, maar dat viel in het niet bij wat zich bij mij afspeelde.”
Ben vertrokken
Marits ouders verboden haar om uit te gaan of om na het eten überhaupt nog buiten te zijn. “Ze waren extreem streng en verboden me alles: geen uitgaan, geen afspraakjes met jongens en ze wilden altijd precies weten waar ik was. Toen ik op mijn zeventiende niet naar de verjaardag van een vriendin mocht omdat ze het in een kroeg vierde, was ik het zat. Ik pakte mijn spullen, vertrok en kwam niet meer terug.”
Geen spijt
Een jaar lang woonde Marit bij die vriendin thuis. “Totdat ik achttien was en op eigen benen kon staan. Mijn ouders wilden mij het eerste jaar ook niet meer zien. Later hebben ze nog wel geprobeerd het contact te herstellen, maar ik heb dat afgehouden. Zo lang hebben ze mij klein gehouden en veel plezier ontnomen. Eindelijk was ik vrij en daar heb ik nooit spijt van gehad.”
Locatie delen
Nu is Marit 43 en heeft ze een dochter van 14, Jacky. “Jacky is net als ik een echte puber, compleet met puistjes en onzekerheden. Tot een jaar geleden hadden we een sterke band. Haar vader en ik zijn al jaren uit elkaar en ze gaat om het weekend naar hem toe. Nu ze ouder wordt, probeert ze zich los te maken van mij. Ik wil niet dezelfde fouten maken als mijn ouders. Ze mag naar vriendinnen en ook afspreken met jongens. Maar op één voorwaarde: ze deelt haar locatie met mij, zodat ik in geval van nood altijd kan zien waar ze is. Maar daar is Jacky het niet mee eens.”
Laat haar gaan
Jacky weigert haar locatie met haar moeder te delen. “En dan ben ik streng: niet naar buiten. Ze heeft alle vrijheid en ik zou haar nooit bespieden. Maar als er iets gebeurt en ze komt niet thuis, dan wil ik wel kunnen zien waar haar telefoon is. Zo simpel is het, maar voor Jacky niet. Het vervelende is dat haar vader die eis niet stelt. ‘Kom op Mar, laat haar gewoon puber zijn en haar eigen ding doen,’ zegt hij als ik het er met hem over heb. Maar dat ben ik niet met hem eens. Ze is veertien en de wereld is een stuk minder onschuldig dan toen wij puber waren.”
Bij hem wonen
Omdat Jacky bij haar vader meer mag, wil ze nu grotendeels bij hem gaan wonen. “Hij werkt een stuk minder dan toen we de regeling destijds troffen en hij zegt dat het mag. Ze willen met de rechter bespreken dat we de regeling omdraaien: dan is Jacky om de week een weekend bij mij. Echt, dat breekt mijn hart…”
Wil dit voorkomen
Marit heeft geen zin om dit via de rechter te laten verlopen en wil dat Jacky gewoon bij haar blijft wonen. “Ze is veertien en heeft haar moeder nodig. Het is van de zotte dat ze meer mag van haar vader en daarom bij hem wil wonen. Zo werkt het voor mij niet en ik ga vechten als een leeuw om dit te voorkomen!”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Ukkie -
Vroeger konden onze ouders ook niet zien waar we waren en ja misschien was het vroeger allemaal onschuldige dan nu maar ook jij heb je eigen plan getrokken omdat je ouders in jouw ogen streng waren. In haar ogen ben jij nu streng omdat ze haar locatie moet delen. Ja je kan zeggen ik controleer je niet tenzij je niet thuis komt maar hoe kan zij dat controleren dat je dat niet doet?
Probeer een afspraak erover te maken bijv geen locatie delen maar zodra ze te laat thuis is bijvoorbeeld dan is het wel locatie delen.
Ik snap jullie beide maar vroeger hadden we dit allemaal niet.
En als ze bij haar vader wilt wonen laat haar gaan op den duur zal vader waarschijnlijk ook strenger worden en geleden er meer regels dan dat ze daar alleen om het weekend is.
Je kan zeggen ze heeft mij als moeder nodig maar ze heeft ook een vader nodig.
En ja logisch dat een puber wilt gaan wonen bij de ouder waar minder regels gelden zo werkt het puberbrein nou eenmaal.
Ik heb precies dezelfde keuze gemaakt dat mijn ouders uit mekaar gingen dat ik puber was en heb daar tot de dag van vandaag (20 jaar later) geen spijt van gehad en ja er kwamen meer regels bij dan dat ik alleen in het weekend daar was.
Houd de deur open voor haar ipv keihard te gillen ze heeft een moeder nodig en ik ga keihard vechten om te voorkomen dat ze bij haar vader gaat wonen.
Het gaat tegen je werken