Het gezin waarin je wordt geboren heb je niet voor het uitkiezen. Zo komt Ellie uit een arbeidersgezin maar heeft daarmee nooit moeite gehad. Nu ze omgaat met Hein en inmiddels heeft kennisgemaakt met zijn familie, ontdekt ze dat het er bij haar vroeger thuis wel heel anders aan toe ging. “Ik heb het gevoel dat ik er niet bij hoor.”
Wat? Tien kinderen?!
Maar liefst vier zussen en vijf broertjes heeft Ellie. Ze lacht. “Ja, als ik vertel dat mijn ouders tien kinderen hebben, word ik nauwelijks geloofd. Zeker niet als ik zeg dat we niet gelovig zijn en niet naar de kerk gaan, maar dat mijn moeder altijd heeft gedroomd van een groot gezin. Nou, die droom is uitgekomen.” Tien kinderen betekent altijd veel, heel veel leven in huis. “Het mooie is dat ik het hartstikke goed kan vinden met mijn broers en zussen, er was altijd wel iemand in de buurt om mee te spelen. Bovendien leerde mijn moeder ons meedraaien in het huishouden want alleen kon zij dat niet.”
Een vetpot was het niet
Haar moeder was huisvrouw en een goeie ook. “Ze had alles onder controle en was ook nog eens de liefste moeder die we ons maar konden wensen. Er wonen nu nog twee zusjes bij mijn ouders, maar verder is iedereen uit huis. Nog steeds komen we om de twee weken samen, met aanhang en kinderen en ook dat is bij mijn ouders geen probleem. Iedereen is welkom en kan blijven eten en als het nodig is slapen.” Een vetpot was het vroeger thuis bij Ellie niet en zodra de kinderen een bijbaantje mochten, deden ze dat om bij te dragen aan het huishouden. “Mijn moeder werkte niet buitenshuis en mijn vader is herenkapper. Hij heeft een eigen salon, nog steeds, en knipt met heel veel plezier. Mijn moeder maakte zelf kleding en we droegen elkaars kleding. Dat vonden we helemaal geen probleem.”
We kwamen niks tekort
Het gevoel dat ze vroeger iets te kort is gekomen, heeft Ellie helemaal niet. “Welnee, er was genoeg eten en altijd een cadeautje als we jarig waren. In de zomervakantie maakten we geen lange en verre reizen, maar gingen we naar de camping. Hadden we super veel lol. Mijn broers en ik kijken terug op een heel leuke jeugd. Het ontbrak ons aan niets en vooral aan liefde niet. Ik kom uit een heel warm en fijn nest.” Hoewel Ellie nooit heeft getwijfeld aan hoe de dingen bij haar thuis gingen, ziet ze nu ze een relatie met Hein heeft hoe het ook kan. “Een jaar ga ik nu om met Hein en sinds een half jaartje kom ik over de vloer bij zijn familie. En ik moet bekennen: ik zie nu wel dat het ook heel anders kan gaan in een gezin.”
Ik hoor er niet echt bij
Hein komt uit een intellectueel gezin. “Zijn vader en moeder hebben allebei gestudeerd en een goede baan. Ze zitten goed in de slappe was en zijn heel cultureel. Gaan regelmatig naar musea en vaak naar van die filmhuis-films, de opera of een klassiek concert. Ze zijn aardig tegen mij maar ik heb constant het gevoel dat ik er niet echt bij hoor. Dat ze mij toch een beetje simpel vinden en mijn afkomst ook. Ik werk in de gehandicaptenzorg, heb geen universitaire opleiding gedaan en ben gewoon mezelf. Ze hebben het nooit gezegd, maar ik krijg het idee dat Heins ouders het nogal gewoontjes allemaal vinden. Op de nieuwe vriendin van de broer van Hein zijn ze veel meer gesteld. Valerie weet allemaal hoe het hoort en paste gelijk in de familie. Mij kijken ze voortdurend een beetje meewarig aan.”
Ik ben te simpel voor hun zoon
Voorzichtig is Ellie erover begonnen tegen Hein, maar hij snapt niet waarover ze het heeft. “Hij zegt dat zijn ouders dol zijn op mij en dat ik beren op de weg zie, maar ik voel het gewoon. Ik voel gewoon dat ze me eigenlijk te simpel voor hun zoon vinden. De ouders van Valerie zijn allang op de koffie geweest bij mijn schoonouders. Naar mijn ouders vragen ze amper. Ik vind het super ongemakkelijk en vrees dat mijn schoonouders op Hein gaan inpraten om een andere vriendin te zoeken. Dat wil ik niet, ik ben stapeldol op Hein maar wat nou als hij zwicht voor de druk van zijn ouders?”
Wat denk jij? Houdt de relatie tussen Hein en Ellie stand? Of denk je dat het niet echt kans van slagen heeft als de verschillen in afkomst zo groot zijn? Hoe zou jij dat aanpakken? Wat zou je zeggen tegen je schoonouders? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Bovenste afbeelding: Jon Ly on Unsplash
Spectaculair: Sandra ontdekt het Verhaal van Hoorn
Nederland kent een ongelofelijk rijke geschiedenis. Een geschiedenis vol hoogtepunten waar we als Nederland trots op mogen zijn, maar ook gitzwarte hoofdstukken waar we met het schaamrood op de kaken op terugkijken. Hoe je het ook wendt of keert: zowel de mooie als de minder mooie delen van de geschiedenis hebben ons gevormd tot het land en het volk dat we nu zijn. Het unieke karakter van Nederland is iets wat mij tijdens mijn vele fietstochten keer op keer weer opvalt. Er zijn veel dorpen en steden waar ik snel doorheen trap; terwijl ik stiekem best wat langer zou willen blijven. Eén van deze plekken is Hoorn. Dankzij een uitnodiging van het Westfries Museum kreeg ik eindelijk de kans om deze stad en zijn veelomvattende geschiedenis beter te leren kennen. We dompelden ons onder in het verhaal van Hoorn… LEES HIER VERDER!
Rieneke -
Vertouw op je gevoel en als ik zo je verhaal lees dan is het helaas gewoon dat zij een andere partner hebben voorgesteld bij hun zoon. Dit is een teleurstelling voor hun. Uit respect en uit liefde naar hun zoon hebben ze dat niet tegen hun zoon gezegd. Wees maar niet bang dat ze gaan stoken anders hadden ze dat al wel gedaan. Verstandige mensen denken wel na. Dus ookal ben jij niet hun ideaalbeeld ze zijn blij dat hun zoon gelukkig is en dat is voor hun blijkbaar het belangrijkste.Ook denken ze misschien we houden onze mond om ruzie te voorkomen en zijn ze bang dat hij dan voor jou kiest en hun zoon ermee kwijt raken