En toen viel het stil……!
Zelfs de meest ervaren spreker kan zich ongemakkelijk voelen bij de gedachte aan een (langere) stilte tijdens een presentatie. Een diep gevoel van leegte en paniek, waarin je hoofd het van je overneemt en volop stemmetjes uitstort als “o jee, wat nu?” – “wat zal het publiek niet van me denken” – “dit is een black-out, ik faal” – “dit wordt helemaal niks meer” – “als dit maar niet te lang duurt”.
Waarom is stilte moeilijk? We kunnen stilte niet toelaten, omdat we gedurende ons leven geconditioneerd raken met beperkingen en eisen rondom stilte. Stilte beoordelen we daarom als saai, nutteloos, verspilling, onbekend, weinig opbrengst, geen controle of iets anders. Dit willen gewoonweg niet (punt)!
Labels als ‘black-out’ of ‘faalpresentatie’ zijn bovendien niet reëel en maken je beleving onnodig zwaar. Ze zorgen er ook voor dat je niet uit je moeilijke moment komt. Het ‘even niet hoeven weten’ of ‘het publiek wacht rustig tot mijn volgende woorden’ voelt al anders.
We vluchten soms het liefst weg of gaan heel erg ons best doen om de leegte te vullen. Vaak waar te nemen als overcompensatie in de vorm van geforceerde taal of rare maniertjes. Zo zag ik ooit tijdens een langere stilte, een spreker met zijn rechterarm, over het hoofd heen naar zijn linkeroor reiken om dat oor dubbel te vouwen. Alsof de woorden daar verstopt zaten…
Waarom is stilte interessant om te onderzoeken bij presenteren?
Stilte is een meervoudig, krachtig en onmisbaar instrument bij presenteren. Zo kun je stil zijn:
– vóór je begint (zodat je publiek ook stil wordt);
- tussen je zinnen, zodat je je woorden kunt zien landen;
- na het tonen van een plaatje of het maken van een punt;
- om zelf te luisteren tijdens je verhaal;
- om te kunnen inspelen op wat er gebeurt;
- om emoties te delen of je publiek mee in een sensatie te trekken;
- om af te sluiten.
Dit kun je zelf al oefenen door stiltes in gesprekken of voordrachten in te bouwen die ongeveer één volledige, rustige, ademhaling duren. Precies, in en uit!
Hoe kan het een comfortabel moment worden? Door met je aandacht beschikbaar te blijven voor de ander (je publiek) en voor jezelf tegelijkertijd. Dat bereik je door het vermogen te trainen om steeds één op één met iemand te zijn uit je publiek met zachte, ontspannen ogen. Meer een manier van zijn, dan een manier van doen! Telkens een aantal (begin bij vijf) seconden beschikbaar zijn voor de één voordat je met je aandacht naar de volgende persoon gaat.
Zodra je je comfortabel kunt voelen in situaties van stilte en zelfs die waarin je het even niet weet, doorbreek je een cruciaal punt! ‘Easy-going in the Not-knowing’ verschaft je een snel en vrij pad naar meesterlijk en plezierig presenteren. Door deze momenten aan te gaan, kun je ontdekken dat de stilte je de juiste woorden kan aanreiken vanuit je onbewuste. Dan hoef je vooraf helemaal geen woorden te weten, alleen de hoofdlijnen die je wilt neerzetten. Wie wil er nu niet met dit gemak spreken?
Even stil(staan)…, een hele vooruitgang!
Succes gewenst met jouw stappen om boeiend en met plezier te gaan presenteren.
Lianne Ebbinkhuijsen
Streamconsult
http://twitter.com/lianneEbbink
