Ik liet me overhalen. Door mijn oudste. “Mam, kom nou ook even op de trampoline.” Het was een bloedhete dag in de juli. Ik klom in mijn badpak op het springding, zette af, zweefde door de lucht en toen mijn voeten het verende doek weer raakten, pieste ik een paar druppels in mijn badpak. Sierlijk jumpte ik in het zwembad om een frisse duik te nemen, de pruillip van mijn oudste negerend. Dat was eens maar nooit meer.
Naast het vele fietsen dat ik doe, zorg ik ervoor dat ik ook een andere tak van sport beoefen. Zo heb ik een tijdlang krachttraining gedaan, bodypumplessen gevolgd en me gestort in het uitputtende uit Amerika overgewaaide grit. Een krachttraining van een half uur. Elke week weer hoopte ik dat ik het zou halen en mijn naam nog kon zeggen.
Romige moorkoppen
Nieuw jaar, nieuwe sporten. Maar wat? Het antwoord komt van mijn vriendin Esther. Zij heeft sinds een paar maanden een fitness trampoline. Toen ik nietsvermoedend met twee grote romige moorkoppen voor bij de koffie bij haar aanbelde, deed ze met een verhit hoofd de deur open. Ze blies een pluk haar uit haar ogen en stapte opzij. Ik trok mijn wenkbrauw op toen ik een trampoline in haar kamer zag staan. Ze duwde me aan de kant, sierlijk sprong ze erop en liet zien wat ze allemaal kon.
Je kan het!
Ik was onder de indruk, maar ook huiverig; mijn gênante sprong in het zwembad stond me helder voor mijn geest. “Joh,” zei Ellen, “dat is zo lang geleden, je bekkenbodemspieren zijn echt wel sterker geworden.” Ik trok mijn schoenen en sokken uit en waagde het erop. Onhandig bewoog ik. “Kom op, hark, je kan het,” moedigde Esther me aan. Zachtjes wierp ik tegen dat er soms ook echt wel ongelukken met die dingen gebeuren en ik van nature niet echt een soepel bewegend persoon ben. Esther rolde met haar ogen.
Work out
Na een stief kwartiertje springen was ik buitenadem en stuk. Hijgend als een pakpaard liet ik me op de bank ploffen. En googlede op mijn telefoon fitness trampoline. Al snel las ik de voordelen ervan. Door te springen train ik mijn evenwicht. Dat is handig want echt in balans ben ik niet. Een ander voordeel is dat het een ware work out is, lees ik. Klopt. Je springt als een malle, als een blij kind en ondertussen is een groot gedeelte van je lijf bezig de sprongen op te vangen. Tenslotte wordt me verteld dat ik er van afval.
“Ehm, die moorkoppen Es, geef die maar aan je meiden straks,” mompel ik. Ik kus haar en terug naar huis denk ik er heel hard over na. Of ik ook niet zo’n fitness trampoline moet aanschaffen…
