Wat was Joëlle opgelucht toen ze vier jaar geleden haar nieuwe buren ontmoette. “We wonen in een wijk met weinig kinderen. Veel senioren zijn in hun gezinshuis blijven wonen, waardoor deze buurt heel erg vergrijsd is. Helaas, want het is hier heerlijk wonen. De kinderen kunnen op straat en in het bosje achter spelen, alleen is het jammer dat er weinig vriendjes en vriendinnetjes in de straat wonen. Vier jaar geleden ging onze buurvrouw naar een verzorgingstehuis en namen Kate en Tijs hun intrek in het huis naast ons. Eindelijk een jong gezin! Alleen lijkt de vriendschap na de vorige vakantie wat te zijn bekoeld…”
Mooie vriendschap
Als Kate zich vier jaar geleden samen met de kinderen komt voorstellen, is er direct een klik. “Hun kinderen zijn even oud als die van ons en ze gingen meteen samen spelen. Kate en ik dronken koffie in de tuin en ontdekten dat we veel gemeen hebben. Toen onze mannen ook een klik bleken te hebben, ontstond er een mooie vriendschap. Sindsdien doen we veel met de buren en spreken we elkaar dagelijks. Maar na een stom ongelukje heb ik het gevoel dat ze wat afstand nemen.”
Op het huis passen
Afgelopen meivakantie gingen de buren twee weken naar Engeland. “Kate komt daar vandaan en in de vakanties gaan ze vaak daar naartoe. Zoals altijd vroeg Kate mij of ik op hun huis wilde passen. Natuurlijk, dat doe ik graag voor ze. Als wij er niet zijn, houden zij bij ons ook een oogje in het zeil en halen ze de post weg. Bij hen is het iets meer werk, ze hebben namelijk twee konijnen in de tuin. Deze geef ik elke dag vers water, hooi en brokjes. Ook verschoon ik het hok één keer per week, zodat de beestjes er goed bij zitten. Zelf moet ik er niet aan denken om konijnen te hebben, maar af en toe voor die van de buren zorgen vind ik leuk. Het zijn hele schattige beestjes.”
Ontsnapt
Helaas is er afgelopen mei iets vervelends gebeurd tijdens de vakantie van de buren. “Tijdens het verschonen van het hok is één van de konijnen ontsnapt. Eerst bleef ik rustig en ging in de tuin op zoek naar het beestje. Ik dacht: ik vind hem gewoon en zet hem terug. Maar toen ik hem na twintig minuten nog niet had gevonden, sloeg de paniek toch wel toe. Ik heb meteen mijn kinderen opgetrommeld en we hebben een rondje door de buurt gemaakt. Helaas zonder succes; we vonden het konijn niet meer terug.”
Niet meer gevonden
Die avond doet Joëlle geen oog dicht. “Dat arme beestje zat helemaal alleen ergens buiten. Dat gaf me echt een heel naar gevoel. De volgende ochtend ben ik alle buren afgegaan om te vragen of ze iets hadden gezien. Maar nee, niemand had hem door de tuin zien huppelen. Ik vond dit ook wel het moment om Kate in te lichten, zeker omdat de kans dat ik het beestje terug zou vinden steeds kleiner werd. Toen ik Kate aan de lijn had, schrok ze natuurlijk. Ik had wel verwacht dat ze het geen leuk bericht zou vinden. Maar wat ik níét had zien aankomen, is dat ze boos werd…”
Geïrriteerd
Kate verwijt het Joëlle dat ze niet beter heeft opgelet tijdens het verschonen van het hok. “Ze was best een beetje boos. Kate vroeg waarom ik de konijnen niet eerst in de ren had gezet voordat ik het hok openzette om te verschonen. Ik legde uit dat ik het altijd zo doe en dat het verschonen met de konijnen nog in het hok altijd goed is gegaan. Kate zuchtte en zei geïrriteerd dat dit niet de manier is waarop ze het mij ooit heeft uitgelegd. Tja, dat zou best kunnen. Die uitleg vond bijna vier jaar geleden plaats en sindsdien heb ik het al wel tien keer op mijn manier gedaan… En dat was altijd goed.”
Afstand
Als Kate en haar gezin thuiskomen, gaat Joëlle bij ze langs met bloemen. “Om mijn excuses aan te bieden. Ze namen de bloemen aan en Kate zei dat het goed is zo. Maar toch vind ik dat ze zich anders gedraagt. Ze appt me nooit meer om iets af te spreken en voor de zomervakantie heeft ze ook nog niet gevraagd of ik op het huis en hun konijn pas. Dat vind ik heel naar, want we hadden zo’n fijne band. Laatst vroeg ik haar of er iets aan de hand was en toen zei ze van niet. ‘We zijn gewoon druk, that’s all’, antwoordde ze op mijn vraag waarom ze wat afstand had genomen. Ik vind het echt een rotsituatie en weet niet wat ik ermee moet!”
Afbeelding: Freepik
Caroline Spijker -
Mensen houden van zo’n dier. Wie weet hoeveel verdriet ze er van gehad heeft. Ze heeft je niet voor niets gevraagd om het op een bepaalde manier te doen. Dat jij je eigen zin doet en het konijn kwijtraakt en dus ook de vriendschap is je eigen domme schuld. Dan moet je niet naar haar wijzen.