Ze zijn weer helemaal terug, de drie R’s, R van Rust, Regelmaat en Reinheid. Onze oma’s en moeders klampten zich hier aan vast en tegenwoordig ben je geen goede moeder als je de drie R’s niet toepast of op jouw manier invult. Je wordt op je vingers getikt en mag niet klagen over jouw huilbaby want dan heb je het ten slotte zelf veroorzaakt dat je baby huilt of overprikkeld is. De drie R’s zijn verheven tot de enige juiste manier van omgaan met je kindje en ervan afwijken, lijkt wel een doodzonde geworden!
Onze oma’s en moeders wisten niet beter, die luisterden braaf naar de instanties en lieten hun baby boven in bedje gewoon huilen. Ze hadden geleerd dat een baby zichzelf in slaap mocht huilen en schuldgevoel hierover kenden ze niet. Baby was gewassen, gevoed en mee geknuffeld dus nu was het tijd om te slapen. Het huilen namen ze voor lief. Beneden hoorde je dit bijna niet want een babyfoon bestond nog niet en moeder had wel wat beters te doen dan te letten op het huilen van de baby. Denk aan het wassen van de katoenen luiers met de hand(!) Het ophangen aan de waslijn van al het wasgoed en alle andere huishoudklussen waar zij zich mee bezig moest houden omdat dit nu eenmaal haar taak was.
Nu heb jij net jouw schat gewassen, gevoed en geknuffeld. Nu merk je dat hij moe wordt en je brengt hem naar bedje toe. Lekker instoppen, muziekje aan en je doet zachtjes de deur dicht.
Beneden wil ook jij verder gaan met het huishouden maar eerst zet je de babyfoon aan. Het gekrijs is oorverdovend! Je kleine schat is behoorlijk van streek. Je hart begint weer sneller te slaan en je denkt bij jezelf: Daar gaan we weer! Toch begin je aan je taken want meteen naar boven lopen mag niet heb je geleerd. Je zou zijn regelmaat maar eens verstoren! Het huilen is na 5 minuten zo erg geworden dat ook jij bijna gaat huilen van ellende en radeloosheid. Na 10 minuten houd je het niet meer en je vliegt naar boven. Je kleine schat heeft een knalrood hoofd van het krijsen en is totaal in paniek. Je pakt hem gauw uit bedje en houdt hem snikkend tegen je aan.
En daar sta je dan; zelf op van de zenuwen je kleintje te troosten die nog hevig aan het nasnikken is. Ook bij jou rollen de tranen over de wangen, je bent vannacht al zo vaak naar hem toe geweest en hebt al weken geen fatsoenlijke nachtrust gehad. En jouw manneke huilt maar en huilt maar. Pas beneden lekker tegen jou aan op de bank worden jullie allebei weer wat rustiger.
Jij begint te twijfelen; had ik hem toch moeten laten liggen? Maar als hij zo in paniek is dan kan ik hem toch niet aan zijn lot overlaten? Zou hij uiteindelijk zelf in slaap zijn gevallen? Je weet het niet en dat maakt jou juist zo onzeker. En je kunt al amper helder denken door de vermoeidheid. Wat nu rust en regelmaat?
Rust
De eerste van de drie R’s: Rust! Rust voor een baby is belangrijk, daar is iedereen het over eens. Maar rust betekent niet automatisch dat je huilbaby alleen wordt achter gelaten in zijn kamertje om te huilen! Rust betekent:
- Overmatige prikkels vermijden.
- Tegemoet komen aan de slaapbehoefte van je baby.
- Mama’s veilige nabijheid
- Innerlijke rust van mama
Zit het huis vol met kraambezoek die telkens jouw baby willen vasthouden? Trek je dan terug uit die drukte en houd je baby lekker voor jezelf. Overmatige prikkels vermijden betekent ook heel wat minder speelgoed in de box en geen fel gekleurde mobiel met geluid er boven. Geen radio of TV aan de hele dag of een telefoon die om de haverklap rinkelt.
En als jouw baby liever in slaap sukkelt in de box of reiswieg, lekker laten slapen.
De slaapbehoefte van elke baby is immers anders en bij een huilbaby is dit gewoon minder dan bij andere baby’s. Als jouw baby beter slaapt in de reiswieg naast jouw bed dan in zijn eigen kamertje, gewoon doen. Innerlijke rust bereik je door te accepteren dat je een huilbaby hebt.
Kijk eens goed naar jouw baby die jou zo nodig heeft. Volg je gevoel en troost wanneer je wilt troosten. Jij hebt zeker geen schuld aan het huilen van je baby en jij doet al zeker niets verkeerds.
Dit kleine minimensje komt net uit je warme buik hij heeft jou heel hard nodig om zich veilig te voelen en te hechten. Stop met vechten en tegenwerken door alle goedbedoelde opgelegde regeltjes te volgen maar ga met de stroom mee van je baby. Want het gaat een keer voorbij, het vele huilen en nu moet jij er het beste van maken. Alle anderen dingen kunnen wel wachten. Dus
niet als een tornado te keer gaan in het huishouden als je baby even slaapt maar juist dan zelf ook uitrusten! Of lekker samen! Maak van de nood een deugd; is je baby dol op wandelen omdat
de beweging van de wandelwagen hem tot rust brengt? Ga veel wandelen en haal elke dag een paar boodschappen in plaats van een keer in de week heel veel.
Zo komen jullie elke dag even in de buitenlucht en de beweging is mooi meegenomen voor jouw conditie. Daarbij kun je ook nog gezellig op de terugweg bij een vriendin langs gaan.
Regelmaat
Door het begrip van regelmaat aanhouden krijgen veel mama’s het idee dat ze de hele dag op de klok moeten kijken. De meeste moeders vertalen dit naar: Op vaste tijdstippen voeden. Loopt er iets mis dan voelen ze zich opgejaagd omdat de regelmaat verstoord wordt. Maar met een huilbaby is de hele regelmaat van je gezin al verstoord! Regelmaat is geen klokkenschema waarbij het hele gezin zich aan moet passen aan de pasgeborene.
“Oh jee, we zijn laat met eten en dan moet hij nog in badje en gevoed worden, dan wordt het veel te laat voor hem, dan laten we het badje maar zitten vanavond”. Lieve mama’s, een baby kan geen klok kijken! Wat voor een pasgeborene baby belangrijk is zijn steeds terugkerende handelingen die hem vertrouwd worden. Regelmaat betekent:
Een patroon van activiteiten dat steeds herhaald wordt: Bij het ontwaken eerst voeden, dan knuffelen en daarna even rustig wegleggen in de box bijvoorbeeld. Dan, bij de eerste signalen van vermoeidheid, de baby weer in het eigen bedje of reiswieg leggen, goed en stevig instoppen en alleen laten inslapen. En dat keer op keer, zo ontwikkel je ook bij je baby een bepaald verwachtingspatroon.
Met een huilbaby heb je waarschijnlijk zelf al van alles geprobeerd om je kindje te laten slapen. Van reiswieg tot wipstoel en van zijn eigen bedje tot aan de wandelwagen in de hal toe. Om daar nu toch regelmaat in te brengen kies je de manier die voor jou en je baby tot nu toe het prettigst aanvoelde. Deze manier wijk je vanaf nu niet meer vanaf! Vaak hoor je dan dat mama’s kiezen voor de reiswieg omdat die mobiel is. Prima! Je hoeft niet telkens naar boven te hollen want je bent er meteen bij om te troosten. ‘ s Nachts kan de reiswieg naast jouw bed zodat jouw stem of aanraking misschien voldoende is als hij gaat huilen. Voordeel is dat je dan niet je bed uit hoeft.
Maar dit dan ook niet meer veranderen de aankomende tijd, wat je ook kiest! En dit is dus ook regelmaat waarmee je prikkels reduceert en het jezelf wat aangenamer maakt in deze periode.
Reinheid
Over de laatste van de drie R’s, reinheid kunnen we kort zijn: Hygiëne is voor een baby van levensbelang omdat pasgeborenen kwetsbaar zijn wat hun weerstand betreft. Je kleine lekker in badje doen kan voor een huilbaby al teveel prikkeling zijn. Ze worden nat, hebben het koud, moeten ingezeept worden, afgedroogd en weer aangekleed. Wat een gedoe allemaal. Het hele badgebeuren wat zo gezellig kan zijn verandert in een ramp omdat jouw baby verkiest te huilen.
Maar het kan zo heel anders! Maak een lekker warm badje klaar en zorg dat de kamer schemerig is en jullie niet gestoord worden. Laat nu heel langzaam je kleintje in het water zakken. En doe verder niets. Laat hem rustig wennen aan het water en praat zachtjes tegen hem. Dit moment is voor jullie samen. Neem hier de tijd voor, het kan even duren voordat hij zich overgeeft en ontspant. Laat je kleine lekker dobberen en zwijmel samen even weg. Ter afsluiting kun je hem met babyolie zachtjes inwrijven. Bijna alle baby’s vinden deze manier zalig!
Janine Jongsma
Babywelzijn-therapeut
Hoe sta jij tegenover de drie R’s? Laat het ons weten bij de comments onder dit artikel. Vinden we leuk?
Foto door Pixabay
