Veronique en haar man Walter hebben een redelijk traditioneel huishouden. “Ik ben vooral bezig met het gezin en het huishouden, en Walter ontfermt zich over het binnenbrengen van het geld. In de kern werkt deze verdeling goed en zijn we er allebei blij mee. Ik merk wel dat het direct minder soepel loopt op de momenten waarop ik meer werk en hij meer in het huishouden doet. En daar kan ik me soms ook flink aan ergeren…”
Geeft mij energie
Toen de kinderen van Veronique en Walter naar school gingen, ging Veronique na zeven jaar thuis zijn weer aan het werk. “Dat vond ik geweldig. Al een paar jaar werk ik drie ochtenden per week in een museum. Ik heb kunstgeschiedenis gestudeerd en ik vind het fijn om daar weer mee bezig te zijn. Het geven van rondleidingen geeft mij bakken energie, en ik vind het fijn dat ik het goed kan combineren met het gezin.”
Naar de achtergrond
Als studente droomde Veronique nog van een baan bij een groot veilinghuis of bekend museum. “Maar toen ik Walter ontmoette, verdween die droom wat naar de achtergrond. Ik weet niet waarom, maar toen we kinderen kregen, had ik geen behoefte meer aan lange werkdagen en een spannend carrièrepad. Een goede moeder zijn, thuis zijn voor de kinderen en een fijn huishouden creëren; alles wat ik vroeger niet begreep aan mijn moeder, wilde ik ook. In het begin was de balans wel even zoek, maar nu ik parttime werk, ben ik gelukkiger dan ooit.”
Komt bij Walter
Doordat Veronique meer werkt, komen er automatisch meer zorgtaken bij Walter te liggen. “Hij brengt de kinderen drie ochtenden per week naar school. Op die dagen ben ik vroeg de deur uit omdat ik op tijd in de trein moet zitten. Walter maakt ze klaar voor school, ontbijt met ze en fietst dan langs school. Daarna gaat hij aan het werk. Ik haal ze die middag weer op. Dat werkt fijn.”
Chef-gezin
In het museum waar Veronique werkt, zijn ook regelmatig evenementen. “Zo nu en dan werk ik extra in de avonden en in het weekend. Niet per se voor het geld, maar gewoon omdat ik het leuke momenten vind om aan mee te doen. Walter is dan chef-gezin en gaat de clubjes af met de kinderen, kookt en doet boodschappen. En vooral dat laatste gaat regelmatig mis.”
Tien pizza’s
Walter heeft slecht inzicht in wat het gezin allemaal nodig heeft, en dat vertaalt zich in totaal onlogische boodschappen. “Ik maak meestal een lijstje, en zelfs dan gaat het mis. Belangrijke dingen als brood, appels of pindakaas kan hij gewoon vergeten. Heel irritant! Wat hij dan wél weer meeneemt, zijn enorme hoeveelheden van dingen die we niet nodig hebben. Laatst kwam hij thuis met acht zakken chips. Zijn favoriete merk was in de aanbieding en hij sloeg groots in. Of die keer dat hij tien diepvriespizza’s kocht. ‘Handig als we geen zin hebben om te koken,’ vertelde hij trots.”
Geen ruimte meer
Het irritante aan het doen van verkeerde en te grote hoeveelheden boodschappen, is dat er geen ruimte meer is voor de dingen waar het gezin wél behoefte aan heeft. “Leuk, bijvoorbeeld die pizza’s, maar de hele vriezer ligt vol. Ik heb liever zes broden in de vriezer, want dat gebruiken we elke dag. Wat moet ik met een diepvries vol pizza? En acht zakken chips, wie zit daar op te wachten? Hij kan zijn energie in de supermarkt beter steken in het opvolgen van het boodschappenlijstje.”
Wil ik niet
Steeds als Walter de boodschappen doet, drukt Veronique hem op het hart zich aan het lijstje te houden. “En elke keer gaat het weer mis. Kom ik thuis en zie ik allemaal frisdrank liggen. De pakken melk en yoghurt passen zo niet in de ijskast. Ik wíl helemaal niet vier flessen sinas in de ijskast. Wat moet een mens daarmee? Ik ben dan al moe en moet ook de hele keuken opnieuw organiseren omdat meneer zich in elke aanbieding heeft laten lokken. Het irriteert me mateloos; kan ik nou niks aan hem overlaten? Walter is een schat, en ik ben blij dat hij wat huishoudelijke taken overneemt als ik moet werken, maar dit kan zo niet.”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Sanderien van Mul -
Ik vraag me dan altijd af hoe deze mannen functioneren op hun werk. Hebben ze dan ook geen inzicht als ze een (taken-)lijstje moeten afvinken van de baas? Gaan ze dan ook allerlei rare zijsprongen maken? Ik kan me voorstellen dat met name in het begin, hij zich nog laat leiden door leuke aanbiedingen, maar als dit blijkbaar na een aantal gesprekken hetzelfde doorgaat, heb je een hardleerse kerel of een kind erbij. Bestel voortaan je boodschappen online, dan heb je controle over het lijstje, het aantal spullen in huis en hoeft je man-kleuter ook geen boodschappen meer te doen.