Merel: “Dit standje van mijn moeder viel bijzonder slecht”

Natuurlijk is Merel heel blij dat ze allebei haar ouders nog heeft, maar soms vindt ze het ook heel vermoeiend. Neem nou het feestje van vorige week. Merel kon wel door de grond zakken na het standje van haar moeder. “Ze zei het, waar iedereen bij was.”

Ze las in mijn dagboek

“Met mijn moeder heb ik, zo realiseer ik me nu, altijd al een haat/liefde verhouding gehad. Ze heeft een leuke, lieve en zachte kant, maar ze kan ook snoeihard zijn. Voor mijn gevoel vliegt ze steeds vaker uit de bocht en is ze ronduit onaangenaam. Eigenlijk is ze dat altijd al geweest maar ik heb het nooit zo in de gaten gehad.” Merel vertelt dat haar moeder altijd al de drang had alles te willen controleren. Als meisje schreef ze in haar dagboekje en haar moeder wilde dat per se lezen. “Dat vond ik raar, want ik had gehoord dat een dagboek heel privé is en alleen voor jezelf. Ik verstopte het sleuteltje van mijn dagboek, maar natuurlijk vond ze dat en las ze wat ik had geschreven.”

O, en wat doet je vader?

Toen Merel Johan, haar eerste vriendje, leerde kennen wees hij haar erop. “Johan had het heel snel in de gaten: zijn schoonmoeder wilde alles weten en vooral de controle houden. De eerste keer dat Johan bij ons thuiskwam werd hij aan een vragenvuur onderworpen: waar was hij geboren, wat doet zijn vader voor de kost, wat voor een opleiding hij deed. Super gênant natuurlijk. Later hebben we daar hartelijk om gelachen, maar toen kon ik wel huilen. Waarom deed mijn moeder dat nou?” Het controlerende en corrigerende gedrag wordt er niet minder om en het irriteert Merel soms mateloos.

Mam, laat het nou alsjeblieft

Het valt Merel op dat haar moeder ook zo naar reageert op haar vader. “Ze zit echt te fitten op mijn vader. In haar ogen trekt hij altijd belachelijke combinaties aan, overhemden die niet matchen bij de rest van kleding. Dan denk ik: ‘mam, laat nou alsjeblieft’. Of ze vindt dat hij veel te veel en te hard smakt tijdens het eten, of dan vindt ze zijn haar weer heel stom zitten. Misschien heeft ze soms wel gelijk, maar dat betweterige, dat akelige toontje maakt het er niet heel leuk op. Ze heeft echt overal wat op aan te merken niemand doet het in haar ogen goed.”

Mijn kinderen hoeven niet perfect te zijn

Natuurlijk zeggen ze er allemaal wel wat van, maar de moeder van Merel slaagt er maar niet in haar leven te beteren. Het lukt haar gewoon niet. Vervelend is dat Merels moeder nu ook enorm op haar kinderen let. “Ze is een super lieve oma voor Jip en Pim, maar ik krijg de indruk dat mijn kinderen toch wel een beetje benauwd zijn voor hun oma. Mijn moeder is het namelijk niet eens met de manier van opvoeden. Mijn kinderen hoeven niet perfect te zijn, ik wil dat ze zichzelf zijn en dat ze zich vrij voelen om zich te uiten. Dat vind ik echt super belangrijk. Ik wil blije kinderen, geen perfecte. Maar mijn moeder vind dat ik te soft ben voor ze en dat ik ze niet genoeg fatsoen bijbreng. Pijnlijk vind ik dat.”

Verkleed naar opa’s verjaardagsfeestje

De bom barstte vorige week tijdens het verjaardagsfeest van Merels vader. “Jip en Pim keken enorm uit naar het feestje van opa. Ze hadden prachtige tekeningen gemaakt en hadden flink zitten knutselen. Bovendien hadden ze bedacht dat ze heel graag in hun verkleedkleren naar het feestje wilden gaan. Jip als zeerover en Pim als prinses. Hoe leuk is dat als kinderen dat zelf bedenken? Ik vind dat heel fijn en mooi dus ja, wat mij betreft mochten ze in hun favoriete kleding naar het feestje van mijn vader.” Omdat het de dag van het feestje allemaal een beetje uit liep, waren ze een beetje aan de late kant van de partij.

Wat hebben die kids nou weer aan?!

“De kamer zat al vol visite toen we stralend binnenkwamen. De kinderen waren zo uitgelaten en blij. Ze konden niet wachten om mijn vader hun cadeautjes te overhandigen. Maar de vreugde was van korte duur toen mijn moeder zei: “Jeetje, wat hebben jullie nou allemaal weer aangetrokken? Had je je kinderen niet iets behoorlijks aan kunnen trekken?” Ik voelde mijn wangen rood worden en in de kamer viel het stil. Ik zag dat tantes hun hand voor hun mond deden van ongeloof vanwege die ontzettend nare opmerking.” De vader van Merel redt de situatie door heel enthousiast te roepen: ‘Ah! Daar hebben we mijn favoriete piraat en liefste prinsesjes. Hij gaf Merel een liefdevolle knipoog.

Merel hield zich in, bleef wel op het feestje van haar vader maar wist dat ze haar moeder voorlopig niet meer hoefde te zien. “Het zit me allemaal zo hoog en ik ben zo klaar met akelige gedrag van mijn moeder…. Ik heb mijn vader volgende week uitgenodigd voor een lunch omdat ik dit met hem wil bespreken. Hoe ik met dat gedrag van mijn moeder moet omgaan weet ik niet, maar dit kan zo niet langer.”

Herkenbaar? Heb jij ook een moeder die overal commentaar op heeft? Voor wie geen mens deugt? Die altijd alles wil weten en alles eruit flapt wat ze denkt? Hoe ga jij met haar om? Zeg je er iets van? Pik je het? Wat raad je Merel aan? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Pixabay via Pexels