Elke keer vindt Marlies het weer moeilijk als haar dochtertje Kate huilend thuiskomt uit school. “Ze heeft eigenlijk geen vriendjes en vriendinnetjes in de klas. Ze zit in groep 6 en dat is altijd zo geweest. Enerzijds vindt ze het niet erg, want ze speelt graag alleen en kan dat goed. Maar er is ook iets in haar dat er gewoon bij wil horen. Heel erg lastig, zeker als er partijtjes zijn. Want Kate wordt zelden uitgenodigd.”
Hoort er niet bij
Marlies en haar man Hugo weten waardoor Kate minder goed contact legt. “De oorzaak is duidelijk, maar de oplossing een stuk minder eenvoudig. Kate krijgt goede begeleiding, maar het lukt haar niet om vriendinnen te maken. In de klas leren kinderen dat ze vriendelijk moeten zijn tegen elkaar, en echt onaardig doen ze dan ook niet. Maar Kate voelt ook wel aan dat ze er niet bij hoort.”
Verschillende soorten
Op partijtjes wordt dat vaak pijnlijk duidelijk. “Je hebt twee soorten ouders en kinderen: het soort dat Kate wél uitnodigt, gewoon uit beleefdheid. En het soort dat Kate niet uitnodigt, omdat kindlief haar er niet bij wil hebben. Maar sinds kort ben ik erachter dat er ook nog een derde soort bestaat: het soort dat iedereen uitnodigt, behalve Kate. Echt vreselijk.”
Alleen zij niet
De laatste maandag voor de vakantie kwam Kate huilend uit school. “De kinderen in de klas waren door het dolle heen, want ze hadden een te gek discofeestje gehad bij een van de meisjes uit de klas. Kate is het wel gewend dat er feestjes zijn waar zij niet bij is, maar wat dit anders maakte, was dat zij de enige was die niet was uitgenodigd. Ze voelde zich bij het horen van alle verhalen op maandag natuurlijk enorm buitengesloten en intens verdrietig…”
Moeder gebeld
Marlies en Hugo waren woedend toen ze dit verhaal hoorden. “Ik heb meteen de moeder van dat meisje gebeld en gevraagd waarom iedereen mocht komen, behalve Kate. De moeder deed alsof ze schrok en zei dat ze het helemaal vergeten was. ‘Oh Marlies, wat erg om dit te horen. Dit is niet goed gegaan, uiteraard was zij welkom. Het leek ons juist zo leuk om het met de hele klas te doen. Ik schaam me enorm en zou willen dat dit anders was gegaan,’ zei ze.”
Geloof het niet
Ergens heeft Marlies het idee dat er niet helemaal de waarheid wordt gesproken. “Het is toch wel opvallend dat alleen Kate niet is uitgenodigd. Natuurlijk zou ik haar willen geloven, maar dat vind ik lastig. De vorige jaren hadden zij Kate ook niet gevraagd. De feestjes waren toen, geloof ik, kleiner, maar toch. Ze heeft die schijn niet echt mee, moet ik zeggen.”
Ligt het aan haar?
Hugo en Marlies hebben de situatie aangekaart bij de meester. “Hij zei dat we het beste contact konden opnemen met de ouders van het jarige meisje. Maar toen we vertelden dat ik dat al had gedaan en dat zij beweren dat het een ongelukje was, gaf hij aan dat hij niet veel meer kon betekenen. Wel bood hij aan Kate nog meer te helpen met het maken van vriendinnen. Hij zei het echt op een manier alsof dit allemaal is gebeurd omdat Kate zich niet sociaal wenselijk gedraagt. Dat vind ik te makkelijk. Zijn er ouders die deze situatie herkennen? Hoe zouden zij hiermee omgaan?”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Fiene -
Hey Marlies,
Wat vervelend voor Kate dat ze niet is uitgenodigd op een feestje van haar klasgenootje.
Elke ouder wilt heel graag dat hun zoon of dochter bij een groepje hoort en dat ze er niet buiten valt. Je kan helaas mensen niet dwingen om vrienden te worden of dat je uitgenodigd word op een feestje. Je gaat zelf ook niet met mensen om waar je geen klik mee hebt. Je wordt denk ik erg ongelukkig om bij iemand te zijn die alleen met jou om gaat omdat het moet. En dan sta je maar een beetje erbij (lijkt mij) Boos worden op een leraar vanwege een feestje lijkt mij ook niet nodig. Wat zou hij eraan kunnen doen?. Het enige wat de leraar zou kunnen doen is erover hebben in de klas. Wat doet het met je als je niet uitgenodigd word om mee te spelen? Waarom is het leuk om iemand te hebben om mee te spelen of over iets te hebben? Misschien kunnen de kinderen vertellen wat ze leuk vinden dat Kate daar aansluiting aan vind? Ik weet niet wat voor leeftijd deze kinderen zijn maar ik weet dat ze het bij mijn zoon in de kleuterklas al over gehad hadden. Je kan boos worden maar zo leert Kate misschien ook niet dat het ook erbij hoort. Je zou met haar over teleurstellingen kunnen hebben, dat iedereen dat wel eens gehad hebt (jij toch ook?) En dat je in je verdere leven zeker nieuwe vrienden maakt maar ook mensen zal verliezen. (Misschien ook een ervaring van jezelf erbij) Je verteld dat ze begeleiding krijgt (misschien is dit ook wel iets wat je haar kan leren) en de leraar wilt er ook aan werken. (hartstikke goed). Met zijn antwoord over dat ze niet sociaal is, is inderdaad iets waar je niets mee kan. Het is iets waar je samen met Kate aan moet werken. Zowel de school, klas en jullie. succes