Lotty: ‘Ik ben al 6 jaar klassenmoeder en het nu zat’
Toen de kinderen van Lotty klein waren had ze geen idee hoe het was als die dreutels naar school zouden gaan. “Het idee ze niet meer bij me te hebben, vond ik haast ondraaglijk.” Dus loste ze het op door zoveel mogelijk op school aan van alles mee te werken. “Maar daarvan heb ik nu spijt: het lijkt wel of ik er een baan bij heb, maar dan een onbetaalde.”
Die eerste schooldag van haar oudste staat nog op haar netvlies gebrand. “Ik ben een echte moederkloek, vind het fijn om voor mijn kleintjes te zorgen en ze om me heen te hebben. Natuurlijk weet je dat ze op een goede dag uitvliegen en naar school moeten. Vriendinnen keken stiekem uit naar dat moment zodat ze weer meer me-time kregen, maar ik hoef geen me-time, ik wil mijn kuikens dichtbij me hebben.”
Sta ik daar pepernoten te bakken
Toen Lotty in een groepswhatsapp terecht kwam en er steeds voor van alles helpende handen nodig waren, bood zij zich onmiddellijk aan. “Ik ben begonnen als knutsel- en bakmoeder. Als de kleuterjuf aan de slag ging met het bakken van pepernoten in december, dan hielp ik mee. Ik vond dat zo ontzettend leuk en mijn kind vond het ook prettig dat ik er was.” Maar ja, het is bekend hoe het gaat als er een enthousiaste moeder in de zaal zit: zij wordt voor alles gevraagd. “Zo gaat dat, tot op de dag van vandaag en ik heb het gevoel dat ik geen nee kan zeggen omdat dan activiteiten niet door kunnen gaan. Dan is er een gebrek aan vrijwilligers.”
Ik werk ook gewoon nog hoor
Het vervelende is dat Lotty naast haar schoolbezigheden gewoon ook werkt als zelfstandige. “Ik ben tekstschrijver en ik werk voor uiteenlopende bedrijven. Het fijne van freelancer is, is dat ik zelf mijn tijd kan indelen. Soms werk ik ’s ochtends heel vroeg, zodat ik op de dag lekker kan gaan sporten of wat anders leuks kan doen, maar ook werk ik vaak ’s avonds als de meisjes op bed liggen. Ik vind dat niet erg. De vrijheid die ik geniet als zelfstandige is voor mij onbetaalbaar.”
Wekelijks naar mijn vader
Daarnaast mantelzorgt Lotty ook voor haar vader. “Mijn moeder is vier jaar geleden overleden en sindsdien houd ik mijn vader in de gaten. Mijn broers hebben het daarvoor te druk en ik kan het niet over mijn hart verkrijgen mijn vader in zijn sop gaar te laten koken. Dus twee keer per week ben ik bijna een hele middag bij hem. Dan doen we spelletjes, gaan we naar de supermarkt of we gaan lekker ergens lunchen.” Omdat Lotty dus flexibel is in haar werk, wordt ze vaak gevraagd om dingen te doen voor familie, man en kinderen en dus door school.
Dan word ik wel klassenmoeder
Hartverscheurend vindt ze het als een activiteit op school geen doorgang kan vinden omdat er een gebrek aan helpende ouders is. “De school waarop mijn meiden zitten is een elitaire school. Wij vinden het er fijn omdat íe in de buurt van ons huis is. Veel ouders hebben drukke banen als chirurg, directeur, advocaat, ondernemer en weet ik veel wat. Zij hebben natuurlijk geen tijd om een dagje mee te gaan met een schoolreisje.” Omdat niemand zich aanmeldde is Lotty in het tweede jaar dat haar oudste op school zat, klassenmoeder geworden. “Dat is nu zes jaar geleden en ik neem mijn taak als klassenmoeder echt super serieus.”
Kan nu iemand anders het doen?
Na drie jaar aan het roer te hebben gestaan, vond Lotty dat een andere ouder het stokje maar moest overnemen. Maar er was niemand die zich opwierp als klassenmoeder of -vader. “Iedereen is veel te druk of heeft werk waarbij je je niet zo makkelijk vrij kunt maken om vrijwilligerswerk te doen voor de school waarop je kind zit. Omdat niemand zich meldde heb ik me door de schooldirecteur laten overhalen om het toch nog maar een jaar te blijven doen. Maar ik baal er van. Want ik ben ook overblijf- en luizenmoeder en ik word vaak ad hoc gevraagd. Ik vind dat je zo’n school moet helpen, je doet het toch ook voor je kind, denk ik dan.”
Ik kan moeilijk nee-zeggen
Andere ouders denken daar anders over. “Zij vinden het dikke prima dat ik het doe, hoeven zij zich niet in tachtig bochten te wringen. Ik vind het echt heel naar dat andere ouders hun verantwoordelijkheid niet pakken.” Maar waar ze eigenlijk ook van baalt, is dat ze zelf moeite heeft haar grenzen te bewaken. “Dat ik veel thuiswerk en flexibel in mijn werk ben, betekent niet dat ik niets te doen heb. Ik werk heel hard en veel en daarnaast doe ik best veel voor anderen. Natuurlijk weet ik dat ik dat zelf doe, ik kan ook nee-zeggen, maar ik heb daar moeite mee. Ik vind het niet fijn om mensen teleur te stellen.”
Er is gewoon niemand anders
De taak als klassenmoeder rust zwaar op haar schouders en ze wil er zo graag van af. “Ik besprak dit laatst met de schooldirecteur en hij begrijpt me. Maar hij zit ook met z’n handen in het haar want andere ouders melden zich niet en als hij ze benadert zeggen ze gewoon dat ze geen tijd hebben. Ik vind dat dat zo rot en vind het vervelend om school te laten zakken, dus doe ik het maar weer, maar ik merk dat mijn emmertje een beetje volloopt…”
Ben jij ook zo’n moeder die altijd op school is te vinden als er iets wordt georganiseerd? Kun jij daarin balans houden? Wat raad je Lotty aan? Moet ze gewoon genieten van deze periode want voor je het weet is de basisschooltijd over, of moet ze veel harder zijn en nee durven zeggen? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door Andrea Piacquadio via Pexels
10 reacties
Lekker laten gaan, voel je vooral ongedwongen. 6jaar in hun 8jarige schooltijd? Onbetaald? Waar is de school hun fatsoen jou niet tegemoet te komen voor al jou werkzaamheden? zij schuiven dit op ouders af en de ouders weten er geen raad mee. Jij bent als enige die bezwaar heeft dat er zogezegd niemand zou zijn. Laat gaaan en laat absoluut de school dit opknappen. Door elders vrijwilligers te zoeken of iemand te betalen voor dit soort klussen. Er zijn genoeg zzpers om ons heen. Mensen willen graag een baan. Dan moeten ze toch de hoge pieten in hun portomonee laten graaien, daar waar het geld zit. En niet ouders er onnodig mee belasten. Mail en app ze vandaag nog met de datum wanneer Jij ermee wilt stoppen. De keuze ligt bij jou dat kan zelfs elk moment. Toon aub wat meer ballen dan iedereen maar te willen pleasen.
Kunnen al die rijke ouders Lotty niet betalen voor haar diensten? Zo niet dan zijn het hun kinderen die eronder lijden. En niet haar kinderen, stel egoïsten.
Als er iets is met hun kinderen, komen ze dan ook niet opdraven. De slaventijd is nog steeds niet afgeschaft. Hebben wel tijd om naar de garage te gaan, als er iets is met hun kind op 4 wielen.
Ja Lotty, je hebt je best gedaan, dat is lovenswaardig . Ik heb op een dergelijke manier ook bijgedragen voor mijn kinderen en dan komt de dag dat jeugdbescherming ineens zegt dat je kind weg moet, jij niet meer mee kan doen op school en zogenaamd geen opvoedvaardigheden heb…dat voelt helemaal leeg…en niet te bevatten. Leg de vraag neer dat andere ouders het stokje overnemen…en stel je grens. Wees trots op wat je bereikt hebt, kennelijk vond men dat jij het goed heb gedaan….maar elke ouder kan heus iets bijdragen….qua tijd
Het bedrag wat aan onderwijs wordt besteedt is enorm gestegen de afgelopen decennia, terwijl de resultaten steeds verder naar beneden gaan. Pak de Pisa scores er maar eens bij zou ik zo zeggen.. Veel geld blijft echter plakken in de “managementondersteuning” in de koepels boven de scholen De koepels…tevens etpromotieperspectief van vele onderwijskrachten. Even een cursus erbij en bam! 20 procent salaris erbi met een titel waar vroeger niet mee werd gesmeten. Ib er, remedial teacher, reken en taal expert orthopedagogen want 1 op de tien heeft een label ja hoor!! . Zo ongelooflijk nodig en ook in deze aantallen!. Er komt dus heeeeel veel geld niet in de klas. Ook werkt de administratie wat ze zichzelf opleggen niet bij aan handen in de klas. Daarnaast is er een zeer groot onbenut potentieel te vinden in ziekteverzuim. Al deze taken als leesmoeder, fruitsnijmoeder kunnen prima worden ingezet als reïntegratieprojectjes. Even fris op een naburige school bijvoorbeeld als reintegratie. Laat onderwijs eens kijken hoe ze efficiënter met geld middelen en mensen kunnen omgaan. Snijdt de koepels er tussenuit bijvoorbeeld (ja, jammer van het carrière perspectief) maar er heerst geen personeelstekort, eerder een banenoverschot. Als 80 procent vd managementondersteuning er uit gehaald worden en voor de klas gaan staan, kan er zoveel meer in de klas ipv er boven, waarbij het onderwijs haar tegenwoordige afhankelijke houding van hardwerkende ouders weer kunnen terug draaien in eigen kracht.
Gewoon in de groepsapp zetten dat het je te druk wordt om weer klassenmoeder te worden. Dat als niemand wat doet er geen activiteiten worden georganiseerd. Dat je een lijst hebt opgesteld wie alles regelt (zie voorbeeld hier onder) en in de drukke maanden meer ouders Er vanuit gaat wie niet kan zelf voor vervanging zorgt dat kan bijvoorbeeld ook een oma of een nicht zijn en overleggen met de andere op de lijst De lijst stuur je ook door aan de directeur en laat het in het nieuwe schooljaar het op aan komen en ga je er niet meer op in.
Januari: Eva
Maart: Fleur
April: Koen
Mei: Lars
Juni: Kirsten
VAKANTIE
September: Bas
Oktober: Pim
November: Ellen,Lieke
December: Maartje,Kim, Jelle, Anneke,Joke
De meesten hoeven niets te regelen en als je net de pech hebt dat in de 4 weken geen vakantie valt of iets wordt georganiseerd dan is het vaak maar 1 dingetje regelen.
M.m.langenberg -
Gewoon aangeven dat 8 jaar genoeg is geweest en dat het tijd wordt dat ieman danders je taak over neemt. Als ze niemand anders vinden, is het niet jou verantwoordelijkheid dat activiteiten niet door gaan. Jij hebt al die jaren gedaan wat je kon. Ook jij hebt een druk leven en dus net zoals de andere ouders, recht om NEE te zeggen. Want als jou kind van die school gaat, weten zij zich ook wel weer te redden. Dus laat het eeuwige pleasen maar los. Anders ga je er straks zelf aan onderdoor.