Bij Marjolein (34) is het een gezellige boel. Ze woont in een mooie boerderij in het oosten van het land. Samen met haar man Wilco en drie dochters. “En drie katten, twee honden en de kippen,” lacht Marjolein. Wie denkt dat ze klaar is met kinderen, heeft het mis. Ze verlangt naar een vierde. Haar man denkt daarover heel anders.
Marjolein heeft altijd gedroomd van een groot gezin. “Ik ben gek op kinderen en geboren voor het moederschap. Mijn ideale plaatje: een lange tafel vol kinderen en later aanhang, gezellig eten en kletsen en drinken. Ja, inderdaad, zo’n Italiaans tafereel. En ik kook voor het hele gezelschap en iedereen kan aanschuiven.” Ze is al aardig op weg met drie dochters Marie (9), Esther (7) en Willemijn (4).
Wilco is er klaar mee
Zielsgelukkig is ze met haar meiden. “Maar ik verlang weer naar een baby. Ik vind baby’s geweldig. Ik heb mijn kinderen borstvoeding gegeven en ik vind dat zoiets prachtigs. Zo bijzonder dat je zo’n klein mensje in leven kunt houden met moedermelk. Vaak viel ik in slaap als ik mijn dochters voedde. Heerlijk vond ik het.” Met 34 jaar op de klok kan ze makkelijk nog een keer zwanger raken. Ze knikt. Wil niets liever. “Maar Wilco is er klaar mee. Hij snapt mijn biologische drang om nog een keer zwanger te worden en te bevallen niet. Hij vindt het mooi zo maar ik dus niet.”
Je wilt zeker een jongen
Vriendinnen denken dat Marjolein verlangt naar een jongetje. Maar dat ontkent ze. “Daar gaat het me helemaal niet om. Het maakt me niet uit of ik weer een meisje krijg of een jongen. Ik wil gewoon graag nog een baby.” Ze ziet ook niet in waarom Wilco niet meer wil. “Hij heeft een heel goede baan, dus financieel hebben we het prima. Ik ben freelance tekstschrijver en werk vanuit huis. Daardoor kan ik zorg dragen voor de meisjes. Daarnaast houd ik het huishouden draaiende en heb daar helemaal geen hekel aan. Eigenlijk heeft Wilco er dus helemaal geen last van.” Als tegenargument zegt hij dat hij de gebroken nachten zat is. Wat Marjolein onzin vindt, want zij gaat er altijd uit als er een kind huilt. “Bovendien geef ik borstvoeding dus als de baby ’s nachts kwam, ging ik er sowieso al heen.”
Onverbiddelijk
Ze zeurt zijn oren van zijn hoofd, maar Wilco is onverbiddelijk. “’Als je de vierde hebt, weet ik zeker dat je ook een vijfde wil hebben’ zei hij laatst. Is niet zo. Vier is genoeg. Is ook een mooi even aantal.” Het seksleven van de twee staat op een laag pitje, terwijl Marjolein brandt van verlangen. “Wilco is bang dat ik stiekem de pil weggooi en dat ik dan alsnog zwanger word. Dat doe ik niet. Ik heb het wel overwogen, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen. Dat vergeeft hij me nooit. En als hij mij verlaat, dan red ik het niet. Dus stoppen met de pil is geen optie. Hoe graag ik ook nog een kindje wil, zoiets zou ik nooit doen.”
Hoe verder?
Hoe nu verder? Marjolein haalt haar schouders op. “Ik blijf met Wilco praten en hoop dat ik hem kan overtuigen. Mijn kinderwens zit echt heel diep, ik wil het enorm graag. Maar als hij echt niet wil, heb ik me daarbij neer te leggen. Maar het verlangen blijft ….”
Wat vind jij? Snap je de kinderwens van Marjolein? Of denk je: je hebt drie gezonde meiden en een leuk leven, laat het daar toch daarbij? We zijn heel benieuwd. Deel je mening in de comments onder dit artikel!
Fiene -
Tja je zegt het zelf ook al als mijn man het niet wilt houdt het op. Dat is een goede instelling denk ik.
Het is fijn dat je ook rekening houdt met de mening van je partner. Ik heb zelf ook nog wel de kriebels voor nog een kindje hoor, of het nog gaat worden gaan we wel zien.