Romy en haar vriendin Monique hebben al jaren een hele goede band samen. “Monique en ik kennen elkaar via onze mannen. Zij zijn collega’s en konden het altijd al goed met elkaar vinden. Ze besloten een etentje te organiseren waarbij wij elkaar ook konden leren kennen. Dat was een goede zet want het klikte enorm! En des te meer zit het me dwars hoe Monique met haar kinderen omgaat.”
Heel druk
Net als haar man heeft Monique een veeleisende baan. “Ze is supermarktmanager en dat is echt wel hard werken. Zeker nu het personeelstekort groot is en ze thuis ook twee kinderen heeft. Haar man is -net als mijn man- veel weg voor zijn werk. Overuren, trips naar het buitenland en late vergaderingen zijn heel gebruikelijk. Ze hebben het hierdoor financieel heel goed voor elkaar, maar druk is het wel.”
Kinderen prioriteit
Omdat haar man zo vaak weg is, koos Romy ervoor om haar carrière op een laag pitje te zetten. “Ik werk 16 uur per week en dat vind ik voldoende. Voor het geld hoef ik het eigenlijk niet te doen, we komen prima rond van het inkomen van mijn man. Het werken doe ik omdat ik het leuk vind en om zo nu en dan iets extra’s te kunnen kopen. Maar uiteindelijk zijn de kinderen mijn prioriteit.”
Alle aandacht
Doordat Romy weinig werkt, kan ze veel met hun drie kinderen doen. “We hebben geen BSO en ik haal ze elke middag lekker zelf op uit school. Dan gaan we naar het bos, de speeltuin of knutselen we thuis. Ik heb echt alle aandacht voor ze en we doen veel leuke dingen samen. Als ik ze ’s avonds na het eten naar bed breng, vallen ze als een blok in slaap. Ik heb dan een paar uurtjes me-time of ik kijk met mijn man een film.”
Zorgen
Bij Monique en haar man gaat het anders. “Monique werkt veel en haalt de kinderen dus meestal niet zelf uit school. Drie middagen gaan ze naar de BSO en op de andere twee dagen is er een oppas aan huis. Het is voor haar elke dag weer een uitdaging om alles gedaan te krijgen. Dat is logisch, want haar man is vaak weg en ook zij heeft veel om handen. Maar ik maak me soms wel zorgen over wat dat met hun kinderen doet…”
Schermpje tijdens het eten
Na een lange dag werken zet Monique de kinderen allebei achter de iPad. “Zij kan dan het eten maken. Op zich niks mis mee. Maar wat ik apart vind, is dat zij de kinderen achter de iPad en met koptelefoon op laat eten. Ook zij zit tijdens het eten met haar telefoon in haar hand. Ongezellig toch? Zeker omdat zij ze ook niet zelf uit school haalt, is het eten hét moment om de dag door te nemen. Maar dat doet ze dus niet.”
Slecht slapen
Bij het naar bed gaan mogen de kinderen ook allebei nog even met de iPad in bed. “Als zij iets kijken en rustig worden, gaat zij de keuken afruimen en vast de was vouwen. Na een half uurtje neemt ze de iPads weg en zegt dat ze moeten gaan slapen. Nou ja, slapen… Dan begint de ellende. Volgens Monique moet ze elke avond wel vier keer naar boven omdat de kinderen haar roepen. Naar mijn idee komt dat door al die schermtijd zo vlak voor het slapen. Volgens mij kan je ze beter voorlezen. Maar zij denkt dat haar kinderen gewoon lastig zijn.”
Niet goed voor ze
Ook in het weekend neemt Monique weinig tijd voor haar kinderen. “Als ik wij daar in het weekend op bezoek zijn, is ze vooral met de volwassenen bezig. De kinderen zet ze vaak voor de tv en ze mogen daar zelfs eten. ‘Kunnen wij even rustig kletsen’, zegt ze dan. Ze zijn inderdaad lekker kalm als ze met een bord friet voor de tv zitten, maar echt gezellig of goed is het voor de kinderen niet.”
Niet mijn zaak
Laatst vroeg Romy aan Monique of ze ook wel eens uitjes plannen met de kinderen. “Een kabouterspeurtocht in het bos, lekker een stuk fietsen of een dagje naar de dierentuin. Maar nee, dat doet ze niet. Ze vindt daar zelf weinig aan en moet in het weekend bijkomen van haar werk. Ik twijfel enorm of ik het bespreekbaar moet maken dat ik me zorgen maak over hun kinderen. Zo veel schermtijd en zo weinig quality time met hun ouders is toch niet goed? Het is mijn zaak natuurlijk niet. Maar ik vind het zo erg voor de kids.”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Tonia -
Waarom begin je dan aan kinderen als je altijd gaat werken, nooit tijd maakt voor je kinderen. Maak geen kinderen dan kan je fijn je eigen goesting doen.
Ik begrijp Romy hier heel goed in.