Ymke, haar vriend Matteo en hun twee zonen zijn echte daredevils. “We houden van avontuur en je zult ons dan ook niet snel zien meegaan op een volledig verzorgde all-inclusive vakantie in een groot resort. Wij houden van actieve en avontuurlijke vakanties: wildkamperen in Zweden, een huttentocht door de Alpen of mountainbiken van camping naar camping. Alleen, nu onze zonen ouder worden en Matteo daar intens van geniet, slaat bij mij de angst toe.”
Gezellige gezinsvakanties
Toen de kinderen klein waren, vond Ymke de familievakanties heerlijk. “Fietsen achterop de auto en gaan met die banaan. Op de bonnefooi reden we heel Europa door en we zagen wel waar het schip zou stranden. We hebben zo heel veel gezellige gezinsvakanties gehad, waar ik met heel veel plezier op terugkijk.”
Hij doet mee
Nu de jongens ouder worden en steeds meer durven, zijn de standaard avontuurlijke natuurvakanties niet meer genoeg. “Je merkt dat ze steeds meer het randje opzoeken. Off-piste skiën met lawinegevaar, vrij klimmen – dus zonder touw of bescherming – of mountainbiken op afdalingen die daar eigenlijk niet geschikt voor zijn. Echt heel eng vind ik het, en daarom verbied ik de kinderen dit ook. Alleen, ze luisteren niet omdat Matteo gewoon met ze meedoet…”
Elke keer angstig
Matteo lijkt zich meer als beste vriend dan als vader te zien. “Hij vindt het prachtig dat zijn zoons zulke waaghalzen zijn. Hij zegt wel dat ze voorzichtig moeten zijn, maar als het erop aankomt, moedigt hij ze net zo hard aan. De laatste paar vakanties waren daardoor gewoon helemaal niet leuk voor mij. Elke keer ben ik intens angstig als we gaan fietsen, klimmen, skiën, zwemmen of wandelen. Puur door het feit dat die mannen vaak gekke dingen gaan uithalen.”
Geen zin meer
Afgelopen vakantie hebben Ymke en Matteo flink woorden gehad over het gevaarlijke gedrag van de kinderen. “Ik heb hem gevraagd aan mijn kant te staan en strenger te zijn. Naar mij luisteren ze niet, en ik moet een team vormen met Matteo om kracht uit te stralen. Maar nu we een nieuwe vakantie aan het plannen zijn, en Matteo en de jongens alweer allemaal totaal gestoorde plannen aan het maken zijn, heb ik er eigenlijk gewoon geen zin meer in.”
Verlang naar rust
Ymke durft het eigenlijk niet toe te geven, maar stiekem verlangt ze naar een rustige vakantie in een luxe resort. “Een plek waar geen gevaren zijn. Geen rotspartijen, geen lawinegevaar, geen metershoge golven, geen diepzeekloven, geen zeer uitdagende wandelroutes en al helemaal geen ravijnen. Echt, ik ben zo bang om ze te verliezen door een van hun stommiteiten.”
Niet wat ik hoopte
Omdat Ymke al buikpijn krijgt van het idee van een familievakantie, heeft ze het gezin bij elkaar geroepen. “Ik heb mijn angst om de kinderen en Matteo kwijt te raken uitgesproken. Dat kwam binnen, zeker toen ik begon te huilen. De mannen vonden het naar om mij zo te zien. Maar in plaats van zeggen dat ze voorzichtig zullen zijn, drukten ze mij op het hart dat ze echt voorzichtig zullen zijn. Niet echt waar ik op hoopte.”
Hoe houden jullie het vol?
Ymke voelt dat ze geen controle meer heeft over haar zonen én vriend. “En dus overweeg ik niet meer mee te gaan. Als ik elke keer verstijfd van angst de vakantie moet doorkomen, heb ik er geen zin in. Dan blijf ik liever thuis. Ook dan ben ik natuurlijk bang dat ze niet meer thuiskomen, maar dan kan ik het misschien iets beter loslaten. Andere ouders met waaghalzen van kinderen en partners die dit herkennen? Hoe houden jullie de vakantie vol?”
Afbeelding: Anita Jankovic via Unsplash
Joris -
Er zit nogal een verschil tussen avontuurlijk en extreem roekeloos. Wat je vriend en jullie kinderen doen, riekt voor mij naar het laatste. Je hebt gedaan wat je kunt, maar je kunt het ze moeilijk verbieden. Vervelend wel! Er zal vermoedelijk eerst een dodelijk of ernstig ongeval met blijvende gevolgen moeten gebeuren met één van de drie moeten gebeuren voordat het tot ze doordringt (end dan nog geen garantie, ‘want ongeluk kan gebeuren en meestal gat het goed’). Sterkte!