Gek wordt ze ervan. Nooit kan Joep zich ergens bij neerleggen. Verwijt hun kind kinderlijk gedrag, maar is zelf zo vreselijk onvolwassen. Mandy is in een spagaat geduwd en voelt de druk op haar schouders. Zelfs op de camping in Zuid Frankrijk. “Mijn man Joep had zo graag gezien dat onze zoon Tim een profvoetballer zou worden. Het jochie heeft het in zich, maar heeft aangegeven er geen plezier in te hebben. Woest was Joep, ik blij dat Tim het aangaf. Mijn man legt zich er niet bij neer, en botviert zijn frustraties terwijl ik een lekker zomers tintje probeer te krijgen.”
Toen Tim vier jaar was, ging hij net als de meeste jongetjes van zijn leeftijd naar de plaatselijke voetbalclub en transformeerde Mandy in een voetbalmoeder. Haar man Joep kwam tijdens de wedstrijden kijken en constateerde dat zijn zoon potentie had een goede voetballer te worden. “Dat was geen blinde vadertrots, maar de waarheid. We hoorden het van verschillende kanten. Zelfs ik, die nauwelijks verstand van voetbal heeft, zag dat Tim een aardig balletje kon trappen maar daarnaast ook sociaal was, een echte teamplayer.”
Nieuwe Ronaldo
Tim is 8 jaar als hij wordt opgemerkt door een scout en wordt uitgenodigd voor selectiewedstrijden van Jeugdplan Nederland. Joep is apetrots op zijn zoon en schreeuwt van de daken dat zijn zoon de nieuwe Ronaldo wordt. Vanaf dat moment is Joep overal waar Tim is. “Ik vond het wel lekker want ik was noodgedwongen voetbalmoeder geworden maar dat was nou niet echt mijn passie zeg maar.” Twee grote voetbalclubs hebben interesse in haar zoon en haar man beslist naar welke hij gaat.
Hij is een slappeling!
Aanvankelijk is Tim fanatiek en vindt het leuk, maar na drie jaar neemt zijn enthousiasme af en vraagt hij zich af of hij wil blijven voetballen. Mandy heeft dat in de gaten en praat met haar zoon die als de dood voor de reactie van zijn vader is. “Terecht,” snoeft Mandy, “Joep was woest. Praatte op zijn zoon in als brugman, vond het een slappeling als hij nu zou opgeven omdat ‘meneer niet meer zo’n zin in voetbal had’.” Mandy snapt haar zoon en ook dat het voetbalplezier verdween toen er ‘moeten’ en ‘presteren’ de klok sloegen. De druk die op zijn schouders lag, werd te hoog. Mandy haast te zeggen dat dat niet aan de club lag, integendeel. “De begeleiding die Tim kreeg maar ook de aandacht die er voor ons was, was super. Ze legden ook uit dat niet ieder kind om kan gaan met de druk en aandacht en het voetballeven dat ze ineens leiden.” Tim neemt afscheid en meldt zich aan bij de plaatselijke basketbalvereniging waar hij het enorm naar zijn zin heeft en ook weer een uitblinker is.
Frustratie van papa
“Maar dat wil Joep niet zien. Hij sluit zijn voor ogen voor het geluk, plezier en talent van zijn zoon. Nog steeds probeert hij Tim over te halen terug te gaan naar de voetbalclub waar ze hem met liefde terugnemen, maar Tim wil echt niet meer.” Mandy weet wel waaraan het ligt: het is de frustratie van Joep. Hij wilde zelf profvoetballer worden maar was niet goed genoeg. Nooit heeft hij dat kunnen verwerken en nu zijn zoon potentie heeft, projecteert hij alles op hem.
Hij blijft zaniken
“Ik had gehoopt dat hij het los zou laten in de vakantie. We zijn nu in Zuid Frankrijk waar we een prachtig huis hebben gehuurd, maar hij blijft er over zeiken en zaniken. Tim durft nauwelijks met vriendjes gewoon een potje te voetballen, bang dat de discussie daardoor weer wordt aangewakkerd. Ik vind het jammer dat Tim niet heeft doorgezet, maar kan er niet wakker van liggen. Van het gezeur van mijn man echter wel. Ik verdedig mijn zoon maar dan snauwt hij dat ik mijn mond moet houden omdat ik er geen verstand van heb. Mijn vakantie wordt overschaduwd door dit gedoe terwijl ik zo toe was aan een heerlijke warme zomervakantie aan de prachtige Cote d’Azur. Ik hoop maar dat Joep het snel loslaat en inziet dat hij veel kan sturen maar niet kan bepalen wat onze zoon het liefste wil doen.”
Herken je je in het verhaal van Mandy? Misschien wel op een ander front? Hoe ga jij daarmee om? Wat raad je Mandy aan? We zijn heel benieuwd, praat met ons mee in de comments onder dit artikel.
Foto door Andrea Piacquadio via Pexels
Joris -
En, is het nog goed gekomen aan de Côte d’Azur?