Victoria doet alsof ze veganistisch is: “Vlees en zuivel eten wordt onder collega’s niet geaccepteerd”
Drie jaar geleden solliciteerde de Amsterdamse Victoria (32) op haar droombaan. “Door het dolle heen was ik toen ik te horen kreeg dat ze mij hadden gekozen uit heel veel sollicitanten. Je gelooft het bijna niet, maar als vrouw met twee universitaire masters in the pocket was het voor mij verdomde lastig om een baan te vinden.” Met goede zin gaat Victoria dan ook van start.
Niet geaccepteerd
“De eerste ochtend was het meteen geweldig! Ik had een klik met mijn collega’s, het inwerken ging voorspoedig en al het eerste uur werd ik uitgenodigd voor een borrel aan het einde van de week.” Maar als Victoria tijdens de lunch haar boterhammen met ham en kaas uit haar tas pakt, slaat de goede sfeer om. “Wij lunchen hier veganistisch” zegt een van haar nieuwe collega’s wanneer ze ziet dat Victoria zowel vlees als zuivel op haar boterham heeft. “Vlees, zuivel en andere dierlijke producten worden hier niet geaccepteerd”.
Geen grap
Eerst denkt Victoria dat haar collega een grapje maakt en begint te lachen. “Toen ook de andere collega’s afkeurend naar mijn boterham keken, snapte ik pas dat het serieus was.” Victoria knikt en kiepert in het bijzijn van al haar collega’s haar boterham de prullenbak in. “Ik heb die dag alleen een banaan gegeten en zat met een knorrende maag achter mijn computer. Zo leuk als de dag begon, zo ongemakkelijk voelde ik me na het lunch-incident.
Hummus en avocado
Die avond gaat Victoria naar de supermarkt om bakjes hummus en avocado’s te halen. “Dat is wat mijn collega’s ook op hun brood aten, dus dan deed ik het ook maar. Al drie jaar doe ik alsof ik ook veganistisch eet. Mijn collega’s zijn zo fanatiek, ik durf echt niet te vertellen dat mijn vriend en ik ieder weekend barbecuen en ik ’s ochtends graag boterham met kaas eet.”
Niet liegen
De vriend van Victoria vindt het belachelijk dat zijn vriendin niet gewoon zegt dat zij niet veganistisch eet. “Hij vindt niet dat ik moet liegen over wat ik wel en niet eet. Het is niet mijn probleem dat zij moeite hebben met een niet-veganistisch dieet. Toch ben ik bang dat ik snel buiten de groep kom te liggen. Mijn baan is belangrijk voor mij en mijn collega’s maken daar onderdeel van uit.”
Foto’s op Facebook
Soms is het moeilijk om het te maskeren dat Victoria eigenlijk wel vlees eet. “Zo plaatste ik een keer foto’s op Facebook, waarop je mijn vriend achter de barbecue zag staan. Op de barbecue lagen worstjes en spareribs. Nog geen drie minuten na het geplaatst te hebben, kreeg ik al berichtjes in de groepsapp van kantoor. Of ik toch weer vlees was gaan eten? Ik heb maar gezegd dat ik een vega burger zou maken. Eigenkijk te gek voor woorden dat ik daarover lieg.”
Geen zin in gedoe
Victoria is niet van plan om op te biechten dat ze zich in het weekend laat gaan met kaasjes, mooie stukken vlees en honing in haar thee. “Ik heb geen zin in gedoe. Liegen is denk ik makkelijker dan de waarheid vertellen.”
Op respectvolle wijze meepraten over dit verhaal? Dat kan in de reacties onder dit artikel.
Zoon van Marlot bedriegt zijn zwangere vriendin: “Moet ik het tegen haar zeggen of steun ik mijn zoon?”
Marlot ging door het dak van vreugde toen ze hoorde dat haar zoon Wout en zijn vriendin Kelly in verwachting waren. “Als moeder droom je er natuurlijk altijd van om oma te worden. En dan is de vriendin van je zoon ook nog eens een super tof meisje! Ik was in extase en dat maakt de ontdekking die ik onlangs deed alleen maar pijnlijker… Ik ben er namelijk achter gekomen dat Wout zijn zwangere vriendin Kelly bedriegt…… Verder lezen”
19 reacties
Bij het bedrijf waar ik werk geef je van te voren aan waar je voorkeur naar uit gaat qua voeding.
Pescatarian, vegetarisch, veganistisch of halal en niemand doet daar moeilijk over.
Ik begrijp dat het fijn is om een groepje gelijkgezinden te vinden maar om dan zoiets persoonlijks als je voedingskeuze aan een ander op te leggen anders lig je er uit?? (Ook bij omgekeerde situatie)
Dat noem ik een giftige werk omgeving en daar moet echt iets aan gedaan worden.
Een goede start zou een gesprek met een vertrouwenspersoon of de HR medewerker kunnen zijn.
Succes!
Ik ben vegetarisch, maar ik vind die collega’s grensoverschrijdend. Ik zou er niet over liegen. Er liggen grenzen wat je eet. De keuze wat je eet is een privé aangelegenheid. Ik had gezegd: jullie zijn veganistisch, prima maar ik niet. Eet smakelijk. Kom nou zeg had ik gezegd. En kom je buiten de groep te liggen zou ik dit grensoverschrijdende gedrag gauw bespreken met je manager of personeelsvertrouwenspersoon. Je collega’s hebben ongetwijfeld katten of honden. Wat geven ze die te eten dan?
Volslagen ongeloofwaardig!
Het zou andersom:eerder de waarheid benaderen: bij bijna elke organisatie eet men als norm vlees en zuivel en gebeurt het dat collega’s het nodig vinden op- of aanmerkingen te maken wanneer iemand vega(n) blijkt te eten. Alhoewel het de laatste jaren gelukkig terecht normaliseert. Nog even, en vega(n) is de norm verwacht ik. Het verhaal is niet waar, want dergelijke ‘leefstijlkeuzes’ worden absoluutaltijd in een vacature en sollicitatiiegesprek vermeld , net als wanneer een organisatie volgens een bepaalde filosofie als de antroposofie, freinet of een religieuze inslag werkt. Nog los daarvan heb ik als vegetarier/ flex veganist nog nooit meegemaakt dat een vleeseter in gezelschap de les wordt gelezen. (Dan zouden we wel bezig kunnen blijven). Een organisatie kan ervoor kiezen een vega(n) lunch aan te bieden tegen kostprijs, maar niemand kan je voorschrijven welke lunch je meeneemt. Dat is een morele keuze, ingegeven door afkeer van dierenleed en kennis van maatschappelijke gevolgen can de vlees en zuivelindustrie.
Ik ben bijna mijn hele leven vegetarisch. Zuivel eet ik wel, eieren nauwelijks. Ben ook mijn hele leven regelmatig veroordeeld door vleeseters die allerlei meningen hadden over vegetariers/veganisten. Kan me nog iemand herinneren die zei dat “de duivel mij influisterde” dat ik geen vlees moest eten.
Ik kan er zo slecht tegen als mensen andere dieren hun leefstijl opdringen wanneer ze bijvoorbeeld vlees of kaas eten of leer dragen.
Dat gezegdd hebbende: no way dat dit artikel waar is. En no way dat veganisme een dieet is:
Veganisme is een morele opvatting. Hierbij wordt uitgegaan van het principe dat andere dieren er moreel toe doen, net zoals mensen, omdat ze voelende wezens zijn die net als wij pijn, angst en stress kunnen ervaren. Daarom zien vegans af van wreedheid naar en exploitatie (gebruik) van andere dieren. Of het nu is voor eten, kleding, wetenschap, vermaak, etc.
Regel 1 Er is geen wij op de werkvloer. We zijn allemaal individuen die ons geld verdienen en beleefd met elkaar (dienen) om te gaan. De opmerking “wij eten veganistisch” zou van mij de opmerking terug krijgen wie is wij? En staat dat in de gedragscode/arbeidscontract? Nee? Dan dank voor de informatie maar ik bepaal zelf hoe ik met mijn lichaam omga.
Reageer ook
Lees ook
Hanneke’s zesjarige zoon is nog niet zindelijk: “Het drijft ons tot waanzin”
Het is een enorme mijlpaal voor de meeste ouders: een zindelijk kind. Veel ouders zijn enorm blij dat ze hiermee uit de luiers zijn en dat het kind weer een stapje richting zelfstandigheid zet. De leeftijd waarop kinderen toe zijn aan het zindelijk worden verschilt enorm per kind. Zo zijn er kleintjes die al voor hun […] Lees meer
Jessie’s man werd verliefd op de au-pair: “Ik betrapte ze samen in het washok”
Een zware tijd hebben Jessie en haar man Roy achter de rug wanneer ze besluiten dat het tijd is om hulptroepen in te schakelen. “Roy en ik hadden in drie jaar tijd drie kinderen gekregen. Daarnaast was ons bedrijf in één klap waanzinnig gegroeid en droegen we niet alleen de verantwoordelijkheid over onze kinderen, maar […] Lees meer
Sarah had de kamer vol tijdens haar bevalling: “Hele familie van mijn man móést erbij zijn”
Mijn bevallingen vond ik de mooiste, pijnlijkste, gelukkigste en meest kwetsbare gebeurtenis uit mijn leven. Op allebei kijk ik met plezier terug, maar ben ook blij dat ze achter de rug zijn. Haha! Al met al ben ik blij hoe het toen is gelopen en werd en goed naar mijn wensen geluisterd. Helaas gaat het […] Lees meer
Camille haar 14-jarige zoon krijgt een baby: “Gevoel als ouder gefaald te hebben”
Wat is de perfecte leeftijd om een kind te krijgen? Persoonlijk geloof ik dat elk persoon op een andere leeftijd klaar is om mama of papa te worden. Zelf was ik 25 jaar, wat naar mijn idee best aan de jonge kant is. Wel kon ik mijn kind alle liefde en stabiliteit geven die zij […] Lees meer
Shirley Kerkhof -
Bij deze wil ik graag een minuut stilte voor het varken wiens vlees bekomen tot ham, achteloos de vuilnisbak in is gegooid wegens verplicht veganisme en diens ideologie… amen!