Een betere moeder kun je je bijna niet voorstellen. Mirthe stond altijd voor haar kinderen klaar en dat is eigenlijk nog steeds zo. Twee jaar geleden vloog de laatste uit en er komt een enorme levensvreugde over Mirthe heen…
Geboren moederkloek
Mirthe is een geboren moederkloek. “Toen ik klein was zei ik altijd al dat ik later als ik groot was, moeder wilde worden. En dat is tot mijn grote geluk ook gebeurd.” Ze ontmoet op haar zeventiende Jason en drie jaar later wordt de eerste geboren. “Ja, niet helemaal gepland, want Jas en ik waren echt wel jong, tienerouders eigenlijk. Maar ik heb er nooit spijt van gehad, eigenlijk vind ik het wel fijn dat we zo jong waren, want nu de kinderen op eigen benen staan zijn we nog steeds jong. En kunnen weer verder met ons eigen leven.”
Barst van de energie
Naast moeder zijn van maar liefst vier kinderen, werkte Mirthe ook nog eens twintig uur in een conceptstore. “Ik heb gewoon super veel energie en kan veel aan. Maar ik moet ook zeggen dat Jason en ik een heel goed team zijn en samen altijd het huishouden en de kinderen hebben gerund.” Dat ze ook vele uurtjes doorbracht op school als klassenmoeder, begeleidende ouder tijdens schoolreisjes en andere hand- en spandiensten op school verrichtte, vindt ze niet meer dan normaal. “Dat is toch juist leuk voor je kinderen, als ze zien dat je betrokken bent bij hun school? Ook daarvan heb ik veel energie gekregen.”
Pittige puberteit
Toen haar kinderen in de puberteit kwamen, was het soms best pittig. “We hebben twee jongens en twee meisjes, en tussen elk kind zit twee jaar. Dat was soms flink aanpoten natuurlijk en ze kwamen ook zo ongeveer tegelijkertijd in de puberteit. Man, we hebben wat discussies over het tijdstip van thuiskomen, school en meehelpen in het huishouden gevoerd. Maar ik vond het heerlijk om die pubers bij te staan, ze te adviseren als ze vragen of problemen hadden. De eerste vriendjes en vriendinnetjes die ze meenamen naar huis, de gezelligheid van een bomvolle dinertafel, ik genoot ervan.”
Mijn tijd komt
Mensen in haar omgeving keken vol bewondering naar Mirthe en zeiden: ‘wanneer neem je nou eens tijd voor jezelf?’ “Tijd voor mezelf? Die had ik helemaal niet nodig. De tijd die ik heb doorgebracht met mijn man en de kinderen, dat was tijd voor mezelf. Dat ik me heb weggecijferd en mijn kinderen vol enthousiasme heb opgevoed, vind ik vanzelfsprekend.” En inmiddels zijn er zeeën van tijd voor haar gekomen nu de kinderen uit huis zijn. “Weet je wat het grappige is? Nu ze allemaal zijn uitgevlogen, merk ik dat mijn leven nog leuker is geworden dan het al was. Bizar toch?”
Golfen met Jason
“Nog steeds werk ik in de conceptstore en als het aan mij ligt, doe ik dat tot mijn pensioen. Ik geniet van het klantcontact en van de mooie spullen waarmee ik werk, dus ik zie geen enkele reden om daar weg te gaan.” Naast het werk heeft Mirthe een aantal nieuwe hobby’s ontdekt. “De meest verrassende is misschien we golfen. Ik ben op les gegaan en heb er zo’n plezier in. Het leuke is dat Jason ook golft en onze schoonzonen ook. Zo gezellig.” Maar naast golfen wil Mirthe ook vaker lekker uit eten en zo nu en dan met Jason er lekker tussenuit. “Gewoon vandaag bedenken dat we er even tussenuit willen en dat dan ook doen. Dat is toch geweldig?”
Geluksgevoel
Mirthe voelt zich heel gelukkig en is dolblij met haar leven zoals ze dat nu leidt. “Het gekke is dat ik me soms wel wat schuldig voel over de overweldigende geluksgevoel. Maar aan de andere kant was ik net zo gelukkig toen de kinderen jong waren en thuis woonden, dus waarom zou ik me daarover schuldig voelen? Ik kan me voorstellen dat het voor onze kinderen ook fijn is om te zien dat ik me zo goed vermaak en dat ik veel plezier in het leven heb. Dat is toch ook belangrijk, lijkt me.”
Hoe pak ik dat aan?
Het geluksgevoel is alleen maar groter geworden, sinds haar oudste dochter zwanger is. “We worden opa en oma en dat vinden we echt super leuk. Wat ik misschien een klein beetje minder vind is dat we zijn gevraagd of we één dag in de week willen oppassen. En ik merk dat ik dat lastig vind. Ik geloof niet dat ik me vast wil leggen, ik wil per week zelf kunnen bepalen hoe ik die indeel en of ik daarin ruimte heb voor een oppasdag. De jaren dat mijn kinderen klein waren, heb ik mezelf weggecijferd en draaide alles om hen. Nu ik weer tijd voor mezelf en nieuwe hobby’s heb, wil ik dat eigenlijk niet opgeven, ik geniet er net zo lekker van. Maar hoe onaardig is dat als ik dat zeg tegen mijn dochter?
Is het onaardig om voor jezelf te kiezen? Hoe zou jij dit oplossen zonder je dochter voor haar hoofd te stoten? Snap jij dat Mirthe een beetje twijfelt over een vaste oppasdag? Praat mee, we zijn benieuwd naar jouw adviezen, in de comments onder dit artikel.
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Joris -
“Ik merk dat ik het lastig vind. Ik wil me niet vastleggen, ik wil per week zelf kunnen bepalen hoe ik die indeel en of ik daarin ruimte heb voor een oppasdag”. Nee is ook een antwoord. En als ze goed opgevoed zijn, zullen ze het accepteren en respecteren.