Ulrike: “Mijn moeder wil niet dat we met vakantie gaan”

Om te voorkomen dat ze de volle mep zou moeten betalen, boekte Ulrike vorig jaar een vakantie naar Spanje. Eindelijk weer eens met haar twee kinderen naar de zon. Maar haar moeder werpt een grote schaduw over die vakantie. “Zij heeft liever niet dat ik het land uitga en smeekt me bijna om thuis te blijven.”

Ze verheugt zich er al dik een jaar op en haar zoon en dochtertje niet minder. “Vier jaar geleden ben ik gescheiden en geld voor vakanties was er simpelweg niet. Soms spaarde ik voor kortingsbonnen voor bijvoorbeeld de Efteling zodat we toch nog met zijn drieën een leuke vakantiedag hadden. Verder deden we van alles dat nauwelijks geld kost.” Ulrike legde maanden lang geld opzij en spaarde voor tien dagen Spanje met haar kids. “Och joh, toen ik de vakantie boekte en de e-tickets in mijn mailbox zaten, sprong ik een gat in de lucht. We gaan! Lekker naar Spanje!” De voorpret is waarschijnlijk net zo leuk als de vakantie zelf en Ulrike en haar kinderen hebben er onwijs veel zin in.

Hij is niet opgegeven ofzo

Wie het allemaal niet zo ziet zitten, is de moeder van Ulrike, zij heeft liever niet dat haar dochter op vakantie gaat. “Mama wordt al nerveus bij de gedachte dat ik niet in haar buurt ben. Mijn vader is namelijk ziek, hij lijdt aan de ziekte van Parkinson. Dat heeft hij al een paar jaar en zijn gezondheid gaat achteruit maar niet dramatisch. Het is niet dat hij nu terminaal is, eigenlijk in tegendeel. Zijn neuroloog heeft gezegd, en daar was ik bij, dat zoals het er nu uitziet, hij nog lang blijft leven. Natuurlijk zijn er ongemakken door zijn ziekte, maar daar is best mee te leven.”

Het is soms zo zwaar

Ondanks dat is Ulrikes moeder bang dat er iets gebeurt met haar man als haar dochter op vakantie is. “Mijn moeder leunt enorm op mij. Ik doe ook best veel voor mijn ouders. Naast mijn werk en kinderen, mantelzorg ik een aantal uur per week bij ze. Ik verschoon hun bed, doe vaak zware klussen in de tuin en ga één keer in de week naar de supermarkt met mijn moeder voor de grote boodschappen. Dat is best zwaar en veel soms, zeker omdat mijn ex geen rol meer speelt in het leven van de kinderen en mij en ik er dus alleen voor sta.” Ulrike heeft dus nauwelijks tijd voor zichzelf, laat staan dat ze eens een dag alleen is.”

Ben ik een slechte dochter?

Omdat mijn moeder moeite heeft met de zorg voor mijn vader, legt ze een grote druk op mij. Zo vaak heb ik haar geadviseerd hulp in te vliegen. Dat kan he, de huisarts kan het allemaal zo in gang zetten, maar moeder weigert. Ze zegt dat papa geen vreemden in huis wil.” Ulrike is daar best boos over, want omdat haar ouders de uitgestoken hand van bijvoorbeeld de Thuiszorg niet aanpakken, kan zij steeds opdraven als er iets moet worden gedaan. Daarnaast legt Ulrikes een grote emotionele claim op Ulrike. “Ze zegt steeds maar dat kinderen van vrienden ook alles voor hun ouders overhebben en daar nooit moeilijk overdoen. Als ik voorzichtig zeg dat ik weer anders ben, begint ze te huilen en vraagt ze zich af waarom ik zo lelijk doe. Dat vind ik zo naar, dat ik dan maar weer mijn mond houd.”

Hoe dan ook: ik ga naar Spanje!

Eén ding heeft Ulrike zich voorgenomen: ze gaat hoe dan ook lekker met de kinderen op vakantie. Voor haar moeder niet te doen en dat steekt ze zeker niet onder stoelen of banken. “Bijna elke dag belt ze op om te vragen of ik de reis naar Spanje al heb geannuleerd. Ze smeekt me bijna om niet te gaan en hangt brullend de telefoon op als ik zeg dat ik ga. Dat ik alles al heb betaald en dat ik heel graag met mijn kinderen tien dagen naar Spanje wil. Het hele jaar kijken we er al naar uit en dat ze het heel naar is als ze zo negatief erover doet. Mijn beste vriendin zegt dat ik gewoon moet gaan en dat doe ik ook. Maar soms, soms hoor ik een stemmetje dat zegt: ‘doe het nou niet, je zal zien dat er iets met je vader gebeurt en dan ben je niet in de buurt.”

Wat zou jij doen? Snap je de paniek van Ulrikes moeder? Of vind je dat Ulrike gewoon lekker op vakantie moet gaan met haar kinderen? Alles komt heus wel goed, ook als ze niet in de buurt is. Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Sid Dalal via Pexels

Schoonmoeder van Anna eist een vaderschapstest: “Gelooft niet dat het haar kleindochter is”

Al 15 jaar zijn Anna en Marijn (allebei 30 jaar) een stel. “We kennen elkaar van de middelbare school. Toen we bij elkaar in de klas kwamen was het gelijk raak. We kregen verkering en zijn nooit meer uit elkaar gegaan. Nu zijn we 15 jaar verder, hebben samen een huis en zijn sinds drie maanden de gelukkige ouders van Julie”, vertelt Anna. “We zijn ongelofelijk blij en trots. Toch is er iets heel naars wat zich momenteel in ons leven afspeelt… Mijn schoonmoeder twijfelt namelijk of Marijn wel de vader van Julie is. Ze wil dat we een vaderschapstest doen….Verder lezen”