Toen Elke naar San Francisco verhuisde, moest Brandy wel een traantje laten. Ze mist haar vriendin enorm. “En nu komt ze naar Nederland en heeft ze gevraagd of ze bij mij kan logeren. Met haar drie kinderen….”
‘Ik vertrek naar San Francisco, Bran!’ Brandy hoort het haar vriendin nog zeggen. “Elke en ik waren partners in crime. Echte vriendinnen. We hebben zo’n vreselijk leuke tijd gehad en ook toen er vriendjes in het spel kwamen, bleven wij samen onvoorwaardelijk.” Vriendjes werden mannen en studentenkamers werden deftige huizen, maar nog steeds waren Elke en Brandy hartsvriendinnen. Het viel Brandy dan ook rauw op haar dak toen Elke haar, nu vier jaar geleden, vertelde dat ze voor onbepaalde tijd naar San Francisco zou verhuizen omdat haar man daar kon werken. “Ja, te gek natuurlijk, zo’n kans laat je niet lopen, maar jeetje San Francisco ligt nou niet bepaald naast de deur.”
We bellen elke dag he?
Het afscheid viel Brandy zwaar. Heel zwaar. “De dag voordat Elke zou vertrekken met man en drie kinderen, aten we voor het laatst samen. Mijn man Simon had het er ook moeilijk mee want met zijn vieren hebben we ook een super leuke klik. Bovendien kan Simon heel goed met de kinderen van Elke, die zijn ook dol op hem.” Beloftes als ‘we bellen of appen elke dag’ bleken niet loos te zijn: de vriendinnen hebben veel contact. “Misschien niet elke dag, maar toch wel om de dag. Omdat het tijdsverschil nog wel eens in de weg zit, spreken we audio’s voor elkaar in. Zo blijven we op de hoogte van elkaars leven en dat vind ik fijn.”
Je bent altijd welkom
Elke heeft het onwijs naar haar zin in San Francisco en Brandy snapt dat. “Simon en ik zijn vorige zomer bij haar op bezoek geweest en dat was zo leuk. Heerlijk om mijn vriendin weer in het echt te knuffelen en om te zien hoe ze daar nu leeft met haar gezin. De kinderen, twee jongens en een meisje, hebben het prima naar hun zin en passen zich moeiteloos aan. Elke kan vanuit Amerika haar freelance werk ook doen, maar ik zie dat ze vooral aan het genieten is en dat is zo fijn.” Natuurlijk zei Brandy bij het afscheid in San Francisco dat Elke altijd welkom in haar huis in Nederland was. “Ja dat zeg je toch al gauw. Maar of ik nou echt bedoelde dat ze welkom met man en kinderen was… ik geloof het niet.”
O god, de kids komen mee
Want hoewel Brandy dol op haar vriendin is, is ze aan de andere kant ook op haar rust gesteld. “Simon en ik hebben bewust geen kinderen en genieten van onze rust en vrijheid. Eenzaamheid en stilte heb ik nodig om mijn hoofd tot rust te laten komen. Toen ik Elke laatst op haar gesproken boodschap hoorde juichen dat ze met de kinderen naar Nederland komt, maakte mijn hart een sprongetje. Heerlijk! Ik zou weer eindeloos kunnen bijkletsen met mijn vriendin.” De vreugde sloeg om in twijfel toen Elke er achter aan zei dat haar kinderen ook mee komen en of ze dan gebruik mocht maken van haar uitnodiging bij haar en Simon te logeren.
Waarom niet bij haar moeder?
De paniek sloeg Brandy om het hart. Het huis waarin ze met Simon woont is groot genoeg, daar gaat het niet om. Maar het idee dat er drie, beste wel drukke kinderen tien dagen lang in haar huis bivakkeren vindt ze weinig aantrekkelijk. “Ik dacht eigenlijk dat Elke bij haar moeder zou logeren maar dat kan niet want haar moeder zit in een verbouwing dus als Elke met haar kinderen aankomt, kunnen ze daar niet terecht. Een hotel met drie kinderen voor tien dagen is niet te doen, dus ik snap haar vraag bij ons te logeren heel goed. Maar sinds ze het heeft gevraagd, zit ik met een knoop in mijn buik. Als Elke alleen zou komen, was het voor mij geen probleem geweest. Maar vier man opeens in mijn huis, trek ik geloof ik niet. Eerlijk gezegd ik wil niet dat mijn vriendin komt logeren. ”
Ik heb niets met kinderen
Natuurlijk heeft ze tegen Elke gezegd dat ze het zo fijn vindt om haar weer te zien. “Geen woord van gelogen, want ja, ik wil haar heel graag weer zien. Ik mis haar zo. Ik had het zo fijn gevonden als ze gewoon alleen naar Nederland zou komen, dan was er niets aan de hand geweest.” Maar zo’n feest is het niet en Elke is juist blij dat ze haar kinderen weer mee kan nemen naar Nederland. “Dat snap ik ook heel goed. En begrijp me niet verkeerd: ik heb niets tegen haar kinderen, maar ik heb in het algemeen niets met kinderen. Het is niet voor niets dat Simon en ik heel bewust hebben gekozen om niet aan kinderen te beginnen.”
Mijn man kijkt er wel naar uit
Simon kijkt uit naar de komst van Elke en haar kids; hij is dol op ze en kan niet wachten om lekker te voetballen met die gasten. “Simon heeft al leuke plannetjes gemaakt om met de kinderen leuke dingen te gaan doen. Het schema ziet er vol en gezellig uit, maar ik krijg er de zenuwen van. Soms denk ik wel eens dat Simon diep in zijn hart wel kinderen had gewild maar het maar zo liet om dat ik stellig was in mijn keuze. Ik zou blij moeten zijn dat er drie kinderen komen waar hij allemaal leuke dingen mee kan doen, maar ik ben het niet.”
Ik wil niet dat mijn vriendin komt logeren. Wat moet ik nou?
Aanvankelijk had Simon nog wel begrip voor de nervositeit van zijn vrouw, maar inmiddels is hij er klaar mee. “Het komt hier op neer dat ik niet zo moet zeuren. Wat is nou tien dagen op een mensenleven? Helemaal als je weet hoe leuk je vriendin het vindt om met haar kinderen bij jou te logeren? Ik merk dat Simon steeds geïrriteerder raakt als ik mijn twijfels en angsten over het aankomende bezoek uit. Hij vindt dat ik me maar over mijn angsten heen moet zetten. Maar ik weet niet hoe ik dat moet doen. Ik vind dit zo vreselijk moeilijk.”
Wat zou jij doen als je in de schoenen van Brandy zou staan? Zou je proberen je erover heen te zetten? Of snap je heel goed dat ze er moeite mee heeft dat haar huis tien dagen lang het decor van drukke kinderen, veel rommel en een lieve, maar almaar kletsende vriendin is? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door Karolina Grabowska via Pexels
Hanneke’s man had 13 affaires: “Hij pakte alles wat los en vast zat”
Met tranen in haar ogen, laat Hanneke mij haar trouwalbum zien. “Wat was ik toen gelukkig met Robert…” zucht ze. “We waren echt heel erg verliefd en ik had me toen nooit kunnen bedenken dat we vandaag hier zouden staan. Twee zoons, gescheiden en 10 jaar van mijn leven weggegooid….. Verder lezen”
Hanneke -
Begrijp het heeel goed,lang geleden altijd veel logees.
Hard werken ervoor,hard erna.
Schoon maken,enz…
Mijn oplossing toen was , laat alles maar over me heen komen.
Mijn les geleerd, goed nadenken voor je iets zegt.
Bv.kom je bij ons eten?, gevolg komende week komen ze met 6 personen bij jou eten.
Als mensen uit Amerika weer eens contact zoeken, denk ik, die willen logeren.
Nou mij niet gezien, zelf ga ik altijd in een hotel,als het zo uitkomt.