fb

Waarom het loslaten van je kind zo belangrijk is

Het loslaten van je kind begint meteen na de bevalling. Direct nadat je het kindje even bij je hebt gehad zal er een stukje van de zorg bij anderen komen te liggen. De verloskundige zal je kindje snel onderzoeken en als het nodig is zal ze het meenemen voor meer onderzoekjes. Maar dit is nog maar het begin en het leren loslaten is voor jou ook begonnen.

Loslaten is niet verwaarlozen

Even voor de duidelijkheid. We bedoelen met het loslaten van je kind natuurlijk niet dat je het geen aandacht meer geeft en zijn gang laat gaan. We hebben het hier over een vorm van zelfregulatie van kinderen die er voor zorgt dat je kind in de toekomst leert om op eigen benen te staan, zelf beslissingen kan en durft te nemen en zelfstandig wordt. Iedere leeftijdsfase van het kind geeft een nieuwe uitdaging aan de ouders. Durf jij je dreumes de eerste stapjes te laten zetten, laat je je kleuter alleen buitenspelen, wanneer mag je kind voor de eerste keer alleen op de fiets naar school, hoe laat moet het thuis zijn van het eerste schoolfeest, alleen naar huis fietsen na een avond uit, etc. Dit zijn vaak meer uitdagingen voor de ouders dan voor het kind. Met name omdat de ouder zich verantwoordelijk voelt en grenzen moet stellen om te waken over de veiligheid van het kind. Maar waar leg jij die grens?

Ontdek waar je kind aan toe is en waarom!

Natuurlijk is er niets mis met het stellen van grenzen. Je zult zien dat de ouders van vriendjes en vriendinnetje van je kinderen dit ook doen. Goed om hier naar te kijken, maar kijk vooral ook waar je kind aan toe is en probeer waar mogelijk in contact blijven en zeg zeker nooit te snel “nee” als een kind je vraagt of het iets mag doen wat voor jou zelf spannend is. Ontdek waarom het dat graag wil doen en check of het zelf overzicht heeft over de gevolgen die het met zich mee kan brengen.

Waarom is loslaten zo belangrijk?

Als je je kind te veel dingen uit handen neemt, leert hij niet om zelf om te gaan met situaties en kan hij denken dat hij er zelf niet mee om kan gaan, want waarom zouden zijn ouders het hem anders niet toestaan. Spreek vooral uit dat je het goed vindt hoe je kind er over nadenkt en wat zijn afwegingen zijn, ook al is jouw reactie dat je er niet hetzelfde over denkt als je kind. Door je kind nu al mee te laten denken in het maken van bepaalde afwegingen die voor hemzelf belangrijk zijn (en dat je ook laat merken dat er naar hem wordt geluisterd) vergroot je zijn zelfvertrouwen. Dat kan enorm van belang zijn als hij echt zelf keuzes moet gaan maken.

Hoe merk je dat je te ver gaat in je bezorgdheid?

Wanneer een kind wat achter lijkt te blijven in zijn of haar ontwikkeling, kan het dat de bezorgdheid van de ouders het kind te veel af remt. Te veel bezorgdheid kan er ook voor zorgen dat een kind te weinig zelfvertrouwen ontwikkelt of heel weinig verantwoordelijkheidsgevoel ontwikkelt.

De bezorgdheid van ouders kan door kinderen als last worden ervaren en zij kunnen zich gaan verzetten tegen de grenzen die ouders stellen. Met name in de puberteit, maar ook ervoor en erna. Mijn ervaring als ouder is om zo open mogelijk te blijven naar je kind.

Alles verbieden is geen oplossing. Als een kind echt iets wil, en zeker een puber, dan gaat hij het toch wel doen. Maar dan zonder jouw toestemming. Maar hij zal het je het dan misschien niet laten weten als er toch iets fout loopt (of als hij in gevaar is) uit angst dat hij dan nog meer boosheid over zichzelf afroept.

Hoe zorg je ervoor dat je eigen angsten en bezorgdheid niet leidend worden?

Probeer je eigen gevoel niet te veel op je kinderen te projecteren. Stel jezelf steeds 2 vragen:

  1. Vind ik het niet goed omdat ik angstig of bezorgd ben?
  2. Vind ik het niet goed omdat mijn kind dit nog niet aankan?

Is het antwoord op de eerste vraag “ja”, dan is het misschien goed om je eigen angsten wat meer los te laten. Bij “ja” op de tweede vraag, dan is het goed om de vrijheid nog niet aan je kind de geven. Het is echt belangrijk om onderscheid tussen deze 2 vragen te blijven maken.

We hopen echt dat dit jullie kan helpen bij de mooie, maar soms ook ingewikkelde taak van opvoeden. Geweldig om te zien hoe je kind zelfstandiger en volwassener wordt. Maar als ouder laat je het nooit helemaal los en zul je zien dat, hoe oud ze ook zijn, je vaak nog bezorgd zal zijn.

Hoe doe jij dat?

We zijn heel benieuwd naar jullie ervaringen over het geven van vrijheid aan je kinderen. Heb jij wel eens te weinig vrijheid gegeven en heb je daar nu spijt van? Of is misschien het omgekeerde het geval: je was juist te streng en daar kijk je met gemengde gevoelens op terug. Deel je ervaringen met ons in de comments hieronder of onder het artikel op Facebook.

Bij het schrijven van dit artikel hebben we een aantal opvoedtips overgenomen van Opvoedadvies.nl.

 

Reageer ook