Met haar man Lars durft ze het niet zo goed te bespreken, maar Stine maakt zich serieus zorgen. “Lars en ik hebben een stabiele en liefdevolle relatie en hebben altijd gezegd: niemand komt hier tussen. Maar onze nieuwe, gescheiden buurvrouw, is de band tussen mij Lars behoorlijk aan het testen.”
Lekker naar het strand
Toen Stine het vakantiehuisje in de duinen voor het eerst zag, was ze gelijk verkocht. “We wonen in een drukke stad en vinden dat heerlijk. Maar ook vinden we het heel fijn om zo nu en dan de rust op te zoeken. Dus gingen we met onze kinderen regelmatig naar het strand, lekker uitwaaien.” Ruim twee jaar geleden ontdekten ze tijdens een wandeling een klein park met vakantiehuisjes. “Hadden we niet eerder gezien en ik wist gelijk: ik wil zo’n vakantiehuisje. Hoe lekker zou het zijn als we daar een woning van onszelf zouden hebben?”
We hebben een huisje!
Lars vindt het net zo leuk als Stine en als ze zien dat er een huisje te koop staat, onderzoeken ze of ze dat kunnen betalen. “En ja hoor, met wat financiële hulp van mijn ouders konden we het te koop-bord vervangen door het verkocht-bord. Ik was zo blij en zodra we de sleutel hadden zijn we aan de slag gegaan. Alles lekker geverfd en behangen, leuke meubeltjes gekocht en er ons buitenpaleisje van gemaakt.” Van april tot oktober verblijft het gezin er zo vaak als mogelijk. “We hebben daar alles en genieten er enorm. De andere bewoners zijn ook super aardig, ondanks dat we het fijn vinden om op ons zelf te zijn. En dat is helemaal prima.”
Ik ben de nieuwe buuf
Stine schrok wel toen ze hoorde dat de buurman op het park plotseling zijn huisje had verkocht. “Henk was een vriendelijke man en was alleen. Soms nodigden we hem uit voor een kop koffie en we maakten zo nu en dan een praatje, maar verder niets. Zijn vakantiehuisje heeft maar heel even te koop gestaan en nu hebben we een nieuwe buurvrouw, Lea heet ze. Lea is gescheiden en heeft een dochter die net zo oud is als onze dochter. De twee meisjes kunnen het goed met elkaar vinden en spelen graag samen.” Lea kan het heel goed vinden met Lars, tot grote ergernis van Stine. “Toen ik Lea voor de eerste keer zag, vond ik haar sympathiek. Ze nodigde ons uit voor een drankje om zo kennis met elkaar te maken. Helemaal prima natuurlijk.”
Dan roept ze: ‘joehoe’
Aanvankelijk hield Lea zich gedeisd, maar gaandeweg wordt ze steeds vrijpostiger. “Zo loopt ze ook zo maar ons tuintje in en steekt haar hoofd door het raam. ‘Joehoe’ roept ze dan en dan heeft ze hulp van Lars nodig. Ze is het huisje aan het opknappen, maar heeft twee linkerhanden. Dus is Lars steeds de pineut om haar te helpen. Vond ik eerst helemaal niet erg, maar het wordt nu heel vervelend. Temeer omdat ik het gevoel krijg dat ze mijn vent gewoon aan het versieren is en hij heeft het niet door. Dan moet hij de kraan maken, dan heeft ze lekkage in de douche en dan vraagt ze of hij kan schilderen. Doe dat even lekker zelf denk ik dan.” Bang om als jaloerse vrouw te worden weggezet, zwijgt Stine erover tegen Lars. Totdat Lea schaars gekleed ’s avonds Lars weer om hulp roept.
Hoe ga ik hiermee om?
Tandenknarsend ligt Stine op Lars te wachten. “Het duurde maar en toen hij na een hele tijd terugkwam, rook hij naar drank. Had-ie met haar zitten pimpelen. Ik ontplofte, maar liet niks merken. Hoe moet ik hier nou mee omgaan en hoe maak ik Lars duidelijk dat de gescheiden buurvrouw heel hard bezig is hem te versieren?”
Oei. De gescheiden vrouw door andere vrouwen vaak als een bedreiging gezien. Herken jij wat Stine vertelt? Misschien heb je het zelf wel eens meegemaakt? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Rosie (48): ‘Mijn kinderen zien alleen mijn man nog maar staan, mij niet meer’
Nee van het lege nest syndroom heeft Rosie geen last, integendeel. Ze vindt het best lekker dat haar dochters van 20 en 22 op eigen benen staan. Ze studeren in Amsterdam en wonen samen met andere vriendinnen in een prachtig grachtenpand. “Ze komen regelmatig naar huis en daar kijk ik elke week naar uit, want ik mis die meiden wel.” Als Rianne en Marlies thuiskomen, zoenen ze Rosie en vliegen hun vader om zijn hals en vertellen honderduit. “Mij betrekken ze niet in die verhalen. Alsof ze me niet meer zien staan. Ik voel me daar zo rot over… LEES HIER VERDER!
Martine van Os -
‘Ik ontplofte maar liet niets merken..’ Waarom niet, in godsnaam? Die vent van je gaat lekker zuipen met de buuf en jij zegt er niets van? Geen wonder dat iedereen (?) je grenzen over gaat, je ontploft lekker maar laat niets merken. Ik zou zeggen, ontplof eens tegen die lamzak van een vent van je voordat hij ‘em bij haar binnen hangt, want dat komt ervan als je niets zegt.