Rosie (48): ‘Mijn kinderen zien alleen mijn man nog maar staan, mij niet meer’

Nee van het lege nest syndroom heeft Rosie geen last, integendeel. Ze vindt het best lekker dat haar dochters van 20 en 22 op eigen benen staan. Ze studeren in Amsterdam en wonen samen met andere vriendinnen in een prachtig grachtenpand. “Ze komen regelmatig naar huis en daar kijk ik elke week naar uit, want ik mis die meiden wel.” Als Rianne en Marlies thuiskomen, zoenen ze Rosie en vliegen hun vader om zijn hals en vertellen honderduit. “Mij betrekken ze niet in die verhalen. Alsof ze me niet meer zien staan. Ik voel me daar zo rot over.”

Rosies man Geer heeft zich nauwelijks met de opvoeding van de meisjes bemoeid. “Hij heeft een restaurant en is zeven dagen per week druk. Ik help mee, maar vooral op de achtergrond. En toen onze dochters klein waren, was ik degene die het leeuwendeel van hun opvoeding op me nam.” Nooit heeft ze dat een probleem gevonden, hoewel ze wel zo nu en dan wat tijd voor zichzelf miste. “Ik was altijd in charge. Op ouderavonden zat ik alleen aan het bureau van de juf en vroeg ze voorzichtig of Geer en ik nog wel bij elkaar waren. Het maakte niet uit, ik praatte Geer later bij over de vorderingen van de meiden.”

Gebroken harten

Het was Rosie die haar sportieve meiden naar de hockeyclub reed en haar longen uit haar lijf schreeuwde langs de lijn. De eerste gebroken harten werden gelijmd door Rosie, Geer haalde zijn schouders op en mompelde dat ‘er meer mannen dan kerken waren’. Hoewel Geer eigenaar van een restaurant is, kookte hij nooit. “Dat kon ook niet, want rond etenstijd is hij in het restaurant. Ja, met Kerst stond hij uren in de keuken. Heerlijk vond ik dat. Moest ik wel de boodschappen doen, maar ik vond het fijn om een keer niet te koken.” Sinds Rianne en Marlies uit huis zijn, komt Rosie tot zichzelf. “Ik heb tijd voor mezelf en die benut ik optimaal. Lekker met vriendinnen op pad, een boek lezen en ik ben weer gaan sporten. De meiden zijn meestal in het weekend bij ons en dat vind ik heerlijk. Ons huis is dan gevuld met vrolijkheid, ik kan daar zo van genieten.”

Ik word buitengesloten

Minder leuk voor Rosie is, dat haar dochters zich vooral op Geer focussen. “Met hem hebben ze gesprekken over vriendjes en over hun studie. De band die ze nu met hun vader hebben is veel hechter dan de band met mij en ik voel me daardoor buitengesloten. Ik word er steeds stiller van en trek me terug. Zelfs dat hebben ze niet in de gaten, ze gaan zo op in de gesprekken en discussies met Geer dat ze mij glad vergeten.” Om zich te vermaken, pakt Rosie dan maar haar telefoon en gaat op de bank zitten appen met andere mensen, vooral mannen. Eentje met wie ze appt, snapt haar feilloos. “Anton ken ik van de sportschool en tijdens bootcamp raakten we aan de praat. Hij vroeg me of ik koffie met hem wilde drinken en na de sportles, zijn we naar een cafeetje gegaan. We hebben daar de hele avond gepraat en hij begreep mijn situatie omdat hij hetzelfde heeft. Ook twee dochters die hem straal negeren en alles met zijn vrouw bespreken.”

Het lucht Rosie zo op om haar verhaal te ventileren bij iemand die haar snapt. “Ik had het er met mijn beste vriendin over, maar zij vindt dat ik me niet zo moet aanstellen en kinderachtig moet doen. Zij zei dat het gewoon zo gaat en dat Rianne en Marlies over een tijdje weer meer naar mij toe trekken. Ik denk dat niet. Maar dat maakt niet uit want met Peter kan ik er nu over praten.”

Verhouding?

Laatst vroeg iemand van de sportschool of Rosie een verhouding heeft met Anton. “Ik ontkende natuurlijk, ik ben gelukkig met Geer. Maar ik kan niet ontkennen dat we elkaars gezelschap graag op zoeken. Het is echt een rotsituatie thuis en ik kijk dan ook niet uit naar Kerst. Dan zitten de meiden vast alleen maar in de keuken als Geer kookt en zit ik op de bank in mijn eentje. Snap niet waaraan ik dit heb verdiend.”

Herken jij je in het verhaal van Rosie? Heb jij kinderen die meer naar je partner toetrekken? Hoe voel jij je daaronder? Eenzaam? Of haal je je schouders erover op en denk je: zo gaat dat nou eenmaal? Praat met ons mee in de comments onder dit artikel.