Pien: “Mijn beste vriendin heeft afgezegd en ik vermoed dat ik weet waarom”

Pien keek nog een keer op haar telefoon. Het bericht van haar beste vriendin stond nog open: “Sorry Pien, ik kan niet komen op je verjaardag. Het komt echt niet uit vandaag, ik hoop dat je het begrijpt.” Ze had het vijf minuten geleden gelezen, maar de teleurstelling voelde nog vers. “Het is niet de eerste keer dat ze iets afzegt,” dacht Pien bij zichzelf. “En ik heb het gevoel dat er iets anders speelt.”

Het smoesje

De uitleg was simpel: druk, moe, een andere afspraak. Ze had er een vriendelijk emoji’tje achter gezet en Pien voelde zich bijna verplicht om te antwoorden dat het goed was. “Natuurlijk,” typte ze uiteindelijk, “jammer dat je er niet bij kunt zijn, maar ik snap het.” Toch voelde het niet eerlijk. Ze had het gevoel dat er een diepere reden achter zat. Pien kent haar vriendin al sinds de middelbare school. “We hebben zoveel meegemaakt samen. Van slaapfeestjes en geheimen bewaren tot eerste liefdes en examenstress. Normaal gesproken zou ze niet zomaar afzeggen,” zegt ze zacht. Ze probeert zichzelf voor te houden dat iedereen weleens iets onverwachts heeft, maar de twijfel knaagt aan haar.

De vermoedelijke reden

“Ik denk dat het iets te maken heeft met mijn nieuwe werk,” zegt Pien. Ze is recent begonnen bij een groot bedrijf, met een veeleisende functie die veel energie kost. “Misschien voelt ze zich ongemakkelijk omdat ik nu zoveel tijd kwijt ben aan mijn werk. Omdat mijn leven een beetje verandert en ik nieuwe mensen ontmoet. Misschien voelt ze zich daardoor een beetje buitengesloten.” Het idee doet haar pijn. “Het klinkt misschien klein, maar ik dacht altijd dat onze vriendschap daartegen bestand was. En nu lijkt er ineens iets te veranderen, zonder dat ze erover praat.”

Terugdenken aan eerdere signalen

Pien kan zich de laatste weken een paar momenten herinneren die achteraf vreemd leken. “Ze heeft een paar keer afgezegd om koffie te drinken of te bellen. Eerst dacht ik: druk, iedereen heeft het druk. Maar nu valt het op dat dit een patroon wordt. Het voelt alsof ze afstand neemt.” Ze probeert het te relativeren. “Misschien heeft ze gewoon veel aan haar hoofd, of misschien besteedt ze meer tijd aan andere vrienden. Ik wil het haar niet kwalijk nemen, maar het voelt alsof ik niet de hele waarheid krijg.”

De verjaardag zelf

Pien had weken uitgekeken naar haar verjaardag. “Het is een klein feestje, gewoon een paar vrienden, taart en spelletjes. Ik wilde dat zij er ook bij was, omdat ze altijd degene is die het meeste lacht om mijn gekke ideeën en mijn slechte dansmoves. Dat ze er niet bij is, voelt alsof er een stukje mist.” Ze probeert zich te concentreren op de anderen die wél komen. “Mijn broer, collega’s en een paar goede vrienden zijn er. Ze maken het leuk, maar het voelt anders. Een lege plek aan tafel zegt: ‘Hier had zij moeten zitten.’”

Emoties en twijfel

Pien voelt zich boos en verdrietig tegelijk. “Het is niet dat ik haar wil dwingen te komen. Het gaat om eerlijkheid. Ik had liever dat ze zei: ‘Ik voel me onzeker over je nieuwe werk, en dat vind ik lastig,’ dan een smoes te geven. Dan had ik het begrepen en konden we erover praten.” Tegelijkertijd voelt ze zich schuldig. “Misschien maak ik er een groter probleem van dan het is. Misschien moet ik het gewoon accepteren. Maar het voelt alsof ze niet open is tegen mij, en dat knaagt.”

Afbeelding: Unsplash+