fb

Pamela: ‘Mijn moeder gaf mijn broertje een auto en dat steekt!’

Dat haar broertje de best nog nieuwe auto van haar moeder kreeg, steekt Pamela enorm. Een mix van jaloezie en het gevoel achtergesteld te worden overvalt haar behoorlijk. “Ze had het toch op z’n minst even kunnen overleggen?”

Pamela schrok op van de bank toen ze een paar weken terug luid getoeter voor haar deur hoorde. “Ik dacht: ‘wat is dat nou weer voor een idioot? Ik stond op en liep naar het raam. Aan de kant van de weg stapte Mark uit de auto van mijn moeder en stak zijn duimen op. Ik liep naar de voordeur om hem binnen te laten en vroeg of hij koffie wilde. “Nou zussie, wat vind je van mijn nieuwe bolide?”, vroeg hij. Nieuwe bolide? Dat is toch de auto van mama?”

Zit-ie me nou te stangen?

Mark schudde zijn hoofd. De brandweerrode auto waarop haar moeder zo trots was, was nu van hem. “Ik begreep er niets van en dacht dat Mark een grapje maakte. Doet-ie wel vaker, mij de kast opjagen is altijd al één van zijn talenten geweest. Ik schonk koffie in en vroeg of mijn broertje serieus was. Bloedserieus. Hij had de auto gekregen omdat hij hun moeder toch altijd al chauffeurde naar het ziekenhuis, familie en andere bestemmingen. En elke vrijdag haalt hij haar op en rijdt dan naar de supermarkt voor de grote boodschappen.

Ik heb het best wel druk

Niet zo gek, vindt Pamela, want Mark is een freelancer en kan zijn tijd zelf indelen. “Ik heb gewoon een baan van veertig uur en maak lange dagen. Met een gezin bestaande uit een man en twee kinderen is het best wel heel druk en heb ik niet altijd zin om de weinige vrije tijd die ik heb allerlei klusjes voor mijn moeder te doen. Mark heeft me al een paar keer laten doorschemeren dat hij vindt dat ik te weinig voor mijn moeder doe maar dat ben ik niet met hem eens. Ik heb gewoon mijn eigen leven en dat is vol en veel en ik kan me helaas niet in zes stukken delen.”

Schuldgevoel steekt de kop op

Ach ja zeker, Pamela voelde zich heel ongemakkelijk toen haar moeder moest worden bestraald en daarvoor twee weken lang elke dag naar het ziekenhuis moest. “De bestralingsafspraken waren steeds hartstikke ongelukkig; meestal midden op de ochtend of aan het eind van de middag. Ze had met de taxi via de verzekering kunnen gaan, maar dat is zo onpersoonlijk. Ik heb mijn werkgever gevraagd om wat vrije dagen om te zorgen voor mijn moeder maar daar werd nogal moeilijk over gedaan. In de twee weken heb ik één keer vrij gekregen en ben ik met mijn moeder meegegaan. De andere keren heeft mijn broer haar gereden. Achteraf voel ik me daar hartstikke rot over en denk ik steeds: ‘stel je voor dat mijn moeder het niet had gered, hoe schuldig had ik me dan gevoeld?’”

Joh, ze heeft toch vriendinnen?

Gelukkig is haar moeder een voor haar leeftijd best fitte vrouw. “Mijn moeder woont nog zelfstandig in een mooi appartement. Ze heeft best wat vriendinnen en daar ben ik heel blij om. Ik weet dat ze niet alleen is en dan heeft ze mij niet nodig, toch? Kan ik tijd aan mijn eigen gezin besteden of gewoon even lekker iets voor mezelf doen. Het lukt me echt niet om elke week bij haar langs te gaan, ik heb ook mijn clubjes en vriendinnen en daarin wil ik investeren. Dat is toch niet zo gek?”

Het gaat niet om het geld

Dat Pamela niet wekelijks bij haar moeder op bezoek kan en gaat en haar niet overal naar toe kan rijden, is toch geen reden om haar geen auto en haar broertje wel een auto te geven? “Weet je, het gaat niet om geld. Mijn man en ik slepen een behoorlijk bedrag per maand naar binnen, maar daar werken we dan ook hard voor. Geld is het probleem niet, het draait om het principe. Dat wij het goed hebben kan geen reden zijn om Mark een auto te geven en ons niets. Zo werkt dat gewoon niet. Ik voel me achtergesteld, alsof ik niet meer meetel.”

Ik ben des duivels

Mark vindt dat zijn zus nogal heftig reageert en dat maakt Pamela des duivels. “Mark is altijd het lieverdje van mijn moeder geweest. Hij is grafisch ontwerper, heeft zijn eigen bureautje maar heeft nauwelijks werk. Ik verdenk mijn moeder ervan dat ze hem regelmatig wat geld of boodschappen toestopt. Een relatie heeft-ie niet, hij heeft steeds weer andere vriendinnetjes. Het lijkt wel of hij niet volwassen wil worden. Zo hinderlijk allemaal. Ik gun mijn broertje de wereld, maar ik vind dit niet eerlijk.”

Had even overlegd

Fair was geweest als haar moeder haar had gebeld en het had overlegd, vindt Pamela. “De auto is best nog wel nieuw en als ze hem zou verkopen zou ze er een flink bedrag voor vangen. Ik weet dat mijn moeder onzeker werd in de auto en ze heeft me vaker gezegd dat ze misschien beter kan stoppen met autorijden maar ik kon dat uit haar hoofd praten. Onafhankelijk zijn is goed voor een mens, nu moet ze altijd Mark bellen als ze ergens heen wil.”

De emoties zitten toch wel diep

De emoties die loskomen, verbazen Pamela. “Kennelijk zit er meer dwars dan ik dacht. In mijn familie werd nooit zoveel gepraat, want, zo zei mijn vader vroeger altijd, ‘praatjes vullen geen gaatjes’. Door alles maar onder het vloerkleed te vegen, komt zo nu en dan oud zeer naar boven. Mijn man vindt dat ik om de tafel moet met mijn moeder en Mark maar ik vind de confrontatie aangaan nog te spannend. Ik ben ook bang dat ik mijn emoties niet onder controle kan houden en ik wil er verder ook geen ruzie over maken. Maar het voelt nu zo onterecht allemaal.”

Wat kan Pamela het beste doen? Inderdaad het advies van haar man opvolgen en gaan praten met haar broertje en moeder? Of doet ze er volgens jou goed aan om de boel maar te laten en zich er niet druk over te maken? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Andrea Piacquadio via Pexels

Door: ‘Mijn vriendin ontdekte dat mijn vriend nog op Tinder actief is, terwijl ik de liefde van z’n leven ben’

vriend op tinder

Dat social media een mooi medium is om vriendschappen te sluiten, te gluren in het leven van anderen of om de liefde van je leven te vinden, is algemeen bekend. Keerzijde hiervan is dat het soms ook van alles stuk maakt. “Toen Thea mij belde en zei dat ze Bastiaan op Tinder was tegengekomen, stortte mijn leven heel even in….. Verder lezen

3 reacties

Heidi -

Ik vind het eigenlijk niet zo gek dat als je broer veel meer voor haar doet dan jij, en haar veel rondrijdt, dat hij die auto heeft gekregen.
Als jij nu net zo veel deed als je broer en hij dan die auto kreeg en jij niet, dan zou ik het oneerlijk vinden.
Overigens vind ik je redenering dat je moeder genoeg vriendinnen heeft en niet alleen is echt geen excuus om als dochter niet geregeld langs te komen. En wat het onzin dat je het niet lukt om elke week even langs te gaan. Je kiest ervoor om je moeder minder prioriteit te geven dan je vriendinnen en clubjes. Ik hoop dat mijn dochter later anders zal omgaan met mij.

Trienie -

Je kunt het ook anders zien.je broer heeft de auto gekregen met een baan van chauffeur.Hij heeft dan wel tijd zoals jij zegt maar wil misschien ook wel eens wat doen met vrienden als zijn moeder hem nodig is.Je ziet het nu wel erg zwart wit.Dan zou jij ook meer tijd aan je moeder moeten besteden.Dan heb je vind ik recht van spreken.

Rieneke -

Ik begrijp zeer goed je gevoel. Zo wordt mijn man zeer achtergesteld i.v.g tot zijn zus. Tevens profiteren gewoon zijn ouders van ons. Ze zien het zelf volgens mij serieus het geen eens. Als ze hier wat komen op halen terwijl ik denk waarom koop je het gewoon niet dan laten ze doorschemeren dat wij het financieel zo goed hebben. Het gaat mij ook niet om het geld en het hoeft niet op de weegschaal maar ik vind het gewoon niet fair omdat wij meer geld hebben mijn man wordt benadeelt. Ik maak er geen ruzie om want mijn man is al op andere gebieden zo teleurgesteld in zijn ouders.
Ik ook en denk ik vaak waarom heb ik nou zo’n pech met ze. Maarja ik ga er geen ruzie om maken…Daar heb je niets aan.
Kortom je kan vertellen aan je moeder wat je dwars zit en aangeven dat je het je broer het ook wel weer gunt maar dat gevoel van benadeelt te worden gewoon hebt. Dat je er echt geen ruzie om gaat maken maar het even kwijt moet.

Reageer ook