Haar grote droom was het nooit, maar toen ze Jules ontmoette, zag Noa ineens de schoonheid van het huwelijk in. “Mijn ouders zijn bijna veertig jaar getrouwd en dat heeft toch wel iets heel speciaals. Toen ik jong was, zag ik dat niet zo. Maar bij de ontmoeting met Jules wist ik gelijk: dit is de man met wie ik wil trouwen. Jules zei altijd dat hij dat ook wilde. Maar toen ik eindelijk op één knie ging, zei hij nee…”
Beeldschoon landgoed
Noa zag het al helemaal voor zich, hun grote dag. “Ik had al een prachtige trouwlocatie op het oog: een beeldschoon landgoed midden in de natuur. Op Instagram zag ik al meerdere geweldige trouwjurken voorbij komen, en ik weet zelfs welke bloemen ik zou willen. Al een paar jaar hintte ik naar Jules dat ik het stiekem wel tijd vond worden voor een aanzoek. Maar die hints leken niet helemaal aan te komen.”
Hem vragen
Omdat Noa al jaren wacht op een aanzoek van haar vriend, tipt een vriendin dat zij ook hém ten huwelijk zou kunnen vragen. “‘We leven niet meer in 1950,’ zei ze. ‘Als vrouw kun je prima je vriend ten huwelijk vragen.’ Dat was nooit in mij opgekomen; in mijn hoofd had ik toch nog dat supertraditionele plaatje van de man die de vrouw vraagt. Maar hoe meer ik erover nadacht, hoe leuker het me leek. Een paar weken later kocht ik een ring, reserveerde een mooi restaurant en bereidde het aanzoek voor.”
Heel zenuwachtig
Op de grote dag is Noa heel zenuwachtig. “Hij had toevallig net die dag vervelend nieuws gekregen op zijn werk. Niet echt lekkere timing dus. Maar ik had al een aanbetaling gedaan bij het restaurant en de ring zat in mijn zak. Bovendien hoopte ik dat hij zich vanzelf beter zou voelen na mijn aanzoek. Vlak voor het dessert zakte ik op één knie naast de tafel, zei dat hij de man van mijn leven is en vroeg hem of hij wilde trouwen.”
Ik twijfel
Toen bleef het stil… “Het leek of de stilte urenlang duurde. Uiteindelijk zei Jules ‘ja’, maar ik kon zien dat hij zich heel ongemakkelijk voelde. Het dessert hebben we in stilte gegeten en toen we ’s avonds thuiskwamen, legde Jules de ring op tafel. ‘Lieve Noa, dit is echt helemaal niet hoe ik dit voor me had gezien. Ik zeg nu dan ook – alsnog – nee op je aanzoek.’ Hij legde uit dat hij al heel lang twijfelt over het doen van een aanzoek, omdat hij al een tijd twijfelt over de relatie. ‘Ik wilde je pas een aanzoek doen als ik zeker wist dat jij de ware bent. En als ik heel eerlijk ben, twijfel ik daaraan…’, biechtte hij op.”
Weet waar ik aantoe ben
Noa’s hart breekt in duizend stukjes. “Ja, dat was verschrikkelijk. Jules heeft die nacht op de bank geslapen en we hebben de volgende ochtend besloten om uit elkaar te gaan. Dat een huwelijksaanzoek heeft kunnen uitmonden in een break-up, vind ik nog steeds niet te geloven. Maar ergens ben ik ook blij dat Jules eerlijk is geweest. Ja, het doet me enorm veel verdriet, maar dat wachten op een aanzoek was ik ook zat. Nu weet ik wel waar ik aan toe ben.”
Diep teleurgesteld
De dag na het aanzoek ontvangt Noa van heel veel vrienden en familie de vraag of hij ‘ja’ heeft gezegd. “Ik kan niet met woorden omschrijven hoe moeilijk het is om te vertellen dat hij niet alleen ‘nee’ heeft geantwoord, maar dat ook onze relatie voorbij is. Jules is tijdelijk bij een vriend ingetrokken en ik blijf voorlopig in ons appartement. Jules blijft lief voor me en we hebben geen ruzie, maar diep teleurgesteld ben ik wel…”
Afbeelding: Freepik
Joris -
Hè, dat is vervelend, zeg. Ene je had al die tijd niets door?