Jennifer vindt het opvoeden van haar kinderen niet altijd makkelijk. “Toen ze klein waren, was het eenvoudig. Ja, het was zwaar met weinig slaap en veel gehuil, maar in principe was het vooral lekker veel knuffelen en zorgen dat ze genoeg drinken. Weinig opvoeden dus. Nu zijn ze 7 en 9 jaar oud en is het opvoeden echt volle bak begonnen. Ik vind dat echt niet altijd leuk, zeker niet als mijn schoonouders het mij heel erg lastig maken.”
Klusjes doen
Eigenlijk vindt Jennifer haar kinderen veel te verwend. “Echt, ze groeien heel anders op dan ik. Ik kreeg vroeger alleen op mijn verjaardag en met Sinterklaas een cadeautje. Wilde ik meer? Dan moest ik daarvoor sparen. Als jong meisje deed ik al klusjes voor mijn ouders, oma en de buren. Zo verdiende ik wat bij en kon ik soms snoep, een ijsje, nieuwe stiften of speelgoed kopen. Hoe anders gaat dat nu…”
Vaker cadeaus
De kinderen van Jennifer krijgen veel vaker cadeautjes. “Een goed rapport, het vieren van het begin van de vakantie of omdat ze al vier weken zonder zeuren in hun eigen bed slapen: het lijkt de normaalste zaak van de wereld dat ze iets leuks krijgen. Heus geen dure cadeaus, maar iets kleins van maximaal tien euro. Voor hun verjaardag en met Sinterklaas krijgen ze altijd een wat groter cadeau en verder moeten ze daarvoor sparen.”
Elke maand op stap
Anton en Trui, de ouders van Daan, zijn schatten van mensen. “Ze passen elke maand één vrijdagavond op de kinderen. Ze zijn hier dan rond 15:00 uur als de kinderen uit school komen en nemen ze mee. Vaak gaan ze wat leuks doen en daarna uit eten. Ze blijven daar dan logeren en worden de volgende ochtend thuisgebracht. Echt een luxe, want zo kunnen Daan en ik elke maand een avondje samen op stap.”
Groot, uitgebreid en duur
Wat Jennifer wel heel vervelend vindt, is dat Anton en Trui de kinderen enorm verwennen. “Natuurlijk mogen opa’s en oma’s hun kleinkinderen verwennen, maar bij Anton en Trui gaat dat wat ver. Ze zijn met pensioen en de kleinkinderen zijn hun hele wereld. Als zij er zijn, wordt alles op alles gezet om er een onvergetelijke middag en avond van te maken. Ze zullen nooit gewoon thuis op de bank ploffen en een bordje pasta opwarmen. Nee, het moet altijd groot, uitgebreid en duur.”
Grootste en duurste
De gemiddelde vrijdagavond met opa en oma ziet er als volgt uit: “Eerst iets leuks doen, bijvoorbeeld naar de schaatsbaan, de bioscoop, de kermis, het museum of de dierentuin. Als daar dingen te koop zijn, wordt er steevast iets gekocht. En dan niet een leuke sleutelhanger of een pennetje, maar meteen het grootste en duurste item dat daar te vinden is. Daarna gaan ze uitgebreid uit eten en halen ze op weg naar huis bij de ijssalon nog een ijsje. Die is hier bijna het hele jaar open en zelfs in december krijgen ze een grote hoorn ijs met drie bollen, spikkels én slagroom.”
Niet verantwoord
Op zaterdag worden de kinderen keurig door opa en oma thuisgebracht. “Maar niet voordat ze op de markt zijn geweest om taartjes te halen. Deze eten we gezellig samen bij ons thuis op. In geuren en kleuren wordt verteld wat ze allemaal hebben beleefd, welke cadeaus er zijn gekocht en wat voor feestmaal er op tafel stond. Ik vind het leuk dat ze zo’n geweldige avond hebben gehad, maar pedagogisch verantwoord vind ik het niet.”
Niet zo over the top
Het steekt Jennifer dat zij de kinderen koste wat kost goed probeert op te voeden. “Ik moet altijd ‘nee’ verkopen, terwijl ik het liefst ook op alles ‘ja’ zou zeggen. Maar dat kan als moeder nou eenmaal niet; daar krijg je geen leuke kinderen van. Alleen vind ik het heel wrang om te zien dat mijn schoonouders echt totaal doorslaan in het verwennen van de kinderen. Al een paar keer hebben Daan en ik met ze besproken dat ze het heus gezellig mogen maken, maar dat het niet altijd zo over the top hoeft.”
Voelt niet goed
De kinderen van Jennifer staan elke maand te springen om naar opa en oma te gaan. “Laatst zei de oudste: ‘Daar is het tenminste gezellig en zij zeggen niet altijd maar ‘nee’.’ Dat vond ik zó oneerlijk. Ik weet dat het een kind is en dat ik me er niks van moet aantrekken, maar mijn schoonouders realiseren zich niet wat het effect is van hun daden. Natuurlijk heb ik overwogen om te stoppen met de logeerpartijen, maar dat vind ik ook zo flauw. Mijn schoonouders zijn dik in de 70 en ik vind het belangrijk dat ze tijd kunnen doorbrengen met de kinderen. En zelf vind ik die vrije vrijdagavond ook meer dan lekker. Maar me er helemaal goed bij voelen, doe ik niet.”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
