Hoewel Evelien het veel leuker zou vinden om surprises te doen op pakjesavond, denkt de rest van de familie daar anders over. En dus wordt er op 5 december gedobbeld om kleine, ludieke cadeautjes. “Ik vind er al niet veel aan, maar de cadeautjes die mijn zwagers Theo en Jan kopen, zijn te ordinair voor woorden.”
Doen op pakjesavond
Evelien heeft als kind en als volwassene altijd zo genoten van Sinterklaas. “Ik herinner me nog hoe bang ik was als kind voor de pieten. Vanaf het moment dat Sinterklaas aankwam in Nederland, was ik nerveus. Mijn mooiste tekeningen stopte ik in mijn schoen en ik zong uit volle borst liedjes voor Sint. En dan ’s ochtends heel vroeg wakker worden en in mijn nachtjaponnetje naar beneden rennen om te kijken of ik iets in mijn schoen had. Wat een heerlijke tijd was dat.” Net zoals haar moeder ervoor zorgde dat 5 december een leuk feest was, weet Evelien ook altijd wel wat te doen op pakjesavond met haar eigen kinderen. “Linde is 5 en gelooft nog met hart en ziel. Morris, mijn zoon van 8, zit op het kantelpunt. Volgend jaar is het klaar, maar dit jaar vieren we het uitgebreid en met cadeautjes.”
Hilarische surprises
Naast pakjesavond wordt er in de familie van Evelien een Sint-avond gehouden. “Jaren terug, en dan spreek ik echt over járen terug, trokken we lootjes. Ik heb twee zussen, met aanhang en inmiddels kinderen. Samen met mijn ouders hebben we altijd een gezellige avond. De surprises waren altijd hilarisch, hoewel mijn zwagers zich er vaak met een jantje-van-leiden vanaf maakten. Zij wilden op een gegeven moment geen surprises meer maken en vooral geen gedichten meer schrijven, maar stelden voor om te gaan dobbelen om cadeautjes.” Evelien stemde tegen, samen met haar ouders, maar haar zussen en zwagers waren voor het dobbelen. En dus wordt er flink gegooid met de dobbelsteen in december. Ook leuk, toch?
Mis de gedichten
Evelien schudt haar hoofd. “Nee, het is helemaal niet leuk. We hebben het nu twee jaar gedaan en om je de waarheid te zeggen: ik vind er niks aan. Iedereen moet twee cadeautjes kopen, die niet duurder mogen zijn dan vijf euro. De presentjes moeten grappig of ludiek zijn, en ik moet zeggen dat bijna iedereen wel zijn best doet om iets leuks te vinden. Gedichten hoeven niet meer geschreven te worden, tot grote opluchting van Theo en Jan, mijn zwagers. Terwijl ik het juist zo leuk vond om los te gaan in een gedicht. Daarin kun je toch mooie dingen aanstippen en zeggen.”
Slipje van snoep
Minder leuk vindt Evelien de drankjes die erbij worden geserveerd. “De hele avond door wordt de één na de ander achterover geslagen en op een gegeven moment is dat echt te merken. Mijn zwagers schenken altijd flink in en mijn man doet vrolijk mee. Met als gevolg dat ik de Bob ben en moet rijden.” Maar hoe zijn de cadeautjes dan? “Nou, daar draait het allemaal om. Mijn ouders, mijn zussen en ik weten altijd supertoffe dingen voor vijf euro te vinden. Theo en Jan daarentegen houden zich aan geen enkele voorwaarde. De cadeautjes die zij kopen, kosten veel meer dan vijf euro en zijn schunnig.” Zo won Linde het eerste jaar een eetbaar slipje. “Je weet wel, zo’n onderbroek gemaakt van die harde snoepjes. Vroeger had je snoepkettingen en horloges, zo dus.”
Wat is dat mam?
Linde had geen idee wat het was en zette vrolijk haar tanden in het snoepslipje. “Echt zo gênant, ik vind dat je dat niet kunt maken. Morris begon vragen te stellen over het cadeautje van zijn zus, maar ik heb het in het midden kunnen houden wat het nou precies was.” Haar moeder won vorig jaar een kaars in de vorm van het manlijk geslacht. “Mijn zwagers lagen helemaal in een deuk toen mama heel verbaasd het ding omhoog hield en zich afvroeg wat het was. We hebben het er maar opgehouden dat het een handig kapstokje was om de kinderen verder niet wijzer te maken. Maar joh, wat flauw allemaal.”
Zo ordinair
Evelien zegt tegen haar zussen dat ze het dobbelen niet leuk vindt en dan met name de cadeautjes. “Je kunt van alles doen op pakjesavond en ik weet dat er veel families zijn die dobbelen om cadeautjes maar ik vind dat je dat niet kunt maken als er jonge kinderen bij zijn. Ik snap dat sommige mensen het hilarisch en ontzettend lachen vinden om een eetbaar slipje, een zo’n kaars of boekje over allerlei standjes in bed te krijgen, maar ik vind het ronduit ordinair. Wat is er mis met een goed gemaakte surprise met een gedicht?”
Geen spelbreker zijn
Dit jaar staat de dobbelavond weer gepland en de familie Whatsapp-groep ontploft weer van de flauwe grappen. “Ik ben bij mijn moeder geweest en heb haar gezegd dat ik eigenlijk niet wil komen dit jaar. Dat ik het Sinterklaasfeest gewoon gezellig met Bram en de kinderen wil vieren. Mijn moeder begon bijna te huilen en snotterde dat dat echt niet kon. Wij hoorden erbij en moesten ook komen, ze vond dat ik het niet kan maken om niet aanwezig te zijn. Ik twijfel. Bram maakt het niet zoveel uit, hij heeft het altijd wel naar zijn zin met Theo en Jan en hij wil geen spelbreker zijn. Nou, ik heb er weinig moeite mee, maar weet nu al dat er veel gezeur en gedoe in de familie gaat komen als wij schitteren door afwezigheid.”
Wat ga jij doen op pakjesavond? Dobbelen? Surprises uitpakken? Gedichten voorlezen? Snap je dat Evelien niet zo’n zin heeft om Sinterklaas met haar familie met de flauwe dobbelcadeautjes te vieren? Of vind je dat ze inderdaad geen spelbreker moet zijn en zich er maar even doorheen moet bijten? Wat zou jij doen? Vertel jouw Sint-plannen en geef je advies aan Evelien. Kan allemaal in de comments onder dit artikel.
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Fiene -
Misschien een hele verkeerde reactie maar ik zou denken ik kom niet meer…het leven is te kort om echt dingen te doen die je niet meer leuk vind dus als jij het liever met je man en je kids Sinterklaas wilt vieren doe je ding… en laat hun hun ding doen. Ik zou het begrijpen en ik zou ook zeker de keuze maken om niet meer te komen. En als je moeder het nou zo erg vind komt ze toch gezellig bij jullie vieren? Opgelost! Je bent volwassen dus je maakt zelf de keuze. Succes