fb

Mieke heeft reisangst en dat heeft flink wat gevolgen

In het voorjaar maken veel Nederlanders plannen voor de zomervakantie. Waar gaat de reis heen? Een hotel in een warm oord, een camping in Nederland of een bungalow in de bergen? Mieke kent geen vakantiestress. Hoeft geen knopen door te hakken wat bestemmingen betreft. Maar daar heeft ze niet zelf voor gekozen. Ze lijdt aan extreme reisangst.

Mieke schenkt nog een kop koffie in. Staart de goed onderhouden achtertuin in. “Hier spelen de kinderen in de zomer het meest. Ik zet bij warm weer een zwembad neer zodat ze lekker kunnen plonsen.” Haar drie dochters in de leeftijd van zes tot en met twaalf jaar, weten niet wat het is om op vakantie te gaan. Kennen de route soleil niet, weten niet hoe Franse lavendel ruikt of hoe het voelt om in een Engelse dubbeldekker door Londen te rijden. Mieke durft namelijk niet op vakantie. “Vroeger ging ik met mijn ouders elk jaar kamperen. Vond ik hartstikke leuk. In de puberteit kreeg ik last van angsten en reizen is er één van. De angst is zo groot dat ik niet op vakantie durf te gaan en dat mijn man en kinderen noodgedwongen ook thuis moeten blijven.”

Alles verlammende angst

Ze is bang dat als ze ver van huis is dat haar en haar gezin iets overkomt. “Ik zie dan voor me hoe een vrachtwagen op ons inrijdt of hoe een van mijn kinderen van een berg valt. Maar ook ben ik bang dat als ik op vakantie ben er iets met mijn ouders of met andere familieleden gebeurt. Die angst is alles verlammend.”

Kom naar huis

Ze voelt zich schuldig. “Michel heeft er begrip voor maar baalt er enorm van. Vorig jaar is hij een weekendje met de meiden naar Drenthe gegaan. Na één overnachting heb ik hem gesmeekt om thuis te komen. Ik was volledig in paniek. We hoopten dat dit een oplossing zou zijn, maar helaas.” Dat Michel en hun dochters zoveel last van haar angst hebben, vindt ze vreselijk. “Iedereen gaat op vakantie, komt na zes weken weer boordevol verhalen op school en mijn dochters hebben geen avonturen om te vertellen.

Steun van de oudste

Ik zorg er wel voor dat we leuke dingen doen. Lekker naar het bos gaan, picknicken in de achtertuin en dat soort activiteiten. Mijn oudste zei vorig jaar dat ze het thuis net zo leuk vond. Dat deed me goed.” Mieke hoopt wel dat haar kinderen als ze later volwassen zijn op vakantie gaan. Dat zij als thuisblijver zich zorgen maakt, neemt ze voor lief.

Lichamelijke klachten

Een goede vriendin van Mieke vroeg haar laatst wat haar angst inhoudt. Waarvoor ze precies bang is. “Ik maak me niet alleen grote zorgen over alles wat kan gebeuren maar ik krijg ook lichamelijke klachten. Zo kan ik niet meer helder nadenken en krijg pijn op mijn borst, alsof ik een hartaanval krijg. Bovendien heb ik het gevoel dat ik flauwval en zelfs doodga. Mijn vriendin kon zich daar niets bij voorstellen en dat snap ik op mijn beurt weer. Ik kan het niet goed uitleggen.”

Therapie

De therapie die ze jaren terug volgde, had helaas geen effect. “Ik blijf extreem bang en me zorgen maken. In mijn achtertuin met mijn gezin om me heen, voel ik me het fijnst. Maar het knaagt wel dat mijn dochters en man noodgedwongen thuis moeten blijven.”

Herken jij de angst die Mieke heeft? Hoe ga jij er mee om? Deel je tips en praat met ons mee in de comments onder dit artikel.

Britt’s vriend prakte stiekem een abortuspil door haar eten: “Ik wilde de baby houden en hij niet”

vriend gevangenis miskraam

Voor veel stellen is een zwangerschap een mooi en bijzonder moment. Maar wat als het ongepland en ongewenst is? Dan kan dat voor hele moeilijke situaties zorgen. Wanneer beide partners het eens zijn over de vervolgstappen, kunnen ze elkaar steunen in het verwerken van de beslissing. Maar wat als de ene partner een compleet andere wens dan de andere partner heeft? Het gebeurde bij Britt en haar vriend Stan. Britt raakte ongepland zwanger en Stan prakte stiekem een overtijdpil, ook wel een abortuspil genoemd, door haar eten… Verder lezen

1 reactie

Rieneke -

Mijn zus had dit ook. Alleen had zij meerdere angstenben dat kwam op neer dat zij controle wou houden over dingen. Laatste keer MOEST ze wel met haar gezin vliegen naar Italië. Je raad al het was niet alleen reisangst maar tijdens het vliegen had ze angst op flauw te vallen.Door haar angst gebeurde dat ook. Ze was zo flauw ervan. Ze had EDMR gevolgd wat niet hielp, gesprekken met psycholoog die haar niet kon helpen en daardoor belande zij bij een psychiater. Deze man mocht medicijnen voorschrijven waardoor weer haar emoties werden uitgeschakeld. Op een dag kwam zij via yoga in contact met iemand. Door hasr bouwde zij de medicijnen af en kreeg reikie. Dat deed haar goed maar ze was nog niet af van o.a haar reisangst. De mevrouw gaf ook recessie therapie en hypnose en weet ik veel wat. Na 3 hypnose behandelingen was zij van haar angsten af. Op haar advies boekten zij gelijk een skivakantie (december) met haar gezin.
Ze hebben er van genoten en ze besefte toen wat niet alleen zij had gemist maar ook haar gezin. Ze boekten in Januari voor in de meivakantie een verblijf naar centerparcs in België. Weken daarvoor voelde zij weer de spanning dat zij met haar gezin in de auto moesten. De mevrouw heeft haar reikie gegeven en yoga oefeningen en een sessie met warme stenen op haar lichaam. Hier werd ze rustig van maar toch prettig voelen bij het idee van auto rijden had zij niet. Hiervoor is zij weer onder hypnose gegaan. Hierdoor had zij juist zin in om te gaan. Onderweg hadden ze zelfs nog auto pech maar ze voelde zich ontspannen. Inmiddels gaan ze regelmatig weg want anders hoeft het van haar niet zo en krijgt ze er minder zin in. Nu gaan ze dus regelmstig een weekendje weg en dat helpt want zij kijkt daar altijd zeer naar uit.

Reageer ook