fb
Damespraatjes Damespraatjes

Luna: “Op Vaderdag kwam ik erachter dat mijn vader een ander gezin heeft”

Soms vertelt iemand je een verhaal waarvan je steil achterover slaat. Luna heeft zo’n verhaal. Vorig jaar op Vaderdag ontdekte ze dat haar vader een tweede gezin heeft. “En het idiote is: mijn moeder wist dit al jaren en greep niet in.”

Is papa er niet?

Ze is een jaar verder en nog steeds snapt Luna er helemaal niks van. “Hoe is het nou mogelijk dat mijn zusje en ik nooit hebben geweten dat papa al jaren een relatie heeft met een vrouw met wie hij ook twee dochters heeft? We vragen ons af hoe het kan dat hij dat zo goed heeft kunnen verbergen. Dat is toch niet te doen?” Het ergste vindt Luna misschien wel dat haar moeder het wist en het haar en haar zus Marit nooit heeft verteld. Toen Luna en Marit vorig jaar als verrassing op Vaderdag naar huis gingen, was hun vader er niet. “Mijn moeder vond het uiterst ongemakkelijk en kon geen verklaring geven voor zijn afwezigheid. Marit en ik dramden een beetje door tot ze opeens in tranen uitbarstte.”

Je vader heeft nog een vrouw

Snikkend zat haar moeder de derde zondag in juni op de bank. “Marit en ik keken elkaar aan en haalden onze schouders op. Wat was er aan de hand? Waarom moest mijn moeder zo vreselijk huilen?” Aanvankelijk wil ze niks zeggen maar omdat de dochters zo aandringen, komt het hoge woord eruit. “Papa heeft nog een vrouw en jullie hebben twee halfzusjes’ zei ze. Wat?! Van de zenuwen schoot ik in de lach, was ervan overtuigd dat mijn moeder een grapje maakte. Maar al snel werd het me duidelijk dat er niets te lachen viel en dat het klopte wat mijn mama zei.”

Hij kan niet kiezen

Zes jaar lang had mijn vader naast de relatie met haar moeder, nog een relatie met zijn secretaresse Nadine. “Nadine werkt al heel lang voor mijn vader en we wisten dat ze het heel goed met elkaar konden vinden. Regelmatig vergezelde Nadine mijn vader op zakenreizen naar het buitenland, maar papa was zo gek op mama dat we ons totaal geen zorgen maakten. Waarom zouden we? Een goed huwelijk ga je toch niet in de waagschaal leggen voor je secretaresse? Nou, wel dus. Volgens het verhaal van mijn moeder is mijn vader zes jaar geleden als een blok gevallen voor Nadine en zij voor hem. Toen ze niet gepland zwanger raakte van mijn vader, besloot hij thuis open kaart te spelen. Hij heeft mijn moeder alles verteld en ook gezegd dat hij niet kan kiezen.”

We hebben halfzusjes

De moeder van Luna en Marit was volkomen van de kaart, maar liet niets merken. “Serieus, wij hebben helemaal niets in de gaten gehad. Terwijl mijn moeder kapot ging van verdriet, verschoonde mijn vader de luier van ons halfzusje. En anderhalf jaar later verwachtte Nadine de tweede. Al die tijd wist mijn moeder wat er speelde en ze hield haar hand boven zijn hoofd, praatte met niemand terwijl de muren soms op haar afkwamen. Als mijn vader zei dat hij op zakenreis was, was hij niet weg. In plaats van vergaderingen in het buitenland, kookte hij voor zijn andere gezin. En dat terwijl hij voor ons nog nooit in de keuken heeft gestaan.”

Lekker van twee walletjes snoepen

Nadat haar moeder vertelde wat er aan de hand was, kwam er mondjesmaat steeds meer naar buiten. “Zo weten onze halfzusjes niet van ons bestaan. Zij denken dat hun vader steeds voor het werk naar het buitenland moet. Het kwam hem heel goed uit toen Marit en ik samen een appartement vonden en ons ouderlijk huis verlieten. Zo hoefde hij ons geen leugens meer te vertellen. Mijn moeder zegt dat ze mijn vader niet kwijt wilde en bereid was om hem te delen met een andere vrouw zolang hij ook maar bij haar was. Onbegrijpelijk vind ik dat. Hoe kan ze dat nou goedkeuren? Sinds vorig jaar praten Marit en ik continu op haar in. Dat het echt niet normaal is dat haar man van twee walletjes snoept. Dat hij er gewoon twee gezinnen op nahoudt en dat niemand dat weet.”

Mens zet hem voor het blok

Bang is Luna voor de toekomst. “Mijn moeder heeft zichzelf altijd weggecijferd en is gestopt met werken toen ze zwanger was van mij. Al die jaren zorgde ze voor ons en deed ze het huishouden. Ik heb de liefste moeder die ik me maar kan wensen, maar mijn beeld van haar is nu wel wat vertroebeld. Het kan er bij mij niet in dat ze dit heeft geaccepteerd. Ze had mijn vader voor het blok moeten zetten: of je blijft bij mij en kiest voor mij of je rot maar op naar Nadine. Het is toch niet normaal om dit te accepteren?”

We hoeven hem niet meer te zien

Sinds Luna en Marit op de hoogte zijn van het dubbelleven van hun vader, hoeven ze hem niet meer te zien. Tot groot verdriet van hun moeder, die vindt dat ze hun vader een kans moeten geven om het uit te leggen. “Volgens mij valt er niets uit te leggen. Een man die zijn vrouw en dochters zo belazert en dat jaren lang, die kan ik niet meer serieus nemen. Die man is niet goed bij zijn hoofd en ik wil niets meer met hem te maken hebben.” Haar zusje Marit twijfelt: ze wil haar vader eigenlijk niet kwijt. “Marit lijkt op mijn moeder, ze zijn allebei veel te lief en te vergevingsgezind. Ik niet. Voor mij bestaat mijn vader niet meer.”

Je hoort het wel vaker, mannen met een dubbelleven. Wat vind jij? Vind je dat Luna zich niet moet bemoeien met de relatie van haar ouders? Als haar moeder er oke mee is, dan hoeft zij zich toch geen zorgen te maken? Leven en laten leven hoor! Of snap je Luna heel goed en zou jij net als zij ook nooit meer contact met hem willen als je erachter zou komen dat hij er nog een gezin op nahoudt? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Afbeelding: Unsplash+

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

3 reacties

Joris -

De dochters gaan toch helemaal niet over wat hun ouders met elkaar hebben afgesproken? Hij heeft de affaire opgebiecht en moeder heeft gekozen dat het prima is. Best.

Martine van Os -

*lijden moet natuurlijk leiden zijn. Dat krijg je als je niet zorgvuldig genoeg leest.

Martine van Os -

Afschuwelijk, wat een ransbak van een vent. Ik heb ook op jonge leeftijd ontdekt dat mijn vader een ander had, en mijn moeder is ook jarenlang bij hem gebleven. Waarom? Omdat ze bang was om alleen achter te blijven, ze dacht dat ze niet sterk genoeg was om een leven zonder hem te lijden. Van je zusje begrijp ik het wel, kinderen zijn enorm loyaal naar hun ouders toe, maar van mijn moeder heb ik het ook nooit begrepen. Accepteer hun keuzes in deze en laat het los. Jij hebt je eigen keuze gemaakt en je staat daar achter, prima zo. Het heeft geen zin om op de ander in te praten, zij moeten het zelf inzien en zo niet, dan mogen ze gelukkig zijn met de keuze die ze zelf hebben gemaakt. Ze zijn volwassen en daarmee klaar. Veel sterkte.

Reageer ook