Ik ben fan van David Grifhorst. Deze 37-jarige regisseur zag ik ooit bij De Wereld Draait Door. Het was vrijdag, de dag nadat hij The Passion had geregisseerd. Hij zat nog vol adrenaline, sprak vol passie over zijn vak, over de acteurs, de zangers de cameramensen, de rest van de crew… David was veel. Maar aangenaam veel. Beeldvullende vrolijkheid.
Met religie en geloof heb ik niet zoveel. Wij deden thuis niet aan geloof. Op de lagere school volgde ik wel de bijbelles. Was niet verplicht, het mocht. Ik vond de juf die mij over Jezus en andere Bijbelse figuren vertelde aardig, en de plaatjes die ik in mocht kleuren leuk.
En toen was daar in 2011 David Grifhorst. Hij husselde drama, muziek, een stukje stadspromotie in een grote live-uitzending en noemde het The Passion. Mensen dachten: ‘waar zit ik nou eigenlijk naar te kijken?’, maar bleven wel geboeid naar het scherm turen. Ruim 1,3 miljoen mensen keken naar het muzikale Bijbelse evenement op Nederland 3. Een samenwerkingsproject van verschillende omroepen met als voornaamste doel aandacht te besteden aan Pasen. Voor mensen zoals ik, die Pasen met chocolade-eitjes, de kleur geel en de paashaas associëren, en niet weten dat Christenen Pasen vieren vanuit hun geloof dat Jezus is opgestaan uit de dood op de derde dag na zijn kruisiging. En daar brengt Grifhorst verandering in.
Elk jaar wordt op een plein in een Nederlandse stad een podium opgebouwd waar bekende Nederlanders het paasverhaal vertellen. Wie herinnert zich Jeroen van Koningsbrugge niet met Het Witte licht? Passages rond het lijdensverhaal van Jezus worden uitgebeeld en worden afgewisseld met Nederlandse liedjes. Terwijl dit schouwspel aan de gang is, draagt een groep van veertig personen een groot wit, verlicht kruis naar het podium op het plein. Een beste klus, want het kruis weegt meer dan 250 kilo en is zes meter lang. Over lijden gesproken.
Nou, en dat is vanavond te zien op NPO 1 om 20.30 uur. Het kruis wordt dan door het centrum van Amersfoort gedragen. En ik zit er klaar voor. Heb er zin in. Maar nog meer kijk ik uit naar de nabeschouwing. Als regisseur David Grifhorst als een malle zit na te stuiteren en het ongetwijfeld weer een ‘kicken project’ vond.
Karin van Leeuwen (43 jaar) schrijft vanuit uit haar eigen bedrijf De Gooise Pen en is drukker dan ooit. Heeft twintig jaar voor kranten gewerkt en schrijft blogs voor Damespraatjes. Ze woont samen met Robert Brekelmans en hun twee boenders Bob en Tom in ’t Gooi. Naast schrijven is lezen een grote hobby. De andere passie is sporten; heel wat uurtjes brengt zij door in de sportschool om een spinning-, pump-, of bodybalanceles te volgen. Sinds kort is ze regelmatig op het voetbalveld te vinden om het team van haar oudste te coachen.
