fb

Jeannette (33 jaar) werd overvallen in haar eigen huis

Inmiddels is het twee jaar geleden, maar nog steeds heeft Jeannette moeite om te praten over de overval die plaatsvond in haar eigen huis. “Mensen hebben geen idee wat het is om in je vertrouwde omgeving van het één op het andere moment in een levensbedreigende situatie te belanden”, schudt Jeannette (33) haar hoofd.

De overval staat op haar netvlies gebrand. “Het was een prachtige zomerse dag. Na mijn werk ging ik naar het strand waar mijn vrienden op mij wachtten. We zaten op het zand, luisterden naar muziek en aten in een strandtent.” Dat deze heerlijke dag zo bruut zou eindigen, kon Jeannette niet verzinnen. Rond tien uur fietste ze naar haar appartement. Ze bekeek haar post, liep naar de badkamer en kleedde zich uit om te douchen. Toen ze onder de douche stond, hoorde ze een deur opengaan. “Ik hield mijn adem in. Het was alsof ik in een filmscène was beland. Ik hield het douchegordijn vast en keek de slaapkamer in en keek recht in de ogen van mijn overvaller.” De man had een bivakmuts op en was in het zwart gekleed. Hij zei dat hij geld wilde. In zijn hand hield hij iets vast dat op een pistool leek. “Ik raakte volledig in paniek. Wilde mijn longen uit mijn lijf schreeuwen, maar bedacht me op tijd dat dat niet handig zou zijn. Er schiet zoveel door je hoofd op zo’n moment.”

Lees ook: Angela had een affaire met haar fysiotherapeut

De overvaller schreeuwde dat ze op de stoel in de slaapkamer moest zitten. “Ik kon nog net mijn badjas van het haakje grissen zodat ik niet zo heel naakt daar zat. Gek dat ik me daar druk om maakte.” De overvaller bond Jeannette vast op de stoel en bleef schreeuwen dat hij geld wilde. Veel meer dan haar portemonnee had ze niet in huis. De overvaller graaide in haar handtas, viste de portemonnee eruit en stak die in zijn zak. Jeannette stond doodsangsten uit. “Het is zo bizar. Ik wist dat het echt was, maar kon het niet geloven. Waarom had hij het op mij gemunt?” Die vraag houdt Jeannette nog steeds bezig. Waarom? Erger is voorkomen omdat een oplettende buurman afkwam op het geschreeuw en gestommel. “Mijn buurman vertrouwde het niet. Hij kwam kijken wat er gebeurde en werd door de overvaller op de grond geduwd. Daarna rende de overvaller het appartementencomplex uit.”

De politie werd gebeld, evenals de ouders van Jeannette, die gelijk kwamen. De overval heeft niet langer dan een half uur geduurd, maar het leven van Jeannette is verwoest. “Ik heb last van paniekaanvallen en voel me niet meer veilig. Ik ben verhuisd, met pijn in mijn hart, maar ik kon niet blijven wonen op de plek waar zoveel was gebeurd.” Slapen kan ze alleen nog maar met behulp van slaappillen. “Ik loop sinds de overval bij een psychiater, waar ik keer op keer mijn verhaal kwijt kan. Dat is fijn. Ik hoop dat er een dag komt, dat ik er niet aan denk en ik door kan gaan met mijn leven.”

De dader is nooit opgepakt. “Dat maakt me gek genoeg niet eens veel uit. Mijn leven is toch al verwoest, of hij nou vast zit of vrij rondloopt.”

Reageer ook