Sinds een paar jaar is Elske flink aan het schilderen. “Dit vond ik als kind al leuk om te doen, maar toen ik naar de middelbare school ging, ben ik daar helemaal mee opgehouden. Toen ik wat ouder werd, herontdekte ik de liefde voor de kunst. Ik ging op schilderles, toverde het schuurtje om tot atelier en sindsdien zit ik daar elke dag een paar uur te schilderen. Mijn man grapt weleens dat ik mijn roeping heb gemist. ‘Je hebt zo veel talent lieverd, doe daar iets mee’, zegt hij elke keer als ik een nieuw werk presenteer. Maar niet iedereen is het daar mee eens…”
Kunst weggeven
Na jaren schilderen, heeft Elske heel wat schilderijen in haar schuurtje staan. “Het zijn er wel honderd denk ik. Ik moet ze verkopen, weggeven of weggooien. Verkopen lukt me niet, mijn werken zijn niet zo veel waard. Weggooien vind ik zonde. Ik kies dus voor het tweede: weggeven. En iedereen reageert daar ontzettend leuk op!” Zo verwacht Elske dat ook haar jongste zus Henriëtte blij met een werk zal zijn. “Ze is dol op kunst en cultuur en weet alles over de beste culturele uitjes. En tóch weet zij mijn werk niet op waarde te schatten.”
Werk uitzoeken
Wanneer Henriëtte 30 jaar oud wordt, nodigt Els haar bij haar thuis uit. “Ik heb een lekkere lunch gemaakt, zette een fles bubbels koud en schreef een verjaardagskaart. ‘Lieve Herrie, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ik wil je graag een bijzonder en persoonlijk cadeau geven. Je mag in mijn atelier het aller mooiste schilderij uitkiezen. Loop je mee? Liefs, Els’, schreef ik op de kaart. De middag liep zoals verwacht: gezellig. Maar toen Henriëtte mijn kaart open maakte, merkte ik dat de sfeer veranderde. Henriëtte bedankte me wel, maar het voelde niet oprecht.”
Koele reactie
Elske en haar zusje lopen samen naar het atelier in de tuin. “Vol trots presenteerde ik mijn beste werken. Henriëtte reageerde koel en zei dat ze wel even rond zou kijken. Ik heb geweldige doeken, sommigen wel 180 centimeter hoog. Prachtig in een hal of grote muur in de woonkamer. ‘Deze is denk ik perfect bij jullie in de keuken’, zei ik, wijzend naar een groot en kleurrijk schilderij. ‘Hmm, ik kijk nog even’, zei mijn zusje. Na twintig minuten -in stilte- rondkijken, koos ze een inimini werkje. Zeker niet mijn beste.”
Weer naar huis
Na de lunch en het kiezen van het schilderij, gaat Henriëtte naar huis. “Ik beloofde dat mijn man het werk volgende week voor haar kon ophangen. ‘We komen dan wat eerder naar je feestje, dan hebben we daar de tijd voor’, riep ik nog. Henriëtte gaf er weinig aandacht aan, maar toch gingen we een uur vroeger naar haar feestje. Mijn zus deed niet bepaald vrolijk de deur open en zei dat we een uur te vroeg waren. ‘Dan hangen we het schilderij voor je op’, zei ik nog. ‘Nou, nu komt het niet uit. Ik zit vol in de voorbereidingen. Er staat hier zo 50 man op de stoep’, kaatste mijn zus terug. We zijn maar weer naar huis gegaan, om een uur later terug te komen.”
Eerlijk zijn
Het feestje is gezellig, maar het valt Elske op dat het schilderij nergens te zien was. “Ook toen ik op het feest zei dat ik later die week nog terug kon komen, bleef een enthousiaste reactie uit. Ik heb een sterk vermoeden dat mijn zus helemaal niet op het schilderij zit te wachten. Ongelofelijk jammer, maar dan had ik liever gehad dat ze dit eerlijk zegt. Prima als ze mijn schilderijen niet mooi vindt, maar geef dat aan. Ik ben haar zus, ze mag eerlijk zijn.”
Terugvragen?
Elske overweegt om het werk terug te vragen. “Er zijn veel mensen die heel blij worden van mijn kunstwerken. Als zij dat niet wordt, geef ik hem liever aan iemand anders. Even goede vrienden. Ik vind het onwijs zonde als mijn kunst ergens op zolder komt te staan. Daar heb ik het niet voor gemaakt. Maar kan ik het maken om het terug te vragen…?”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Rosemarie -
“En toch weet zij mijn werk niet op waarde te schatten….” of dus misschien wel! Wat jij mooi en prachtig vindt, wil niet zeggen dat iedereen dat vindt. En “persoonlijk” is het ook niet als zij tussen de schilderijen iets mag uitzoeken. Een beetje meer bescheidenheid zou wel op zijn plaats zijn. Lekker blijven schilderen maar dring ze niet op aan anderen.