Twintig jaar geleden waren de ouders van Hannelore zo trots als een pauw toen ze hun eerste kleinzoon in hun armen hadden. “Bram was hun oogappeltje. Zoals ze naar hem keken, keken ze naar niemand anders. Jarenlang stapten ze elke week in de auto en reden vanuit het zuiden van Limburg helemaal naar Utrecht om op te passen. Bram heeft hierdoor een hele goede band met zijn grootouders, en dat is altijd geweldig om te zien. Alleen nu speelt er iets waar hij zich zó voor schaamt dat hij ze uit de weg gaat. En ik eerlijk gezegd ook…”
Gekookt voor opa en oma
Omdat Bram het eerste en enige kleinkind van de ouders van Hannelore is, hebben ze alle tijd en aandacht voor hem. “Echt, ze waren er altijd. En nog steeds trouwens. Inmiddels studeert Bram, maar ze bellen hem nog regelmatig om te vragen hoe het gaat. Ze zijn zelfs bij hem op bezoek geweest in zijn studentenhuis. Samen met zijn vijf huisgenoten hebben ze voor opa en oma gekookt. Toen ik die zes stoere gasten met mijn lieve ouders op de foto zag, hield ik het niet droog.”
Verwend
Als klein jochie ging Bram elke vakantie logeren bij de ouders van Hannelore. “Hij had zelfs een eigen kamer. En verwend dat hij werd! Witte boterhammen met hagelslag, elke vakantie naar de speelgoedwinkel en ’s avonds patat, pannenkoeken of poffertjes. Hij werd enorm vertroeteld en heeft daar warme herinneringen aan overgehouden. Des te pijnlijker vind ik het wat er nu speelt…”
Enorme spaarrekening
De ouders van Hannelore hebben sinds de geboorte van Bram elke maand een bedrag op een spaarrekening voor hem gezet. “Elke maand 50 euro. En dat 18 jaar lang! De rente is natuurlijk laag, maar zelfs dan hebben ze nog een enorm bedrag voor hem gespaard. Op zijn 18e verjaardag kreeg Bram te horen dat er een spaarrekening op zijn naam stond, met ruim 12.000 euro daarop. Je kunt je wel voorstellen dat hij heel erg blij en dankbaar was.”
Niet aan het geld zitten
Hannelore vindt het geweldig dat haar zoon dit van haar ouders krijgt, maar ziet ook gevaren. “Wat moet een kind van 18 met zo veel geld? Ja, hij is dan wel officieel volwassen, maar erg verstandig met geld is hij niet. Zijn vader en ik hebben dan ook uitvoerig met hem gesproken over het geld. We zeiden dat het slim is om het geld te laten staan voor later, bijvoorbeeld als hij een huis gaat kopen of als hij kinderen krijgt. Bram was het daar mee eens en beloofde ons niet aan het geld te zitten.”
Geld toch gebruikt
Inmiddels zijn we twee jaar verder en is er van Brams belofte weinig over. “Waar hij twee jaar geleden nog beloofde het geld op de rekening met rust te laten, zijn we er inmiddels achter dat dit niet is gelukt. Het viel ons de afgelopen jaren op dat Bram steeds vaker leuke dingen met vrienden kon doen: een weekendje Barcelona, nieuwe kleren, een weekje Ibiza en regelmatig stappen met zijn vrienden. Toen we hem aan de tand voelden over hoe hij dit kon betalen van zijn bijbaantje en basisbeurs, kwam de aap uit de mouw: hij had het geld van opa en oma gebruikt.”
Leek belangrijk
Het is Hannelore en haar man direct duidelijk dat Bram zich er heel rot over voelt. “Hij had spijt als haren op zijn hoofd. Maar goed, daar krijgt hij het geld niet mee terug natuurlijk. We vroegen hem waarom hij het geld toch had uitgegeven, en echt een heel goed antwoord had hij daar niet op. Voor hem leken die reisjes, etentjes en avonden met vrienden op dat moment zo belangrijk, dat hij dat geld wel kon gebruiken. Maar inmiddels wist hij beter en had hij spijt. Een goede les, maar wel een die te laat kwam.”
Durven het niet op te biechten
Van het geld van opa en oma is niks meer over. “Alles is op. Het voordeel is dat Bram er veel plezier van heeft gehad, maar het is natuurlijk doodzonde dat hij in twee jaar tijd zo veel geld aan ‘niks’ heeft uitgegeven. Het erge is: hij schaamt zich en durft het niet op te biechten aan mijn ouders. En als ik heel eerlijk ben, durf ik dat ook niet. Ik vind het zo zielig voor mijn ouders; ze hadden zich er echt iets anders bij voorgesteld.”
Afbeelding: engin akyurt via Unsplash
Rob bácsi -
Maak er niet zo’n drama van. Hij heeft er van genoten en tevens een les geleerd. Als opa en oma ècht niet wilden, dat hij bij het geld kon, hadden ze het anders moeten regelen. Nu moet hij ‘aan de bak’ en zo erg is dat niet!