Anke is boos op haar dochter omdat ze geen kinderen wil: “Ze ontneemt mij iets heel groots”
Wel de lusten niet de lasten, iets van jezelf terugzien in een ander en jouw genen die zich weer een generatie voortzetten: er zijn zo veel dingen die opa’s en oma’s benoemen als hetgeen wat het zo bijzonder maakt om kleinkinderen te krijgen. Uiteindelijk komt het natuurlijk op één ding neer: liefde. En dat is naar mijn idee toch wel het mooiste wat wij als mensen kunnen ervaren. Het is dan ook goed te verklaren dat veel mensen op een dag graag kleinkinderen zouden willen krijgen. Want zeg nou zelf; wat is er mooier dan jouw eigen kind een kind te zien krijgen? Toch is het krijgen van kinderen iets wat niet iedereen in deze tijd nog doet. Enerzijds omdat het misschien niet lukt, maar anderzijds ook omdat sommige vrouwen het niet willen. Vandaag spreken we Anke, wiens dochter Liesbet geen kinderwens heeft.
Anke had vroeger het liefste een gezin met tien kinderen willen hebben. “Helaas is mij dat niet gegund. Het zwanger worden lukte maar moeilijk en vlak na de geboorte van Liesbet overleed mijn man Bert. Ik ben daarna nooit hertrouwd en het is dus altijd bij Liesbet gebleven”, vertelt Anke. “Ik heb na het overlijden van Bert vrij snel kunnen accepteren dat ik maar één kind zou hebben, maar het blijft wel een gevoelig onderwerp voor mij. Acceptatie betekent niet altijd dat het je niks meer doet.”
Geweldige moeder
Liesbet is inmiddels 36 jaar oud, woont samen met haar vriend Lars in Amsterdam en werkt als consultant. “Ik ben zo trots op dat meisje. Ze heeft altijd kei hard gewerkt en ik heb haar nooit horen zeuren om het feit dat ze haar vader niet gekend heeft. Ze is onwijs sterk, lief en grappig. En juist daarom zou ik het zo leuk vinden om haar moeder te zien worden. Ik weet zeker dat ze een geweldige moeder zou zijn. Maar ja… Zij voelt hier helemaal niks voor.”
Gesprek
Een paar maanden geleden vroeg Anke op een rustig moment naar de kinderwens van haar dochter. “Het was een paar dagen voor haar 36ste verjaardag en ik was er daarvoor nog nooit over begonnen. ‘Je bent bijna jarig en wordt dan 36. Ik heb er nooit over willen beginnen omdat ik je niet wil pushen, maar ik vroeg me af of jij en Lars al een beetje over kinderen aan het nadenken zijn’, vroeg ik terwijl we samen een kop thee dronken.” Liesbet neemt een slok thee en antwoordt dat zij en Lars het er inderdaad over gehad hebben. “Dat willen we allebei niet.”
Oppassen en cadeautjes
Anke schrikt van het antwoord van Liesbet. “Ik vroeg haar of ze het nu nog niet wil of dat ze het helemaal nooit zou willen. Ze antwoordde dat zowel zij als Lars helemaal geen kinderwens hebben en dat Lars overweegt zich te laten steriliseren.” Op dat moment houdt Anke zich groot, drinkt haar thee op en vertrekt richting huis. Maar eenmaal thuis stort ze in. “Ik heb me altijd zo verheugd op het oma worden. Bijna al mijn vriendinnen hebben kleinkinderen, waar ze zo zichtbaar van genieten. Ik wil ook met de kinderwagen door de buurt wandelen, weekendjes oppassen en ze verwennen met lekkers en cadeautjes.”
Boos
Het raakt Anke zo diep, dat ze het gevoel heeft dat haar iets wordt afgenomen. “Ze ontneemt mij iets heel groots en dat maakt me boos. Toch houd ik dat voor mezelf en ik wil niet dat Liesbet hier iets van merkt. Ik realiseer me heel goed dat je iemand geen kinderwens kunt opdringen en ik zal moeten leren leven met het feit dat ik nooit oma zal worden. Misschien dat ik hier op een dag met Liesbet over zal praten, maar nu zitten mijn emoties nog zo hoog, dat ik bang ben dat we er ruzie over krijgen. Dat is natuurlijk niet wat ik wil.”
Op respectvolle wijze meepraten over dit verhaal? Praat mee in de reacties onder dit verhaal.
Hoe gaat het nu met Patricia die absoluut geen kinderen wilde?
Vijf jaar geleden vertelde de toen eenendertigjarige Patricia aan Damespraatjes dat ze geen kinderen wilde. Haar vriend Jan wel, maar die legde zich uiteindelijk neer bij Patricia’s beslissing en liet zich zelfs steriliseren. We spraken Patricia weer die nu opeens niet meer zo zeker is. “Nu ik zie hoe het moederschap mijn zus heeft veranderd, twijfel ik enorm …… verder lezen”
17 reacties
Vragen naar kinderplannen is niet erg netjes maar, bij een moeder en dochter kan ik het wel begrijpen. Het is jammer dat mensen geen kinderen meer willen want, ik kreeg ze nooit juist doordat mannen ze nooit wilden. Een man ontmoeten die vader wil worden zou mijn grote droom zijn maar, dat soort mannen worden geen vader vanwege vrouwen zonder kinderwens. Waar ze voor kiezen. Voor mij geen man zonder kinderwens dan blijf ik maar alleen. Maar, je kinderwens voor een ander opgeven is er niet bij voor mij.
Alleen een vaderloze kind krijgen is geen optie voor mij want, geen vader hebben is een trauma voor een kind. Ik snap dat deze oudere vrouw rouwt. Het is een gemis zo iets.
Wat zijn mensen streng hierz zeg! Ik vind het echt de normaalste zaak om diepe gesprekken over kinderwens, relaties, carrierekeuzes, woonopties en nog veel meer te bespreken met mijn moeder, of dat ze ernaar vraagt. Geldt ook voor de mensen in mijn omgeving.
Neem je tijd om te rouwen om het beeld dat je had van oma worden. Niks raars aan! En super lief dat je het niet bij je dochter neerlegt. Maar ik zou op een gegeven moment graag willen dat mijn moeder zou delen dat ze ergens verdriet over heeft. Dat is toch niet pushen, gewoon het leven dat je deelt met elkaar. Sterkte!!
Ik heb 4 dochters gekregen en dacht ook altijd dat ik wel kleinkinderen zou krijgen en een volle tafel met Kerst. Nu ben ik alleen. Mijn oudste dochter wilde geen kinderen, de jongste had wel degelijk een kinderwens, maar was gelukkig zo wijs om er niet aan te beginnen ivm haar ernstige psychische problemen en mijn middelste 2 dochters (tweeling) werd het afgeraden ivm te laag IQ en fysieke problemen. Iiddels is een van de tweeling overleden en zit de ander in een rolstoel en is ook mijn oudste dochter overleden.
Welke reden de dochter ook heeft om geen kinderen te willen, het is haar keuze (en die van haar vriend), en dat heb je als moeder maar te respecteren. Kinderen krijgen is niet vanzelfsprekend, dat heeft Anke zelf ook ondervonden. In dit geval is het een bewuste keuze. Als je kiest voor een kind, doe je dat meestal niet om je ouders een plezier te doen. Ik kan me het verdriet van Anke wel voorstellen, maar ze zal er zelf uit moeten komen en het niet bij haar dochter mogen neerleggen. Het is wel fijn dat ze nu weet waar ze aan toe is, al vind ik de vraag ‘of ze al over kinderen nadenken’ niet echt fijn in de oren klinken. Ja, daar hebben ze over nagedacht, blijkt dan ook.
Het is niet vanzelfsprekend he dat je oma mag of kan worden. Je kunt ook een oppas oma worden is een oproep plaatsen, of er in de buurt nog oma loze kinderen zijn.
Wij hebben drie kinderen, ik ben 57, mijn man is 61, het lijkt er op dat wij echt geen opa en oma van ons drietal gaan worden. Vind ik dat jammer, ja echt wel een. Toch maak ik mij er nog niet druk om, misschien komt het alsnog en anders ga ik met mijn man overleggen of we een oproep zullen gaan doen om, idd er in de buurt nog opa/oma loze kinderen zijn.
Voor nu wil ik gewoon volop genieten van onze kinderen en schoondochter
Eh Joris, waarom is het TOTAAL onbeschoft om iemand ergens naar te vragen? Laat staan je eigen dochter.
We zijn giga aan het doorslaan. Het begon met elkaar niet veroordelen (wat prima is), maar tegenwoordig mag je al nergens meer over BEGINNEN.
Iedereen heeft het recht om nee te zeggen op vragen, aan te geven dat we geen antwoord willen geven, of dat het een gevoelig onderwerp is, maar andersom werkt dat recht net zo. Het is niet verboden mensen aan te spreken of vragen te stellen, zolang dat op een nette manier gebeurt.
Voor zover ik het verhaal lees heeft Anke de vraag zelf niet raar gesteld. (ondanks dat ik het totaal niet met haar denkbeeld eens ben)
Klimaatcrisis. Als je boven de 50 bent, zal het z’n tijd wel duren. Maar kinderen en jongeren gaan het allemaal meemaken.
Over 50 zal een derde van de wereld waar nu mensen wonen, onleefbaar zijn. Extreem weer, overstromingen, droogtes, mensen die alles kwijt raken, honger, oorlogen, ziektes.
Deze dochter doet het beste voor haar kinderen: zorgen dat ze niet geboren worden.
Ik begrijp wel dat er grote emoties loskomen. Het is toch een soort rouwproces, het beeld wat je had, dat verlangen, dat komt niet uit. Heel verstandig om het niet uit te spreken naar uw dochter. Zij kan er immers niets aan doen.. Het zijn uw gevoelens, uw dromen, uw verwachtingen.
Quirien komt met een mooi voorstel, misschien voor later. Eerst maar even verdrietig zijn.. ook dat mag
Reageer ook
Lees ook
Nancy werd op straat beroofd van Rolex: “Ik heb er jaren voor gespaard”
Het was altijd een grote droom van de 25-jarige Nancy: het kopen van een Rolex. Als klein meisje zei ze al dat als ze later rijk zou zijn, ze er een zou kopen. De jaren verstreken, Nancy werd ouder en de droom bleef. “Mensen om mij verklaarden mij voor gek. Wat doet zo’n horloge er […] Lees meer
De man van Eline wil over hun gezin gaan vloggen: “Ik wil helemaal niet herkend worden op straat”
Vloggen is een ongekend populaire manier om je leven met anderen te delen. Niet alleen mensen die je kent kunnen naar de vlogs op YouTube kijken, ook wildvreemden kunnen zo jouw leven volgen. Voor een select groepje mensen levert dit veel bekendheid, samenwerkingen en geld op. Niet iedereen ambieert dit, maar Lucas, de man van […] Lees meer
Ellen kocht voor alle drie haar kinderen een appartement in Amsterdam: “Iedereen zou hetzelfde doen”
Een huis kopen is momenteel gekkenwerk in Nederland. En wil je ook nog eens dat dit huis in Amsterdam staat? Maak je borst dan maar nat! De huizenmarkt is totaal oververhit en het is met een modaal inkomen bijna niet meer te doen om in de stad aan een huis te komen. Wie er nog […] Lees meer
Andjoe -
Ah, schatje wat sneu voor jou. Het is je dochters eigen keus, maar snap dat jij het moeilijk hebt. Ik zou me gelijk afvragen of ik als moeder zijn tekort ben geschoten omdat mijn kind geen kinderen wil. Aan de andere kant denk ik… ik heb mijn kind. Dat is toch ook genoeg?