Er was een tijd dat ik tijdens de toen nog eindeloos lang durende zomervakanties in een tent op een matje sliep. Zo dun mogelijk want ik had slechts een rugzak waarin ik mijn hele hebben en houwen in meezeulde en alles wat ik meer meenam, kwam op mijn arme toen nog meisjeschouders terecht. Met die rugzak treinde ik samen met mijn vriendin door een groot deel van Europa, beleefde de indrukwekkendste avonturen en slaap, een goede nachtrust, ach dat hadden we niet nodig. We waren jong en konden de wereld aan.
De kampeervakanties die na het Europese treinavontuur volgden werden iets luxer, de avonturen minder. Het nylontentje ruilde ik in voor een degelijke tent, het matje voor een luchtbed. Mijn longen blies ik leeg in het ding om vervolgens uitgeput, liggend op het bed op adem te komen. Niet zelden werd ik ’s nachts volledig gedesoriënteerd wakker op de grond. Bleek het kreng door mijn gewoel lek te zijn en het gaatje waardoor ik uren eerder mijn adem blies, was uiteraard onvindbaar. Kreupel en stikchagrijnig ritste ik mijn tent open, vouwde mezelf uit de tent, smeet het leeggelopen stuk stof naar buiten en nam me voor om nooit meer te kamperen. Alleen nog maar op vakantiebedden door te brengen waarop ik sliep als een roos.
Glamping
Ik had geluk: opeens werd ‘glamping’ geïntroduceerd. “Gut,” wreef mijn moeder over haar kin toen ik erover vertelde, “glempink, wat is dat nou weer?” Ik legde haar uit dat het neerkwam op luxe kamperen. “Glamping is een samenvoeging van de woorden ‘camping’ en ‘glamorous’. En het komt erop neer dat de tent waarin je verblijft soms luxer is dan je huis.” Mijn moeder trok haar wenkbrauwen op, ze snapte er niks van. Zij kwam uit de tijd dat mijn vader geulen rondom de tent groef om het regenwater af te voeren, de molen ’s nachts probeerden het grondzeil te doorboren en je bij onweer als de wiedeweerga uit je tent moest komen om een veilig onderkomen te zoeken. Maar: de luchtbedden waren van uitstekende kwaliteit en kan me niet herinneren dat ze ooit lek waren. Dat was ook onmogelijk want het materiaal waarvan ze waren gemaakt, was zo zwaar dat ze niets ze stuk kon prikken.
Comfortabele luchtbedden
De kwaliteit van luchtbedden is sinds ik voor het laatst kampeerde enorm vooruit gegaan. Dat kan ook niet anders, want ik ben natuurlijk niet de enige die het slapen op lucht na jaren aan de wilgen hing. Een vriendin van mij, fervent kampeerder zo een die het liefst geen stroom en water op haar plek wil hebben, zweert bij een intex luchtbed. “Comfort heb ik verder niet nodig, ik was me wel in de beek en steek een extra kaars aan, maar een goede nachtrust moet ik hebben. En ik kan je verzekeren dat je op een intex luchtbed slaapt als een os.” Ik had er niet eerder van gehoord, maar dat zijn luchtbedden met, ja ja het kan echt, comfort en ze zijn te gebruiken voor indoor en outdoor. Ook handig dus als er onverwacht iemand bij je blijft slapen die je liever niet naast je in bed hebt. Je pompt je comfortabele luchtbed gastvrij op, slingert ‘m in de woonkamer en bent bijna jaloers op je loge als je je eigen bed inkruipt.
Zwoele zomernacht
Maar er zijn ook gelegenheden dat je samen tijdens zo’n zwoele, zalige zomernacht samen met je lover naar de sterren wilt kijken. Dan is het natuurlijk een stuk makkelijker om je 2 persoons luchtbed naar buiten te slepen. Je boxspring in de tuin zetten is ook zo’n gedoe. En dat luchtbed naar buiten slepen, kun je doen zonder dat je bang hoeft te zijn dat ‘ie snel lek gaat. Wat een vooruitgang.
Ik word er vrolijk van. En hoewel ik me had voorgenomen never ever meer uit te rusten op een opgeblazen bed en af te zien op een natuurcamping, moet ik bekennen dat ik mijn mening heb bijgesteld. Wat slapen betreft dan, want ik wil wel gewoon mijn eigen sanitair op mijn kampeerplek hebben.
