Shana, de zestien-jarige dochter van Beate, zit de hele dag op haar telefoon. “Ik heb laatst stiekem gekeken en ik schrok me helemaal rot van het aantal uren dat ze op haar telefoon zit. Dat is écht niet normaal…”
Lees liever een boek
Een haat-liefde verhouding heeft Beate met mobiele telefoons. “Jarenlang heb ik me er tegen verzet. Ik had zo’n ding niet nodig, waarom moest ik continu bereikbaar zijn? Als vriendinnen vol trots hun mobiele telefoon lieten zien, deed het me niets. Sterker: ik had medelijden met ze dat iedereen ze altijd en overal kon bellen.” Inmiddels is haar mening bijgedraaid, maar ook omdat, zo zegt Beate, ze geen andere weg zag. “Ik heb ook jaren een mobiel maar zit echt niet de hele dag op dat ding. In plaats daarvan lees ik liever een boek.”
Ik ging overstag
Natuurlijk ziet Beate de voordelen van een mobiel en ja moet ze toegeven dat ze als ze voor haar werk op pad moet niet meer zonder Google Maps kan, maar verder weet ze haar telefoongebruik binnen de perken te houden. Vandaar dat ze ook zo enorm schrok toen ze stiekem de telefoon van haar dochter checkte. “Gedreven door onrust en angst, ging ik overstag toen Shana 11 jaar was en op het punt stond om naar het middelbaar onderwijs te gaan. Iedereen had zo’n ding, jammerde ze en ze zou buitengesloten worden als zij er geen had. Want hoe moest ze dan appen en contact houden met haar vriendinnen?”
Telefoon regels
Dus de eerste mobiel, een tweedehands weliswaar, werd aangeschaft. “In het begin was ik heel streng en mocht Shaan bijvoorbeeld onder het eten niet haar telefoon naast haar bord hebben. Ook moest ze haar telefoon inleveren als ze naar bed ging en de volgende ochtend kreeg ze ‘m dan terug. Vriendinnen verklaarden me voor gek, maar ik vond het gesneden. Mijn kind zou niet vergroeien aan dat ding.” Natuurlijk mopperde Shana en zei ze dat vriendinnen wel op hun telefoon mochten en hun ouders niet zo streng waren, maar dat maakte Beate niets uit: ze hield haar poot stijf.
Gluren in haar foon
“Maar ja, dan komen die meiden in de puberteit en dan wordt overal strijd over gevoerd. Dus ook over haar mobiele telefoon. En ik moet toegeven, hoewel ik dat Shana nooit zou zeggen, ik vind het stiekem wel een veilig idee dat ik haar altijd kan bellen en dat ze mij ook kan bereiken als er iets aan de hand is.” Beate laat de teugels op telefoongebied vieren en is er niet zo meer bezig. Tot voor twee weken terug. “Shaan had haar mobiel op het aanrecht laten liggen. Voor ik het wist pakte ik ‘m op en gluurde in haar telefoon. Waarom ik dat deed, weet ik niet zo goed. Ik keek bij haar schermtijd en schrok me echt helemaal rot. Dagelijks heeft ze maar liefst elf uur schermtijd.”
Wat?! Zoveel uur?
Beate raakte bijna in paniek van zoveel schermtijd. “Dat betekent dus dat ze zo ongeveer de hele dag, als je haar slaap niet meetelt, op haar telefoon zit. Wat doet ze dan? Waarnaar kijkt ze dan? Met wie heeft ze contact? Dat is toch niet normaal? Elf uur! Als je bedenkt wat je met die elf uur allemaal kunt doen: fietsen, een goed boek lezen, je kamer opruimen of andere leuke dingen. Maar je gaat toch niet gemiddeld elf uur per dag naar zo’n klein schermpje turen?” Beate is in tweestrijd: ze wil haar dochter aanspreken op haar telefoongebruik maar als ze dat doet, verklapt ze gelijk dat ze stiekem op haar dochters telefoon heeft gekeken.
Dat is privé, mam!
“Is ook niet netjes, dat geef ik gelijk toe. Anderzijds: ik ben haar moeder en ze is nog maar zestien dus ik vind dat ik dat recht wel heb toch.” Als Beate het gesprek aangaat met Shana breekt de hel los: Shana is woest dat haar moeder stiekem op haar telefoon zit te gluren. “Ze gilde dat dat privé is en dat ik geen donder heb te maken met haar telefoon en wat ze daarmee doet. Ik probeerde uit te leggen dat het echt niet gezond is als een meisje van zestien uren lang per dag op haar telefoon zit. Wat doet ze dan?” Shana zegt dat ze ook veel voor school op haar telefoon moet doen, maar Beate gelooft dat niet.
Duistere figuren
Sinds dat gesprek is de spanning om te snijden tussen Beate en haar dochter. “Shaan praat nauwelijks meer met me en is zo boos op me. Ze verwijt me dat ik haar niet vertrouw, maar daar gaat het niet om, ik wil haar juist beschermen. Weet ik veel wat ze allemaal ziet en doet op haar telefoon? Misschien heeft ze wel contact met duistere figuren, dat wil je als moeder toch niet? Je wilt je kind toch beschermen tegen de boze buitenwereld?”
De vraag van Beate is duidelijk: hoe gaan andere ouders om met het telefoongebruik van hun kinderen? Houd jij het in de gaten? Check je hun telefoon? Of vind je het helemaal niet belangrijk wat ze allemaal op hun mobiel uitspoken? Je weet niet eens de toegangscode van hun telefoon en het boeit je ook niet? Hoe sta jij hierin? We zijn echt heel benieuwd naar je comments die je onder dit artikel kunt zetten.
Afbeelding: Emiliano Vittoriosi via Unsplash
Fiene -
Ze is 16 en ik denk dat je je dochter ook moet vertrouwen ipv tegen haar in gaan..probeer samen een compromis te sluiten. Op deze manier gaat het alleen maar tegen werken. Wie zegt dat ze liegt? Iedereen gebruikt de telefoon.