Nena en haar studievriendin Mar zien of spreken elkaar weinig, maar als ze samen zijn, is het lachen, gieren, brullen. “Mar is hilarisch. Het is dat ze advocaat is en daar veel voldoening uit haalt, maar anders was ze een geweldige comedian geweest. We zien en spreken elkaar te weinig. Dus als het ons lukt om af te spreken, gaan we helemaal los. Nu ik kinderen heb, is dat niet altijd handig. En soms vind ik het wel lastig dat Mar dat niet lijkt aan te voelen…”
Uitgeteld
In een paar jaar tijd kregen Nena en haar partner Stef drie kinderen. “Onze droom, maar wel zwaar natuurlijk. Stef en ik werken allebei fulltime en als jong gezin is het aanpoten. Gelukkig hebben we veel hulp om ons heen. Mijn moeder en schoonvader passen veel op, we hebben een schat van een huishoudelijke hulp en als ik plotseling even weg moet, staat de buurvrouw altijd voor ons klaar. We boffen, maar dat neemt niet weg dat we ’s avonds vaak uitgeteld zijn.”
Gezelligheid in het weekend
Doordeweeks hebben Nena en Stef zo goed als geen sociaal leven. “Als ik acht uur heb gewerkt, Stef net de keuken heeft opgeruimd en alle kinderen in bad zijn geweest en op bed liggen, ben ik moe. Het enige wat ik dan wil, is met mijn boek op bed liggen of nog even een serie kijken. Bij veel jonge ouders is dat denk ik zo. Niks mis mee, lijkt me. De gezelligheid komt in het weekend wel weer.”
Zes uur naast ons bed
De weekenden zien er anders uit dan de doordeweekse dagen. “Lekker sporten op zaterdagochtend, rustig koffiedrinken met een krantje erbij, naar de markt, wandelen door het bos en uitgebreid koken samen. Vaak komen er op zaterdag vrienden borrelen. Lekker vanaf een uur of drie, zodat het hele circus om negen uur is opgedoekt. Zo liggen alle kids redelijk op tijd op bed en gunnen we elkaar een prima nachtrust, wetende dat de eerste om zes uur weer naast je bed staat de volgende ochtend.”
Laat naar huis
Maar als Nena en Mar afspreken, is dat anders. “Mar leeft een heel ander leven dan wij en de meeste van onze vrienden. Ze werkt zestig uur per week, heeft geen kinderen en hoeft voor niemand op tijd thuis te komen of vroeg op te staan. Omdat Stef en ik wat meer aan huis gebonden zijn nu, komt Mar meestal onze kant op. We borrelen dan samen, ik leg de kids op bed en daarna eten we uitgebreid. Mar blijft de glazen stevig bijvullen en rond een uur of tien is het vaak feest. Dan is het nog leuk, alleen stopt het hier niet. Als Mar eenmaal op gang is, is ze niet te stoppen. Regelmatig gaat ze pas om twee, drie of zelfs vier uur ’s nachts naar huis.”
Weer inschenken
Nena is vaak gebroken als Mar langs is geweest. “Ik geef meestal rond tien uur aan dat ik de volgende dag vroeg op moet en dat de kinderen nooit na zeven uur aan ons bed staan. Dan bied ik haar koffie aan en zeg hoe gezellig ik de avond heb gevonden. De meeste mensen – zeker die met jonge kinderen – voelen aan dat dit het moment is om aanstalten te maken om naar huis te gaan. Maar Mar niet. Ze slaat de koffie achterover, zegt dat ze het zo erg voor me vindt dat ik veel te weinig slaap krijg en schenkt de glazen weer vol…”
Liever thuis
Van haar moeder heeft Nena geleerd dat ze nooit gasten de deur mag wijzen. “Ik zal nooit zeggen: ‘Ik ben moe, ga maar naar huis.’ Alleen veel subtielere signalen pakt Mar gewoon niet op. Ik heb ook overwogen om gewoon met Mar bij een restaurantje te gaan zitten. Alleen vind ik het jammer dat Stef er dan niet bij is en ik ben al zo weinig thuis bij de kids. Etentjes doe ik het liefst gewoon lekker thuis. Alleen met Mar kan dat gewoon niet.”
Kan je dat maken?
Nena vraagt zich af of je bij sommige gasten gewoon kunt zeggen dat de avond voorbij is. “Kan ik dat maken bij een vriendin die ik al lang ken? En wat is dan een slimme manier om het aan te pakken? Ik ben zo benieuwd hoe andere (uitgeputte, haha!) mensen dat doen!”
Bovenste afbeelding: Freepik
Petra van Dorp -
‘Alleen veel subtielere signalen pakt Mar gewoon niet op.’ Tijd om minder subtiel te worden. Bij het laatste kopje koffie expliciet vermelden dat ‘dit het laatste drankje voor vanavond is, hierna houden we het voor gezien en we maken snel weer een afspraak voor de volgende keer’. Uiteraard ruim je dan meteen de glazen en de fles wijn af, zodat ze zich niet opnieuw kan inschenken. Ze zal het wel heel gezellig vinden en zich thuis voelen bij jou, maar of ze is een extreme plakker of ze heeft gewoon niet in de gaten dat jullie levens op dit punt enorm verschillen. En laat die ouderwetse flauwekul van je moeder over geen gasten de deur wijzen snel varen, zeg. Wat heb je aan zo’n plakker die tot diep in de nacht zichzelf vol zit te tanken met wijn? Jouw gezin, jouw leven, jouw grenzen.