Hij heeft anderhalf jaar verkering met Karlijn, een knappe slimme griet. Een relatie doordrenkt met grote spanning, verdriet en lijden met sporadische hoogtepunten. Mauro wordt gestuurd door zijn vader, die hem probeert in te laten zien dat de relatie niet goed voor hem is. Hij weet het, maar voelt twijfel.
Zijn ouders waren blij met haar komst. Eindelijk een meisje dat voor hem gaat, dat jaren op hem heeft gewacht. Helaas loopt het anders.
Mauro is van het geven, onvoorwaardelijk. Een echte volhouder. Hoewel hij beseft dat de relatie hem geen goed doet, bijt hij zich erin vast. Hij doet alles voor haar, koopt dure cadeaus en betaalt etentjes en benzine voor haar scooter van zijn zaterdagbaantje. Het lijkt nooit genoeg. De Guess-tas viel tegen, want het had een Gucci moeten zijn. Een bistro waar je lekker een biefstukje kan eten voor weinig, nee, Karlijn is meer het niveau van Fifteen van Jamie Oliver gewend. Mauro doet het uiterste wat in zijn vermogen ligt om het haar maar naar de zin te maken.
Uit gesprekken met hem blijkt verlatingsangst de grote, onbewuste boosdoener. Mauro zijn ouders zijn jaren geleden gescheiden. Zijn moeder kan hem naast drie andere kinderen niet aan en stuurt hem naar zijn vader. Al die jaren blijft het knagen dat zijn moeder verder niet meer naar hem omkijkt. Hij belt en whatsappt haar, maar er komt nauwelijks een reactie van haar terug. Elke keer wordt hij razend, maar uit dat niet naar zijn moeder, maar juist naar zijn vader. Een flinke ruzie is het gevolg, waardoor Mauro zich dubbel afgewezen en verlaten voelt.
Mauro heeft door zijn geschiedenis onbewust een patroon opgebouwd waarin hij liefde en warmte zoekt bij mensen die hem dat niet (kunnen) geven. Binnen zijn verlatingsangst overcompenseert hij door te blijven zoeken naar zijn basisbehoeften bij mensen, die niet goed voor hem zijn. Hij verlangt, net als iedereen waardering en erkenning. Een compliment van zijn moeder zou hem zo goed doen, maar in zijn 20 jaar heeft hij dat nooit gekregen.
In paniek belt hij zijn vader op Koningsdag, omdat Karlijn onbereikbaar gedrag vertoont door met een andere jongens te flirten. Hoe lang moet hij zich nog vastklampen aan Karlijn, die hem geen vertrouwen geeft, die onberekenbaar is, die hem niet accepteert zoals hij is, die niet blij is met wat hij haar te bieden heeft?
Na schematherapie zal hij geen last meer gaan hebben van verlating, omdat hij voelt hoe het is om liefde, warmte en vertrouwen voor zichzelf te hebben. Als hij zijn afwijzingen verwerkt heeft, zal hij in staat zijn om gedoseerd liefde te geven en kan hij een gelijkwaardige relatie aangaan, waarin hij goed is zoals hij is.
Marcella Hagenaar heeft sinds een aantal jaren een praktijk voor relatietherapie in Krommenie en Zwanenburg. Zij begeleidt mensen van chaos naar helderheid, zodat nieuwe structuren en hernieuwde