fb

Waargebeurd: Barbara baalt als een stekker van haar onsportieve zoon

Sporten is haar lust en haar leven. Barbara (45) kan zich niet voorstellen dat ze niet in beweging is. Haar man Ivo is iets minder fanatiek, maar sport wel voldoende. Jordi, haar zoon van tien daarentegen is helemaal niet sportief. Hangt het liefst op de bank. “Hoe kan dat nou? Ik vind het echt afschuwelijk en doe er alles aan hem in beweging te krijgen.”

Barbara is als klein meisje al lid van een volleybalvereniging. “Ik was hartstikke fanatiek, trainde twee keer in de week en speelde in het weekend een wedstrijd.” Toen ze ouder werd, speelde ze in het eerste. De meiden uit dat team zijn vriendinnen voor het leven, ondanks dat ze al jaren niet meer volleyballen. “We zijn samen volwassen geworden. Hadden de grootste pret op trainingskampen en tijdens toernooien. We steunden elkaar in moeilijke tijden. Keurden elkaars eerste vriendjes, wiegden elkaars baby’s in slaap. Sport verbindt nu eenmaal.”

Dagelijks sporten
Aan volleybal doet ze al jaren niet meer. “Ik had er geen tijd meer voor. Had mijn handen vol aan mijn gezin en werk. Maar ik ben altijd blijven sporten.” Voor dag en dauw staat ze dagelijks op om tussen de vijf en tien kilometer hard te lopen. “Naast hardlopen doe ik aan krachttraining in de sportschool. Dus ja, soms sport ik twee keer op een dag. Ik vind het heerlijk.”

Liever op de bank
Toen Jordi vier jaar was, had hij helemaal geen zin om te sporten. “Gymmen vond hij vreselijk. Vriendjes van school gingen voetballen of naar judoles, maar daar had Jordi helemaal geen zin in. Hij zat liever op de bank.” Barbara laat het, hij is tenslotte nog jong. Maar ook toen hij ouder werd, taalde hij niet naar sport. Zwemmen voor zijn diploma’s was dramatisch, hij wilde echt niet. “Hij is deze maand elf jaar geworden en heeft nog nooit gesport. Ik vind het afschuwelijk. Heb hem mee laten trainen met voet-, basket- en volleybal, hij is mee geweest met zijn vriendje naar judo en heeft een proeftraining hockey meegedaan.” Maar er is niets dat hij leuk vindt. Barbara heeft hem gezegd dat hij een keuze moet maken.

Jaloerse moeders
“Op het schoolplein word ik regelmatig door moeders aangesproken. Ze zeggen dat ze er niets van snappen dat Jordi niet sport. Soms verdenk ik ze ervan dat ze er lol om hebben omdat ze vinden dat ik het bewegen overdrijf. Ik heb een heel goed lijf door dat sporten en het zijn altijd de moeders met wat overgewicht die mij inwrijven dat mijn zoon zo lui is.”

Fietsvakantie
Wat Barbara vooral stoort, is dat Jordi totaal geen conditie heeft. “Als we ergens op de fiets heengaan, is hij binnen no-time moe. Maar ik blijf volhouden want Ivo en ik willen volgend jaar zomer op de fiets op vakantie. En dan moet Jordi toch echt wat kilometers weg kunnen trappen. Mijn moeder vindt het zielig en opperde Jordi bij haar te laten logeren zodat ik samen met Ivo op fietsvakantie kan gaan. Maar daar pieker ik niet over. Hij gaat mee. Wat er ook gebeurt.”

Reageer ook