Carry is dol op Kerst en gaat elk jaar samen met haar beste vriendin Ilse naar een kerstmarkt in Duitsland. Zo ook dit jaar. “Vorige week zijn we gegaan en we zijn met bijna slaande ruzie teruggekomen. Ik schaamde me werkelijk dood voor Ilse.”

“Ik ben dol op Kerst,” begint Carry haar verhaal, “maar heb elk jaar een beetje gemengde gevoelens; ik ben single en heb alleen mijn moeder nog maar, dus van die kerstfeesten zoals in de commercials van grote supermarkten ken ik niet. Tuurlijk vind ik dat jammer, maar het is niet anders. Des te meer kijk ik jaarlijks uit naar het uitje dat ik met mijn beste vriendin Ilse maak. We zijn dol op Duitse kerstmarkten en ik geloof dat we die nu al zo’n vijftien jaar bezoeken.” De dames stappen ’s ochtends vroeg op de bus, rijden op hun gemak naar Duitsland en gaan dan lekker los. “De sfeer is er altijd zo fijn en er zijn van die leuke dingetjes te koop.”

Lekker een uurtje beppen

Daarnaast is het voor Carry en Ilse een moment om bij te praten. “Door ons drukke werk praten we de laatste tijd niet zo veel met elkaar. We hebben vaak appcontact en bellen een keer in de week. Zitten we zo een uurtje weg te beppen.” De twee kennen elkaar van de basisschool en hoewel hun levens heel verschillend zijn, is hun vriendschap hecht. “Ilse is iemand die gewoon altijd in mijn leven is. Als er echt iets aan de hand is, als ik iemand midden in de nacht moet bellen omdat ik in nood zit, kan ik haar bellen. Tenminste, dat was tot de laatste kerstmarkt zo.”

Gluhwein en curryworst

Carry merkte dat Ilse de laatste drie keer dat ze naar Duitsland ging helemaal los gaat. “Ze tettert de ene glühwein na de andere naar binnen, bestelt een curryworst en gaat weer door met de alcohol. Maar van die warme wijn sta je best snel op je kop, ik heb na twee glazen genoeg.” Het eerste jaar dat Ilse net even te veel dronk, vond Carry het nog wel grappig. Maar het jaar erop dronk ze nog meer en zat ze me elke man die haar aankeek te flirten. “Dat was echt heel gênant. Duitsers met een bierbuik, een te grote snor, getrouwd, het maakte Ilse niet uit. Omdat ze het een soort van charmant deed kwam ze ermee weg.”

O, god ze gaat vechten

Dat was dit jaar wel anders. Vorige week stapten de vriendinnen weer in alle vroegte op de bus. “Ilse was niet helemaal in haar hum. Ze vertelde dat ze serieuze relatieproblemen heeft, maar ik hoor niet anders dan dat ze overhoop ligt met haar vriend. Ik liet haar haar verhaal vertellen en hield mijn commentaar voor me omdat ik de sfeer niet wilde bederven. Eenmaal aangekomen in Duitsland ging mijn vriendin los. Ze gaf echt best veel geld uit aan allerlei prullaria en de eerste glühwein tikte ze om half tien al naar binnen. Ik opperde nog dat het misschien beter was nog even te wachten, maar daar wilde ze niets van weten. Je raadt het al: binnen no time was Ilse aangeschoten.” Het begon met hard praten en net te hard lachen en eindigde met een bijna vechtpartij met een Duitse vrouw.

Ze had die vriendin niet zien staan

Carry schaamde zich dood. “Ilse was de hele tijd aan het flirten met iedere man die ze zag. Veel van die mannen vonden het wel grappig en lieten haar even haar gang gaan. Sommige mannen waren heel duidelijk en wilden er niets van weten. Ze ging maar door en ik voelde me erg ongemakkelijk. Ik stelde voor om wat te gaan eten maar dat wilde ze niet. ‘Een liquid lunch is prima, Car’ bralde ze. Aan het eind van de middag vloog ze een wildvreemde om zijn hals maar ze zag zijn vriendin over het hoofd. Deze struise dame pikte het gedrag van Ilse niet en wilde haar een mep verkopen. Ik kon Ilse net op tijd wegtrekken en van de markt afhalen. Woest was ik. De hele dag had ik op eieren gelopen en haar in de gaten gehouden.”

Bij de bushalte kregen we ruzie

Omdat Carry alleen maar druk was met het in de gaten houden van Ilse, had ze zelf nauwelijks iets gekocht en het niet naar haar zin gehad. “Ik vond het zo jammer, ik had me zo verheugd op de kerstmarkt en lekker aan de boemel gaan met Ilse. Maar er kwam bijna geen fatsoenlijk woord meer uit Ilse en we hebben een bus eerder terug naar huis genomen. Bij de bushalte kon ik niet meer aardig doen en kregen we ruzie. Zij verweet mij een slechte vriendin te zijn omdat ik niet naar haar relatieproblemen wilde luisteren, ik verweet haar dat ze door haar gedrag mijn dag had vergald. We zijn niet naast elkaar gaan zitten in de bus en Ilse is zonder iets te zeggen uitgestapt.”

Het voelt zo verdrietig

Carry heeft Ilse diezelfde avond nog gebeld en geappt, maar kreeg geen reactie. “Ik voel me zo ongelukkig en wil helemaal geen ruzie met haar maar ze moet ook begrijpen dat ik mijn grenzen heb. Ik voel me echt opgelaten als ze zo loopt te brallen, mensen kijken mij er ook op aan. Ik had graag leuke kerstballen willen kopen en lekker een hapje willen eten met Ilse, maar ik durfde haar niet eens meer een restaurant in te nemen. Het voelt verdrietig zo vlak voor de feestdagen. Ik kan me niet voorstellen dat Ilse zich er prettig bij voelt. Ik wil het uitpraten want ik wil haar niet kwijt. Ik weet niet wat ik moet doen en waar ik goed aan doe nu.”

Heb jij dit ook wel eens meegemaakt met je vriendin? Hoe ging jij er mee om? Vind je dat Carry het maar even moet laten rusten, of dat ze naar Ilse toe moet gaan. Wat zou jij doen? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Julia Larson via Pexels

Ellis: ‘Mijn buurvrouw zeikt echt over alles en vergalt mijn woonplezier’

Dolblij was Ellis toen ze anderhalf jaar geleden samen met haar man Pieter verhuisde naar een appartement in het midden van Amsterdam. “We hadden na lang wikken en wegen de knoop doorgehakt: onze villa aan het water konden we goed verkopen en onze wens om in het hartje centrum te wonen, kwam uit.” Waar Ellis geen rekening mee had gehouden, was een klagende buurvrouw. “Om de haverklap staat ze voor de deur. Ik word er gek van.” Verder lezen