Genietend van mijn cocktail ( met ananas en kokos, mijn favoriet) zit ik op een warme zomeravond op een terrasje. Ik heb niet de moeite genomen om eerst met mijn auto hierheen te rijden, nee, ik ben gewoon komen lopen. Natuurlijk moet ik dan straks het hele stuk weer terug over het strand terug lopen, maar dat zijn zorgen voor later. Misschien huur ik straks wel een paard, denk ik gekscherend. Mijn hoofd is licht en mijmerend kijk ik naar de langzaam ondergaande zon. Ik heb een mooi plekje uitgezocht, dat is zeker. Dus sta ik niet verwonderd te kijken als er een hand verontschuldigend op mijn schouder klopt. Of de stoel naast mij vrij is. Ik geef aan dat dat zo is en neem even de tijd om de jongeman die naast mij is komen te zitten goed te bekijken. Via mijn ooghoeken natuurlijk, ik wil niet dat hij de indruk krijgt dat ik geïnteresseerd in hem ben. Hij zou eens denken dat hij aantrekkelijk is!
De man zwaait naar een langslopende ober, die hem nogal chagrijnig van dienst is. Het is druk op het terras en de man ziet er niet uit als een iemand met een goed gevulde portemonnee zie ik nu.
De man bestelt een biertje, ijskoud, en dan weet ik wel hoe laat het is. Onwillekeurig zucht ik.
De man kijkt opzij en lijkt dan pas op te merken dat ik er ook nog zit. Met een klein glimlachje groet hij me vriendelijk. Ik glimlach terug. Hij heeft een kuiltje, zie ik nu. Dat staat hem goed, vooral bij die enorme blauwe ogen. Hij kijkt me verwachtingsvol aan. Wat wilt hij? Oh, hij had me iets gevraagd. Sorry meneer, ik verdronk even in de zee van uw ogen, denk ik grinnikend. Ik geef antwoord. Of ik hier vaker kom? Nee hoor, ik woon hier veel te ver vandaan. Hoe ik hier dan verzeild ben geraakt? Weet ik eigenlijk ook niet meer. Ik was bij een vriendin wezen slapen en had een eindje over het strand gewandeld, vandaar. De man knikte, lachend. Waarschijnlijk waren mijn antwoorden humoristisch, zonder dat ik het doorhad. We zwegen een tijdje. Wilde hij nu dat ik hem iets vroeg? Maar ik was helemaal niet in de stemming om iets te vragen. Ik wilde niet weten of hij hier op een vriendin zat te wachten, of misschien op vakantie was met zijn vrouw en kinderen. Na een paar minuten stilte waagde ik het erop. De man grinnikte om mijn vraag. Hij had geen vriendin, wel jammer, vond hij. Ik knikte vriendelijk met hem mee. Of ik iemand had in mijn leven? Nee, ik heb een tijdje een vriend gehad maar daar waren alleen maar problemen mee geweest, u begrijpt vast wel wat ik bedoel. Dat begreep hij. Hij had ook zo iemand gehad. Wel lief, dat wel en ook erg knap maar was alleen maar op zijn geld uit. Bij het woord ‘geld’ fronste ik even verbaasd mijn wenkbrauwen. Welk geld? Hij zag er smoezelig, dan wel niet als een zwerver uit en dan zou er een vriendin op zijn geld uit zijn? Dan had hij of een erg wanhopige vriendin gehad, of hij wist niet hoe een welgestelde man zich hoorde te kleden. Ik hoopte op het laatste en raakte nu wel wat meer in hem geïnteresseerd. Waar werkt u dan? Hoorde ik mezelf vragen. Oh, hij had een eigen bedrijf. Oh, in verzekeringen ook nog. Waarom vertelde niemand die arme man dat hij in die kleding, door niemand ooit serieus zou worden genomen? Waarschijnlijk was het zo’n man die altijd in zijn kantoor zat, met een stropdas en een vies overhemd besmeurd met gemorste koffie.
Ik verloor mijn aandacht weer.
De zon was nu al bijna onder. Ik zou zo langzamerhand wel mijn terugweg mogen maken. Maar het was zo heerlijk hier op het terrasje, met een verfrissend windje in de hitte van die dag.
Opeens hoor ik de man naast me iets zeggen. Verbaasd kijk ik hem aan. Had hij dat nou echt gezegd? Vond hij dat ik mooie ogen had? Hij lachte me toe. Waarschijnlijk had ik het dus goed verstaan. Nou, dankuwel, uw ogen mogen er ook wel wezen. Hij glimlachte. Zijn gebit was stralend wit en opeens viel het me op dat hij schattige zomersproetjes op zijn neus had. Ik begon wat meer over hem te vragen en we raakten steeds meer aan de praat. Hij bleek toch wel een leuke man te zijn. Ik vergaf het hem dat zijn kleding stijl beneden pijl was. Een perfecte man zou je toch nergens vinden, niet? Na een paar drankjes kondigde hij aan dat het erg gezellig was geweest maar dat hij echt moest opstappen. Ik maakte een teleurstellend geluidje. Moest hij nu al weg? Het was pas twee uur ‘s ochtends! Maar hij drong aan dat hij weg moest en hij stond al op. Zou hij mij nu echt zo achterlaten? Maar nee, gelukkig, ik kreeg een blaadje met zijn nummer erop. Toen verdween hij, zo snel als hij gekomen was. Nog een beetje verbluft van wat me net was overkomen bekeek ik het blaadje. Zijn nummer stond erop met grote rode cijfers. Ik draaide het blaadje om, daar stond nog iets op geschreven.
‘Je bent een erg leuke vrouw, dus het spijt me heel erg, ik hoop dat je het me ooit zult vergeven.’
Ik keek lang naar het blaadje in mijn handen. Wat speet hem? Dat hij zo snel was weggelopen? Dat maakte toch niets uit? Ik had zijn nummer. Niet verder druk over makend riep ik de ober om de rekening. Toen die me was gegeven greep ik naar mijn tas voor mijn portemonnee. De ober zou niet veel fooi krijgen, dat was een ding wat zeker was. Ik graaide in mijn tas maar kon mijn portemonnee niet één twee drie vinden. Wat ik raar vond want het was zo’n grote roze, met een sluitbare knop. Ik keerde mijn tas binnenste buiten, maar ik kon hem niet vinden. Kauwend op mijn lip dacht ik na. Had ik hem soms verloren op het strand? Maar dat kon niet, want ik had hem nog voor het laatst gezien op het terras, toen ze de foto van toen ze nog jong was, had laten zien aan de man. Ze had de foto toen uit haar knip gehaald. Ergens ging er een belletje rinkelen. Hoe heette die man eigenlijk? ‘Je bent een leuke vrouw, dus het spijt me heel erg…’ Langzaam drong de waarheid tot me door. Woedend pakte ik mijn mobiel en toetste het rood-cijferige nummer in dat op het briefje stond.
‘Dit nummer bestaat niet’ hoorde ik een vrouw zeggen aan de andere kant van de lijn.
Ik liet me langzaam achterover vallen in mijn stoel. En heel even, voelde ik mij de domste vrouw die ooit had bestaan.
Meer Gratis spullen kijk op Gratisvoorvrouwen.nl
// <![CDATA[
var uri = 'http://impnl.tradedoubler.com/imp?type(img)g(21176146)a(1506742)' + new String (Math.random()).substring (2, 11);
document.write('‘);
// ]]>
