Stille verslaving, stil verdriet

Bij een verslaafde vrouw denken we al snel aan die vervuilde zwerfster met Albert Heijn tassen, dolend door de Amsterdamse straten en niet aan die keurig opgemaakte, leuke moeder die je ziet op het schoolplein. Toch zie ik deze laatstgenoemde dames steeds vaker in mijn praktijk.

Ongemerkt is wat ooit begon als gezellig een wijntje drinken uitgelopen op dwangmatig dat wijntje moeten nemen. In het begin lijkt er nog niet veel aan de hand maar het tijdstip waarop ze het eerste glas pakt verschuift steeds iets verder naar voren en de hoeveelheid neemt toe, ..het eten staat later op tafel….s’avonds laat gaat  “ het licht uit ” en ’s morgens vroeg vinden partner of kinderen mama slapend op de bank. Schaamte over haar drankgebruik maakt dat ze niet meer samen met anderen iets neemt: “Doe mij maar een cola light”. Om thuis wanneer ze alleen is door te kunnen drinken, ze heeft geen rem meer en voelt zich schuldig en machteloos.

Dan neem je toch gewoon niet meer, zeggen welwillende vrienden, maar zo makkelijk is dat niet.  Het kenmerk van ernstig misbruik of verslaving is juist dat je niet kan minderen of stoppen ondanks de negatieve gevolgen. De stopknop in je hersenen doet het niet meer goed. Je bent een slaaf geworden van het middel of de handeling, het gebruik is allang niet leuk meer…..Er is sprake van een verstoring in de hersenen, er is een chronische, maar behandelbare ziekte ontstaan.

Er zijn vele middelen waar je verslaafd aan kan raken, alcohol, voedsel, seks, medicijnen maar ook aan relaties of handelingen zoals gokken of shoppen. Eigenlijk begint het altijd hetzelfde, het middel of gedrag geeft je een lekker gevoel, meer energie of juist meer rust. Soms komt het voort uit een traumatische belevenis die je hebt gehad of wanneer veel druk op je staat te presteren.

Veel vrouwen houden tegenwoordig nogal wat ballen in de lucht: een carrière, een gezin, ze zijn partner en goede vriendin. Soms is dit zo’n een uitputtingsslag waarin alleen nog ontspanning komt na een wijntje, medicatie, voedsel of een andere handeling.

Jammer genoeg speelt schaamte vaak zo’n grote rol dat zij zich niet melden bij een verslavingscounselor of kliniek, maar wel bij de huisarts met klachten als depressieve gevoelens, vermoeidheid en soms angst en paniek. Helaas kan de huisarts meestal niet binnen de 10 minuten van een consult onderkennen dat er ook sprake van verslaving is en schrijft antidepressiva voor of een kalmerend middel. Het is bekend dat bij alcoholmisbruik vaak angst, paniek en depressieve klachten ontstaan en dat die afnemen zodra het misbruik is behandelt. Dus het is belangrijk de oorzaak te behandelen en niet alleen de symptomen te bestrijden.

Uiteindelijk gaat het er dus vooral om de schaamte en het taboe te doorbreken. Je hoeft geen alleskunner te zijn. En als je voelt dat het op een bepaald terrein in je leven misloopt en je teveel drinkt, eet, pillen slikt of iets dergelijks, zoek dan hulp, wees zo eerlijk en open mogelijk, gun jezelf een leven zonder dwangmatig gebruik het wordt er zoveel beter op!

Jacqueline Dalm

Jacqueline Dalm, 46 jaar, moeder van 4 kinderen, partner van een vrouw, boeddhist, verslavingscounselor, psychosociaal hulpverlener, mediator en mindfulness trainer. Tevens is ze eigenaar van Praktijk “De Leegte” te Eemdijk, waar ze in alle rust mensen ondersteund bij het aanpakken van persoonlijke problemen van uiteenlopende aard.

“Veel heb ik geleerd uit het leven zelf, als moeder van een verslaafde, schizofrene zoon en echtgenote van een verslaafde man die uiteindelijk zelf uit het leven stapte. Die pijn maakte dat ik op zoek ging naar antwoorden en een manier om te leren omgaan met de onvermijdelijke tegenslagen van het leven. Het maakte me krachtig en vol compassie voor anderen en uiteindelijk, na een gedegen opleiding, een therapeut met een warm hart.”

Meer informatie:  www.de-leegte.nl of [email protected]