In eerste instantie zag Steffie alleen maar voordelen in de goede afkomst van haar man Boudewijn. “Hij komt uit een keurig gezin en ik keek daar in het begin enorm tegenop. De familie van Boudewijn is vermogend en heeft aanzien hier in het dorp. Ik keek zo tegen zijn familie op dat ik het in het begin lastig vond om helemaal mezelf te zijn. Ik ben van eenvoudige komaf en moest wennen aan de manier waarop ze in de familie van Boudewijn doen en zijn. Inmiddels ben ik ruim tien jaar samen met Bou en ken ik zijn ouders als geen ander. Maar makkelijker is het niet altijd.”
Jurk boven de knie
Na tien jaar voelt Steffie zich redelijk op haar gemak bij de familie van haar man. “Vooral zijn broers en zussen zijn heel aardig. Ik kan met ze lachen en ze nemen het allemaal niet zo serieus. De ouders, ooms en tantes zijn wel een stuk stijver en vinden etiquette heel belangrijk. Zo zien ze mij niet graag in een spijkerbroek of een jurk boven de knie. En ik spreek altijd met twee woorden en toon respect naar de oudere leden van de familie.”
Eet smakelijk
Ook tafelmanieren zijn een ding in de familie van Boudewijn. “Bij ons thuis was het vroeger gewoon zitten en eten. Natuurlijk wachtten we met eten totdat iedereen aan tafel zat, maar bij Boudewijn gaat het nog verder. Zij gaan niet eens aan tafel zitten voordat iedereen achter zijn stoel staat. En eten doen ze pas als moeder of vader de eerste hap heeft genomen. ‘Eet smakelijk’ zeggen ze niet. Echt onwijs wennen voor mij!”
Wennen
Gelukkig is Steffie op de hoogte van alle regels en gebruiken en voelt ze zich nu ook meer op haar gemak. “Als je je keurig aan de regeltjes houdt en netjes meedoet, is er niks aan de hand. In het begin was dat wel anders. Ik weet nog dat ik een keer ‘eet smakelijk’ zei en begon te eten voordat mijn schoonvader een hap had genomen. Ik werd aangestaard alsof ik gek was. Pas na het diner heeft Boudewijn mij uitgelegd dat dit niet is hoe ze dingen doen. Nu gaat dat goed.”
Geen vaste tafelschikking
Als Steffie bij haar schoonfamilie is, doet ze dingen op hun manier. “Maar bij ons thuis wil ik dat niet. Boudewijn en ik zien graag dat het gezellig en ontspannen is. ‘Eet smakelijk’ zeg ik niet meer, maar ik vind dat mensen wel gewoon aan tafel mogen gaan zitten zonder te wachten tot het hele gezelschap er is. Ook hebben we geen vaste tafelschikking. Op één plek na dan…”
Aan het hoofd
De vader van Boudewijn zit thuis altijd aan het hoofd van de tafel. “En bij ons is dat anders. Hier zit ik aan het hoofd, omdat dit de plek het dichtst bij de keuken is. Mijn schoonvader gaat daar steevast zitten en ik vraag hem altijd ergens anders te gaan zitten, zodat ik makkelijk naar de keuken op en neer kan. Hij kijkt me na tien jaar nog steeds aan alsof ik gek ben. Inmiddels kan ik erom lachen, maar in het begin was ik hartstikke bang voor hem.”
Wil hem niet teleurstellen
Om gedoe aan tafel voor te zijn, zoekt Steffie naar andere manieren om haar schoonvader tevreden te houden. “Ik geef hem de mooiste eetkamerstoel en haal zijn favoriete drankjes in huis. Verder check ik altijd vooraf bij Boudewijn of de door mij bedachte gerechten wel lekker worden gevonden door zijn vader. Eigenlijk precies hoe ik het niet wil bij etentjes, maar ik wil mijn schoonvader ook niet teleurstellen.”
Hoe ver moet ik gaan?
De moeder van Steffie vindt het belachelijk dat Steffie zo naar de pijpen van haar schoonfamilie danst. “Ja, die vindt het echt niet normaal. Zij vindt dat ik gewoon mezelf moet zijn en dat zijn familie dat moet accepteren. Ik probeer uit te leggen dat ik op een bepaalde manier mezelf ben, maar dat ik ook rekening wil houden met hun gebruiken en manieren. Dat ik respect wil tonen en dat zijn ouders geen achttien meer zijn. Maar hoe ver moet ik daarin gaan?”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Fiene -
Hou toch op man, wat een vermoeide situatie..