Apetrots is Esther op haar buik. “Ik show ‘m graag, ik ben zo blij dat ik in verwachting ben.” Omdat het niet helemaal van zelf ging, zijn vrienden en familie ook heel blij voor haar. Minder vrolijk wordt ze van haar schoonvader. “Hij wil steeds maar mijn buik aanraken en ik vind dat super ongemakkelijk.”
Esther en Jasper hadden de moed al een beetje opgegeven. “We wilden zo graag een kindje maar het lukte maar niet. Heel even zijn we de medische molen ingegaan maar we zijn er ook heel snel uitgestapt. Het werd allemaal zo medisch dat we ons afvroegen waar we mee bezig waren. Als een kindje krijgen niet voor ons was weggelegd, moesten we ons daar bij neerleggen, zo besloten we.” Toen ze het loslieten, kwam het toch nog goed: Esther werd zwanger. “Dat hadden we niet verwacht. We waren zo blij dat we veel moeite moesten doen om het stil te houden tot we de twintig weken echo hadden laten maken.”
Iedereen is zo blij
De zwangerschap loopt voorspoedig en in Esthers buik groeit een jongetje. “Daar ben ik ook heel blij mee. Een meisje was ook welkom geweest, maar ik voel me denk ik toch meer een jongensmoeder en Jasper kijkt er nu al naar uit om met zijn zoon te voetballen en mannen dingen te doen.” Vrienden en familie leven enorm mee met de aanstaande ouders. “Het is zo prettig om zulke fijne mensen om ons heen te hebben. Toen ik het nieuws bekend maakte via Facebook ontplofte mijn app. Hartverwarmend dat iedereen zo met ons meeleeft.” Ook de ouders en schoonouders zijn door het dolle heen. “Van mijn ouders krijgen we een kinderwagen en mijn schoonouders willen meebetalen aan de kinderkamer. Echt zo lief.”
De kriebels
Wat Esther niet had verwacht is dat mensen aan haar willen zitten. “Ik vind dat best een vreemde gewaarwording. Zelf heb ik die behoefte nooit gehad om aan zwangere buiken van vriendinnen te zitten. Ik vind het helemaal niet erg als mijn allerbeste vriendinnen vragen of ze even mogen voelen, maar er zijn grenzen.” Want van de aanrakingen van haar schoonvader krijgt Esther de kriebels. Elke keer als hij haar ziet, raakt hij haar buik aan. “Ik vind dat eigenlijk niet normaal en heb steeds minder zin om naar mijn schoonouders te gaan.”
Zoen vol op mijn mond
Het was haar al eerder opgevallen dat haar schoonvader haar altijd van top tot teen bekeek. “Zijn blik blijft altijd net even te lang op mijn borsten hangen. Als hij mij ziet, pakt hij me met beide handen stevig rond mijn middel vast en dat doet hij net even te lang. Ik heb het gevoel dat hij gewoon een beetje op mij valt. Maar ja, ik heb er nooit wat van gezegd, dat vind ik moeilijk want ja het is niet echt aantoonbaar grensoverschrijdend gedrag. Hoewel hij de laatste van de drie begroetingskussen al een paar keer vol op mijn mond gaf. Ik zei er maar niets van, ik wil ook geen toestanden met mijn schoonouders, het zijn best wel schatten van mensen.”
Even je buik aanraken, meisje
Maar nu Esther zwanger is, vindt haar schoonvader dat hij zich nog meer kan permitteren. “Vanaf het moment dat hij weet dat ik in verwachting ben, wil hij mijn buik steeds aanraken. Hij zegt dan: ‘Dag meisje, ik wil even mijn kleinzoon begroeten’. Want door tegen mijn buik te praten en er met zijn handen over te wrijven, zegt hij dat hij de band al kan opbouwen. Dat is toch niet normaal? Ik vind het echt te ver gaan maar Jasper en mijn schoonmoeder doen net of het de gewoonste zaak van de wereld is. Jasper zei zelfs dat ik me niet zo druk moest maken, dat zijn vader gewoon heel blij is dat hij opa wordt. Zelfs mijn eigen vader raakt me niet op die manier aan, ik vind het ook onfatsoenlijk en uiterst ongemakkelijk.”
Schoonouders bij de bevalling
Of het een grapje was, weet Esther niet, maar toen haar schoonvader laatst tegen haar schoonmoeder zei: ‘misschien mogen we wel bij de bevalling zijn, wat denk jij?’ kreeg ik een torenhoge hartslag. Ik lachte maar wat schaapachtig, maar dacht: dat nooit. Ik krijg er een heel unheimisch gevoel van. Jasper niet, hij wijt het aan mijn gierende hormonen. Misschien heeft hij wel gelijk, maar ik voel me niet meer fijn in de buurt van zijn vader.”
Wat zou jij doen?
Wat zou jij doen als je in Esther haar schoenen zou staan? Zou jij er iets van zeggen? Of vind je het heel normaal dat een aanstaande opa aan de buik van zijn schoondochter zit; het is toch immers zijn kleinkind? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door shahin khalaji via Pexels
Martine van Os -
‘Piet, blijf met je gore fikken van mijn buik af. Ik wil het niet hebben dat je me aanraakt.’ ‘Jasper, je kunt het wel wijten aan mijn hormonen maar dat is de meest stompzinnige kutsmoes ook. Ik wil het niet hebben dat je vader me aanraakt en ik wil hem ook niet bij de bevalling hebben, is hij helemaal besodemieterd?’ STEL GRENZEN, MENS.