Sanja: “Als het zo moet, wil ik helemaal geen Pasen vieren met mijn familie”

Het is sinds vorige week een drukte van belang in de familiegroepsapp van Sanja. Haar moeder nodigt Sanja en haar gezin en het gezin van haar broer uit voor een paasbrunch. “Als het zo moet, wil ik helemaal geen Pasen vieren met mijn familie.”

Alles moet op haar manier

Eigenlijk is Sanja al twee jaar klaar met het vieren van Pasen bij haar ouders thuis. “Mijn moeder houdt het gezin graag bij elkaar en doet dat op haar manier zoals alles op haar manier moet gaan. Dat betekent dat de brunch bij haar thuis wordt gehouden en wij mogen niets meenemen. Zo voorkomt ze dat we etenswaren meebrengen die ze niet lekker vindt of niet bij Pasen vindt passen.” Vroeger was het wel anders: Pasen was toen nog leuk. “Ik weet niet wat er is gebeurd, maar nu mijn broer Fred en ik volwassen zijn en eigen gezinnen hebben, wil mijn moeder druk uitoefenen.”

Rauwdouwende eierzoekers

Marco, de man van Sanja, heeft helemaal niets met zijn schoonfamilie en zou het liefst brunchen met Sanja en de kinderen. “Maar dat gaat niet, want dat accepteert mijn moeder niet. Dus gaan we sinds we kinderen hebben, en dat is nu acht jaar, elke eerste paasdag naar mijn ouders. Mijn moeder geeft mijn vader opdracht chocolade eieren in de tuin te verstoppen voor de kleinkinderen. Op zich hartstikke leuk maar voor onze meiden is er weinig lol aan te beleven. Want de jongens van mijn broer, Thomas en Roel, zijn enorme rauwdouwers en kapen alle eitjes voor de neus van Minke en Noor weg. En denk maar niet dat die jongens de eitjes delen met hun nichtjes.”

Ik heb nog wel een haasje voor ze

Vorige jaar kreeg Sanja er bijna ruzie over met haar moeder toen ze een opmerking maakte over het gedrag van Thomas en Roel. “Die jongens zijn haar hartenlapjes en o wee, degene die iets onaardigs over ze zegt. Ik vind hun gedrag niet normaal en mijn broer en schoonzus corrigeren hun kinderen niet en ik vind dat mijn moeder er gerust iets van kan zeggen. Maar mijn moeder vindt mij een aanstelster en zegt dat Minke en Noor heus wel een chocoladehaasje van haar krijgen. Daar gaat het niet om, het eieren zoeken is gewoon niet leuk zo, maar dat snapt mijn moeder niet. Mijn vader geeft me wel gelijk, hij ziet ook wat er gebeurt. Helaas durft hij er niets over te zeggen tegen mijn moeder.”

Mijn man pakt de leesmap

Sanja heeft het idee dat eigenlijk niemand de paasbrunch echt gezellig vindt. “Marco mengt zich al niet eens meer in de gesprekken, hij is de discussies die mijn broer en moeder voeren spuugzat. Dus pakt hij de leesmap en bladert allerlei tijdschriften door om de tijd door te brengen. Mijn schoonzusje kan alleen maar over haar drogisterijwinkel praten en probeert me steeds weer allerlei peperdure producten aan te smeren. Echt, ik word er zo moe van. Ik heb er gewoon de kracht niet meer voor.”

Brallen aan de paastafel

Maar het ergste vindt Sanja het gebral van haar broer, zeker als hij een glaasje heeft gedronken. “Vorig jaar was het zo gênant: Fred tikte de een na de ander achterover en werd steeds luidruchtiger. Hij maakte ongepaste opmerkingen over mijn schoonzusje toen zij een derde plak paasbrood met roomboter pakte. Dat ze behoorlijk aan het uitdijen was en dat hij dat niet leuk vond. Ze moest oppassen, want anders zou Fred haar inruilen. Ik wist niet wat ik hoorde. Later in de auto, toen we terug naar huis gingen, begonnen Minke en Noor erover. Ze vonden het echt stunning om hun oom zo te horen. Ja, wat moest ik daar nou op antwoorden?”

Schat, ik ga niet mee

Marco heeft aangegeven dat hij dit jaar niet naar Sanja’s familie wil om te brunchen. “Hij zei: ‘prima als jij gaat met Minke en Noor, maar ik blijf thuis. Ik heb er gewoon geen zin in, het is elke jaar hetzelfde vervelende liedje’. Nou, lekker dan. Mijn moeder blijft maar appen in de familiegroep, mijn broer bralt vrolijk mee en mijn schoonzus vraagt of ik nog crème of lippenstift nodig heb. Ik heb nog steeds niet gezegd dat we niet willen komen. Mijn moeder wordt woest als ik dat doe. Ik overweeg om toch maar met de meiden te gaan en dan verzin ik voor Marco wel een smoes. Maar diep in mijn hart blijf ik liever thuis.”

Herkenbaar? Ook elk jaar weer dezelfde brunch met dezelfde mensen en dezelfde grappen? Of heb je het juist heel leuk met de familie? Wat raad je Sanja aan? Praat me in de comments onder dit artikel.

Bovenste afbeelding: Unsplash+