Roxan neemt geen kraamcadeau’s aan: “Mensen vinden het vreemd als ik het teruggeef en zeg dat ik het niet wil”
Na de bevalling zijn de meeste kersverse moeders zo trots als een pauw. Je hebt net een prachtprestatie neergezet én je bent tot over je oren verliefd op je kindje. Niet gek dat veel vrouwen dan ook niet kunnen wachten om hun kleine kindje aan familie en vrienden te laten zien. Ook voor de familie en vrienden is het een bijzonder en spannend moment en zij nemen dan ook graag een kraamcadeautje mee.
Zo ook na de bevalling van Roxan (33 jaar). “Ik ben natuurlijk reuze trots op mijn kleine mannetje. Hij heet Beer en hij doet het super goed. Inmiddels is hij 10 weken oud en is de hoeveelheid kraamvisite langzaam maar zeker iets aan het afnemen. Heel prettig want ik vond het soms best wel zwaar!”
Hele middag in huis
Een van de redenen waarom Roxan het bezoek erg zwaar vindt, is omdat ze constant maar aardig en correct moet blijven. “Sommige mensen bijven urenlang hangen. Als mijn moeder of beste vriendin dat zou doen, zou ik het niet erg vinden. Maar die buurvrouw die ik alleen uit beleefdheid even liet langskomen? Die wil ik gewoon niet een hele middag in mijn huis.”
Geen cadeau’s
Ook het krijgen van cadeau’s is een dingetje voor Roxan. “Wij wonen klein en ik heb tijdens mijn verlof ons hele huis opgeruimd volgens de principe’s van Marie Kondo. Heerlijk vind ik het! Alles wat we niet nodig hadden, niet blij van werden of gewoon niet meer gebruikten, hebben we weggedaan. Zo hebben we ruimte gemaakt voor de nieuwe baby, maar ook mijn hoofd heeft er de ruimte van gekregen. Tegen kraamvisite zeg ik dan ook vooraf dat ze geen cadeau hoeven mee te nemen. We hebben alles wat we nodig hebben!”
Bedankt voor de moeite
Toch negeert het grootste deel van de kraamvisite Roxan haar wens. “Zo goed als iedereen komt toch met cadeautjes aan. Rammelaars, boxpakjes, wippertjes, dekentjes, knuffels, boekjes en ga zo nog maar even door. Ik bedank deze mensen dan voor de moeite, maar neem het cadeau niet aan en zeg dat ze het naar de winkel mogen terugbrengen. Mijn schoonmoeder moest heel erg huilen toen we haar cadeau niet wilden aannemen. Ik snap dat ze teleurgesteld is, maar ik snap niet dat ze niet naar onze wens heeft geluisterd.”
Ongemakkelijk
Vrienden van Roxan en haar man vinden het maar vreemd. “Ze kunnen het niet helemaal plaatsen. Of ze het onbeleefd vinden weet ik niet, maar je merkt dat ze het wel ongemakkelijk vinden als we iets teruggeven. Ik help ze er dan vriendelijk aan herinneren dat we vooraf hebben aangegeven geen cadeau’s te willen. Toch heeft iedereen het idee dat wij voor hun wel een uitzondering maken.”
Wens respecteren
Wat er precies met de teruggegeven cadeau’s gebeurt, weet Roxan niet. “Ik zeg dat mensen het terug kunnen brengen naar de winkel of dat ze het aan een kindje kunnen geven dat het goed kan gebruiken. Maar vragen of ze dat ook echt gedaan hebben? Dat doe ik niet. Het is hun cadeau, ik vind het aan hen om er iets op te verzinnen. Ik hoop dat onze vrienden en familie onze wens in de toekomst wel respecteren.”
Meepraten over het verhaal van Roxan? Dat kan in de comments onder dit artikel! Vinden we gezellig!
33 reacties
Collega’s, buren en kennissen die uit beleefdheid langskomen moeten de wens respecteren, vind ik. Maar mensen die dichter bij je staan hebben ook een persoonlijke band met het kindje. Een kraamcadeau van oma teruggeven kan écht niet. Zeer kwetsend. Gauw excuses aanbieden, je hormonen of zoiets de schuld geven en zeggen dat je een heel mooi plekje gaat zoeken voor het met liefde uitgezochte cadeautje!
Ja, echt niet oke.
Ik zelf had bij mijn huwelijk ook duidelijk aangegeven dat we geen cadeautje wilden. Maar dat ze het konden doneren aan een goed doel. Toch waren er gasten die wat wilden geven, dat hebben we maar aangenomen en ze hartelijk bedankt. We hebben later in onze speech aangegeven dat we echt niks wilden hebben, masr dat we toch nog cadeautje hadden gehad. En dat degene die onze wens hadden gerespecteerd zich niet bezwaard hoefden te voelen. En dat we alle gasten evenveel waardeerde. Maar dit is een andere situatie de cadeautje die jij kreeg zijn niet voor jouw of je partner. Ze zijn voor de kleine. Dus is dat onmogelijk om te zeggen dat je niks wilt, en het terug geeft.
Heb nog nooit zoiets vreemds gehoord. Als die vrouw jarig is hoef je ook nooit meer iets mee te nemen. Het ergste vind ik het nog voor de schoonmoeder/oma. Ze zadeld de kraamvisite ook op met het weer moeten retourneren van het cadeautje. Ze zou van mij nooit meer iets krijgen, nog geen bloemetje. Wat een saai mens.
Op zichzelf een super goed idee! Wat moet een baby met al die spullen? We moeten juist consuminderen met zijn allen, de aarde is al vervuild genoeg. Maar om een cadeautje van oma te weigeren.. ik neem aan dat er een sentimentele gedachte achter zat dat het haar zo kwetst. Iets met liefde uitgezocht voor haar kleinkind, wellicht zelfs iets wat het kindje zal koesteren en aan oma zal doen denken. Dat had je gewoon moeten aannemen. Je kan ook doorslaan.
Respectloos, onopgevoed, niks meegekregen van beleefdheid en waar de grens ligt, van zo genaamd je eigen wensen. Gatver, z’n oma nog wel, jou kind zelf zou je nog aanpakken voor dit gedrag. Maar veel geleerd uit ervaring, wat je doet zal je worden teruggedaan, hoe jij deze mensen, voornaamste de oma’s en opa’s hebt teleurgesteld en pijn hebt gedaan, zo zal jij worden teleurgesteld en gepijnigd worden, zo is t leven. Wat rond gaat komt rond!
teneerste beetje meer respekt voor oudere mensen en zeker voor schoonmoeder.Niemand wil met lege handen komen .Ben blij dat er een gezond kindje is .Verder moet je een spaarpotje.neer zetten als ze willen kunnen ze daar wat geld geven en kun je het naat een goed doel geven ..En die spulletjes die je nu te veel het geef je aan ieder die je denkt kan het goed gebruiken . .Verder veel geluk met die regels.
Oei. Ik snap dat je het in jouw ogen duidelijk hebt aangegeven, maar veel mensen zullen denken dat je het uit beleefdheid zegt. Zo van: doe vooral geen moeite, ik vind het al leuk dat je er bent. Maar dat je uiteindelijk toch een kleinigheidje op prijs stelt. Zo gaat het immers bij de meeste mensen! Dan is het wel erg bot om een cadeau niet eens te willen aannemen. Tip: glimlachen, bedanken en naar de kringloop ermee. Of zelf weggeven. Iedereen blij.
Heel goed dat ze bij haar standpunt blijft. Het is niet netjes van haar omgeving om haar wens niet te respecteren. Als hen dan gekwetst daardoor zijn is hun ego gekrenkt. Andermans keuze niet respecteren is toch een soort van dwang vind ik.
Ik zelf wil voor mijn verjaardag ook geen cadeaus. De meeste dingen heb ik niet nodig anders had ik ze al gekocht. De meesten respecteren dat inmiddels maar het heeft wel jaren geduurd. De mens is door de tijd geconditioneerd om niet met lege handen aan te komen.
Ik sta achter hun keuze
Ze hebben het van te voren kenbaar gemaakt
Het is anders als anders maar ja laat iedereen doen waar ze zich goed bij voelen,daar is niks mis mee.
Wat ik raar vind in deze tijd dat gender refil of hoe je t ook schrijft .
Maar we leven ook in een andere tijd dus moet je dingen gaan accepteren ,vind ik ook wel eens moeilijk .
Maar ja gewoon doorgaan komt vanzelf goed
Gefeliciteerd met de baby!
Ik snap het best dat mensen het moeilijk vinden om met lege handen op kraamvisite te komen, meestal ook omdat je dit echt van harte doet, je wenst een baby een goede start en een baby en spulletjes en verzorging is erg duur, ik geef meestal ook iets persoonlijks en geld of cadeaubon. Toch vind ik het ook knap dat ze voet bij stuk houdt omdat ze duidelijk heeft aangegeven niets te hoeven, toch had het misschien voor alle partijen beter geweest om een wensenlijst aan te leveren met de cadeaus waar je wel in geïnteresseerd bent, met daarbij ook een potje voor donaties voor spullen op die lijst, die massage waar je zo naar uitkijkt of de spaarrekening voor de toekomst van het kindje. Een kraamcadeau van oma weigeren kan gewoon niet, dan is er echt iets mis gegaan in de communicatie, als je niet samen tot een leuk cadeau bent kunnen komen. Het is toch ook voor de herinnering van je kindje aan zijn of haar oma later. Zo prijkt er nog steeds een mooie spaarpot waarop hun naam en geboortedatum staat bij mijn kinderen op hun kamertje, wat ze gekregen hebben van opa en oma. Ze hebben nog steeds hun eerste knuffel van mijn broer, muziekdoosje van mijn zwager, hun eerste pakje, een fotolijstje en kraambezoekboek van oma heb ik bewaard, dat krijgen ze mee met hun uitzet. Er zijn zoveel dingen te bedenken, je hoeft dat toch ook niet perse zelf alles te kopen. Ik kan ook niet meepraten over vervelend bezoek, dat snapt het meestal meteen als je aangeeft dat het bezoek lang genoeg heeft geduurd. Maar ja, mijn ervaring was ook heel anders: ik vond de eerste weken, (afgezien de eerste 2 weken) best eenzaam overdag (eerste van vrienden die kinderen kreeg, werkten allemaal fulltime, familie woont niet heel dichtbij, man was werken en vanwege keizersnee kon/mocht ik 10 weken geen autorijden. Dus die buurvrouw lokte ik zelf af en toe even 😉. Ik was zo trots, moest dat af en toe delen! Ook handig, soms vond ik het ook wel eens lekker om mijn lijf even babyvrij te hebben en dan kon zij even knuffelen (En ik mijn koffie/thee warm drinken)
Hét kraamcadeau wat ik van mijn vriendin kreeg; heerlijk met veel liefde eten bereid wat in de vriezer kon. Dat konden wij in de “kraamweken”(en nog steeds wel eigenlijk🤣) wel gebruiken. Dus geen fysieke of blijvende dingen maar bijv. eten dus of avondje oppas.. een massage bon, daar denken mensen toch nog te weinig aan!
Wat vond ik dit allemaal gekke reacties omdat iemand geen cadeau wilt? Ze heeft het aan gegeven dat ze het niet wilt, en ook alles al heeft wat nodig is. Tuurlijk is het voor oma wel extra zuur, maar nee is nee. Als het in goed overleg gedaan was kan ik me er nog iets bij voor stellen, maar ongenode cadeautjes mogen van mij ook naar iemand die er wel gelukkig van word
Deze mevrouw is een vreemd mens en gedraagt zelf nog een groot kind. Psychisch is ze niet in orde. Hopelijk kwam het door de hormonen want je man is wel erg idioot als hij nog bij je blijft en vooral wat jij zijn moeder flikt. Je hebt straks erg veel goed te maken. Wat heb je toch idiote en vreemde mensen op de wereld…
Wat fantastisch, dat je geen ongewenste zaken in je huis wilt en prima gecommuniceerd. Maar duidelijk zó ongewoon, dat mensen het zo ongemakkelijk vinden, om met lege handen te komen, dat ze, ondanks je verzoek, toch iets meebrengen. Heel sterk, om zo rustig en vriendelijk voor je zaak te blijven staan.
Als veel mensen iets meenemen, was de boodschap wellicht niet duidelijk genoeg. We zeggen toch vaak “hoeft niet” als beleefdheid. Dat word opgevat als “maar mag wel”. Ik vind het weigeren van kado’s dan ook wel heel cru. Als veel mensen wat mee brachten, bekijk je eigen rol dan nog eens. Miss hier was een kleine bijdrage op een spaarrekening voor de kleine ook leuk om als alternatief aan te bieden. Zo kunnen mensen toch iets geven en zijn er geen ongewenste kado’s
Reageer ook
Lees ook
Corine viert geen kerst met haar familie: “Ik heb er gewoon geen zin in”
Een menu bedenken, boodschappen doen, wijnen uitzoeken, het huis opruimen en versieren, uitgebreid koken, de perfecte gastvrouw spelen en vervolgens de hele bende opdoeken… Kerst is gezellig, maar (voor veel mensen) ook zeker een gedoe. Sommige mensen hebben er om deze reden zelfs een enorme hekel aan en zouden de kerst het liefst helemaal overslaan. […] Lees meer
Arabela organiseert mega partijtjes voor haar dochter: “Pony’s in de tuin of het afhuren van een zwembad”
Met veel warmte denk ik terug aan mijn partijtjes van vroeger. Geweldig vond ik het dat al mijn vriendjes en vriendinnetjes speciaal voor mij naar mijn huis kwamen. Toen ik wat jonger was waren de partijtjes altijd bij ons thuis. We deden spelletjes als koekhappen, zaklopen en spijkerpoepen. Vanaf mijn achtste verjaardag deden we ook […] Lees meer
Joris -
“Tegen kraamvisite zeg ik dan ook vooraf dat ze geen cadeau hoeven mee te nemen”. Dat (hoeven) is iets anders dan dat het niet gewenst is (mogen). Je moet gewoon duidelijker zijn, want nu doe je de aanname dat mensen je wens niet respecteren, terwijl je iets ander zei dan bedoelde.