Het is al weer twee jaar geleden dat Ria op het zwarte katertje Loetje moest passen, maar ze krijgt het er nog warm van als ze eraan terugdenkt. Loetje glipte namelijk tussen haar benen door en de dagen erna heeft ze zich rot gezocht. “Ik wist niet waar ik het moest zoeken.”
Al jaren is Ria bevriend met Jaap en Els. “En dat is best bijzonder want we wonen naast elkaar. Nooit eerder had ik zo’n goed contact met mijn buren. We lopen de deur niet plat bij elkaar, maar als er iets is, als we elkaar kunnen helpen dan staan we klaar voor elkaar. Dat is superfijn.” Wat ook heel fijn is: als Ria op vakantie gaat, dan kan ze de kooi met de kanarie bij Jaap en Els brengen. “Ze vinden het geen probleem om tijdens mijn afwezigheid voor Karel, mijn kanarie, te zorgen. Ik vind het een heerlijk rustgevende gedachte dat als ik er niet ben er goed voor Karel wordt gezorgd.”
Loetje is een echte binnenkat
Andersom is het net zo: als Jaap en Els er even tussenuit gaan, dan past Ria op Loetje. “Loetje is een heel lieve zwarte kater. Jaap en Els kregen hem als kitten en toen al was-ie om op te vreten. Een heel eigenwijs maar zeer aanhankelijk beest.” Omdat Jaap en Els best regelmatig weggaan nu Jaap niet meer werkt, past Ria vaak op het vrolijke viervoetertje. “Loetje is een echte binnenkat. Wel zo prettig want we wonen aan een drukke straat waar toch al een paar keer een kat is aangereden. Gelukkig overleefde een aantal de botsing maar je moet er niet aan denken dat je beestje wordt doodgereden.”
O god, daar gaat-ie
Inmiddels is de parmante stoere kater Loetje een jaar of drie. En hij probeert telkens naar buiten te glippen omdat de wereld daar lonkt. Jaap en Els zorgen ervoor dat de kater niet kan ontsnappen. “Op de één of andere manier weten ze Loetje telkens weer tegen te houden. Wat de buren wel lukt, lukte mij niet. O joh, het zweet breekt me weer uit als ik aan die dag denk.” Want wat was er aan de hand? Terwijl Jaap en Els lekker genieten van het voorjaarszonnetje in Benidorm, duikt Loetje tussen de benen van Ria en rent de straat op. “Ik dacht dat ik gek werd. Loetje holde als een blind paard de straat op en ik zag hem zo langs een scooter glippen die nog maar ternauwernood kon uitwijken.”
Misschien zit Loetje in een schuur
Daar stond Els dan. “Ik had echt geen idee wat ik moest doen. Ja, natuurlijk ging ik als een malle op zoek naar Loetje, maar ik vroeg me ook af of ik Jaap en Els moest bellen. Ik werd naar als ik er aan dacht dat ik Els aan de telefoon zou krijgen, helemaal vrolijk en dat ik haar dan moet vertellen dat hun kater is ontsnapt. Die mededeling zou toch gelijk hun vakantie volledig vergallen?” Els gokt erop dat ze Loetje gewoon terugvindt en doet er alles aan. Ze kamt de hele buurt uit en belt bij mensen aan om te vragen of ze Loetje hebben gezien. Of ze misschien ook even in de schuur willen kijken of hij daar niet toevallig zit. “Maar ja, veel buren waren zelf ook op vakantie dus op een aantal adressen bleef de deur dicht.”
Nachtmerries had ik ervan
Spaans benauwd krijgt Els het als Loetje vijf dagen spoorloos is. “O man, ik droomde dat hij was aangereden en dan werd ik badend in het zweet wakker.” Maar dan krijgt ze een berichtje van Els. “Els appte: ‘De overburen zijn net terug van vakantie en hebben Loetje op zolder gevonden. Gelukkig had hij zijn penning om. Loetje ziet er slecht uit en reageerde agressief op de buren. Weet jij wat er in godsnaam aan de hand is? Hoe kan het dat wij hier niet van weten? En hoe lang was hij al weg?’. Ik was zo opgelucht dat mijn oppaskater weer terecht was. Ik holde naar de overburen en bedankte ze hartelijk. Hoe hij op hun zolder terecht is gekomen, is een raadsel maar ik vermoed dat het zolderraam openstond.”
Woest zijn Jaap en Els
De opluchting en blijdschap van Ria zijn van korte duur want als Jaap en Els thuiskomen zijn ze kwaad. “Ik begreep er niets van. Waarom waren ze nou zo boos? Loetje was weer terecht, niet gewond ofzo, iedereen blij toch zou je denken? Ik kon er tenslotte ook niks aan doen dat het beestje ontsnapte, dat is niet mijn schuld. Maar daar dachten Jaap en Els heel anders over.” Nog steeds is Ria in de war. Het contact tussen Jaap en Els is minimaal en ze mag niet meer op Loetje passen. “Ze durven hun kater niet meer aan mij toe te vertrouwen. Het was nu door het oog van de naald, maar zijn bang dat het een volgende keer misgaat. Ik vind het zo jammer dat ze zo reageren en nu durf ik ook niet zo goed Karel te brengen als ik op vakantie ga. Dit is echt een heel nare situatie en ik snap niet waarom.”
Wat vind jij ervan? Snap jij dat Jaap en Els Ria niet meer vragen om op te passen op Loetje? Of vind je dat klinkklare onzin. Ria kon er toch ook niets aan doen? We zijn benieuwd hoe jij hierover denkt. Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door Sam Lion via Pexels
Winactie! De nieuwe Jill Mansell “Het zonnetje in huis”
We mogen 3 exemplaren weggeven van “Het zonnetje in huis” van Jill Mansell. Doe je mee aan onze winactie? Lees hier hoe je mee kunt spelen!
Hetty -
Oei, ik zou ook heel erg boos zijn als ik een kattenoppas zou hebben die niet zou vertellen als mijn kat kwijt was. Want dan zou ik meteen naar huis komen! Ik zou ook niet iemand nog een keer op laten passen die mijn kat had laten ontsnappen. Dan is die persoon gewoon niet geschikt als kattenoppas. Dus ik begrijp deze Jaap en Els heel goed. Het is een grote misvatting geweest om hen niet op de hoogte te stellen en ook om te denken dat het goed is omdat de kat terug is. Zo werkt het niet, het is je kindje en hij is toch vijf dagen kwijt geweest en er niet goed aan toe. Natuurlijk zijn Els en Jaap boos, overstuur en vertrouwen ze je niet snel meer. Denk daar niet te licht over en wees niet beledigd als je geen tweede kans krijgt maar accepteer het samen met dat je dit niet goed hebt ingeschat. Ook al heb je erg je best gedaan om Loetje te vinden.