Maria wil niet mantelzorgen voor haar ouders

Sorry hoor, maar wat haat ik dit toch aan de Nederlandse cultuur. In mijn ogen is het niks meer dan normaal dat je voor je ouders zorgt als zij dit zelf niet meer goed genoeg kunnen. Tenzij je een slechte band met ze hebt, of de afstand is te groot, zie ik niet in waarom je ze niet zou kunnen helpen. Al moet je elke dag even langsrijden, is dat echt teveel gevraagd? Misschien is het de cultuur, maar toen het slecht(er) ging met mijn vader ben ik elke dag bij hem thuis geweest om hem te helpen waar nodig. Ik nam eten voor hem mee en bereidde wat voor, maakte zijn huis schoon etc. Daarnaast ben ik ondernemer en alleenstaande moeder. Het heeft dus niets met tijd te maken maar met prioriteiten.

Geef bij je ouders aan wat je wel doet. En houd je daar aan. Regel samen met je ouders de andere taken die gedaan moeten worden door professionals.

Ik heb 20 jaar gezorgd voor mijn ouders.
Ook hun wilden liever geen vreemde mensen in huis.
Ik heb het altijd in mijn eentje gedaan, ondanks dat ik nog meer zussen en broers heb stond ik er altijd alleen voor.
Ik heb het altijd met heel veel liefde gedaan, en als het overnieuw zou moeten zou ik het zo weer doen.
De mensen vergeten dat je ouders jaren lang voor jou hebben gezorgd, en dat er een tijd komt dat jij als kind zijnde de zorg voor je ouders krijgt.
Ik persoonlijk vind dat ze in Nederland de verzorgingshuizen moeten afschaffen en de zorg zo lang als mogelijk is bij de kinderen moeten neer leggen, dit omdat als de ouders eenmaal in een verzorgingshuis zitten de kinderen er niet meer naar om kijken en alles overlaten aan de verpleging, daar ze de instelling hebben dat de verpleging daar voor is.
Dus het moraal van dit verhaal is dat je je moet gaan schamen dat je je ouders niet wilt verzorgen, en dus alles wilt overlaten aan een wild vreemd iemand.
Toon meer respect naar je ouders en help hun waar je kan, ze zullen je er altijd dankbaar daar voor zijn.

Ik begrijp je volledig. Je hebt je eigen leven voel je niet schuldig. Ik wil ook niet voor mijn demente moeder zorgen. Dat doet mijn zus haar lievelings kind.

Tja Hetty, maar vergeet niet, dat de mensen die tegen ons zorgmedewerkers aardig en lief zijn, soms heel anders tegen hun kinderen zijn. Het ligt vaak niet alleen aan de kinderen als die weinig bij hun ouders komen.
Wij komen in hun leven als ze hulpbehoevend zijn, maar de jaren die daaraan vooraf zijn gegaan, hebben wij ze niet meegemaakt. Er kan ook veel oud zeer bij de kinderen zitten.

Wat ontzettend jammer dat ouders zo op hun strepen staan en geen hulp aanvaarden van de zorg het kan zo ontspannend werken er blijft genoeg over voor de kids wat ze dan kunnen doen brengt echt veel meer rust en dan ga je er ook heen voor de leuke dingen ik heb zelf ook hulp in huis en hulp voor mijn man bij persoonlijke zorg is echt heel fijn en de kids willen heel veel doen maar vind het ook belangrijk wanneer ze komen het fijn blijft heel erg jammer dat ouderen geen professionele hulp willen brengt echt veel meer rust

Ik werk zelf in de zorg en kijk soms met leden ogen aan dat kinderen de ouders laten stikken en bij zorgverzekeraars is het tegenwoordig gewoon zo dat de kinderen het mieten doen anders krijgen ze niets betaald en de gemeentens doen precies hetzelfde

Wees duidelijk in wat je wel en niet kunt of wilt doen voor of met je ouders. Wil je bij je ouders, niet schoonmaken,, maar wel helpen met het regelen van huishoudelijke hulp; zeg dat dan.
En bespreek het met je twee andere zussen. Kijk samen wat je zussen, kunnen doen. Ook al wonen ze op afstand. Denk na, schrijf op, breng het in kaart. Verdeel taken. Zo houdt je het langer vol. En geniet van je LAT relatie. Succes.

Baken je grenzen af. Mijn moeder is 88 en al jaren mijn zorg in bijna alles. Nu daar mijn zus bijgekomen is, slaap ik slecht en eet op rare tijden. Stress. Beide zijn veeleisend en hebben veel aandacht nodig. Mijn moeder heb ik gisteren verhuist naar een verpleeghuis. Dat scheelt 50 procent zorgen voor. Misschien dat ik nu ook voor 50 procent beter functioneer. Zoek hulp en vermijdt manipulatie.

Ik ben 81 jaar. Heb 3 kinderen allemaal met een eigen leven. Als ze tijd vrijmaken om mij te bezoeken wil ik niet dat ze hier klussen en dan weer weg moeten. Elke minuut dat ze

Mijn moeder is 92 en heeft artrose en heel veel pijn heupen knie allebei en rug. Ze woont alleen en doet nog alles zelf. Wil absoluut geen hulp terwijl ze dat nodig heeft vind ik. Maar ik laat haar in haar waarde. Ze woont in Oud West en ik in Zuidoost. Ik ben 69 en nu haar oudste kind mijn broer is overleden in 1998 hij was de oudste en ik heb een zus van 67 die woont in Harderwijk en komt niet buiten. Mijn zus en ik hebben zwaar COPD gold en ik heb pas borstkanker gehad ben geopereerd en kankervrij. Heb geluk gehad dat het vroeg ontdekt is en klein was. Ik ga 1x per week of soms eens in de twee weken naar mijn moeder en neem van alles voor haar mee ze houdt van ananas, mango en alle fruit eigenlijk maar mag geen mandarijnen en sinasappels. Ze is gek van biefstuk en dat neem ik dan ook iedere keer mee soms een ribkarbonade erbij. Kortom alles wat ze lekker vind. Ik ben soms zo kortademig dat ik niet weet of ik het zal redden. Maar ik ga want ik weet niet hoelang ze er nog zal zijn. Ik zie haar steeds kleiner en magerder en oud worden. Ze slaapt vreselijk slecht en vergeet heel veel herhaalt ook heel veel maar ze is mijn moeder. Ik wil dat ze naar een verzorgingsflat gaat maar ze vertikt het en ik denk dat ze het niet red als ze uit haar vertrouwde omgeving gaat. Ze heeft een vriendin die dagelijks langskomt met boodschappen. Ze kookt zelf, niet meer zo lekker als tien jaar geleden maar ze kan dat nog en zichzelf verzorgen. We bellen ook veel ze verwacht niks maar ik vind dat ik er moet zijn voor haar.

Wat je moeder doet is manuipuleren. Mijn moeder is ook zo’n 1tje en ik trap constant weer in haar val en doe het toch. Gevolg ik ben mijzelf kwijt en vreet mij vol door stress en onvrede. Nog even en dan gaat mijn moeder verhuizen naar een verzorgingstehuis.Natuurlijk zoek ik haar op en neem haar een keer mee maar het voelt alsof ik dan de gevangennis heb verlaten. Als het zover is dan ga ik stiekem een feestje geven in mijn 1tje.

Wat moeders doet heet manipuleren. Zij heeft een probleem omdat haar standaard te hoog ligt en maakt daar het probleem van haar dochter van. Dus vrij duidelijk welke partij zich hier schuldig moet gaan voelen. Dochter heeft volste recht op eigen leven

Raar dat ouders van hun kinderen verwachten dat die alles op zich nemen.
Je kunt best eens een boodschap voor ze doen of een schoonmaakklusje maar verder kun je daar hulp voor inroepen.
Ik zou mijn kinderen daar niet mee willen belasten al zouden ze daar geen problemen mee hebben.
Als je van elkaar houd kom je daar wel uit