Het is de nachtmerrie van iedere ouder: je kind verliezen! Helaas overkwam het de moeder van de 12 jarige Mees uit Putten. Hij overleed vorige week nadat hij op de fiets werd aangereden door een betonwagen.
Onofficiële club van ouders die een kind verloren hebben
In haar blog beschrijft de moeder alle steun die zij en haar gezin van veel mensen in haar omgeving krijgt, maar ook daarbuiten. Wildvreemden die dankbetuigingen sturen naar het nieuws over het dodelijke ongeval naar buiten kwam.
Lees ook: Als je weet dat je kind niet meer lang te leven heeft
“Je vader en ik zijn nu ook lid geworden van de onofficiële club van ouders die een kind verloren hebben. Uit alle hoeken komen ze of schrijven ze ons om hum medeleven te betuigen en voor sommigen is die stap enorm groot. Wat een durf en wat een rauw verdriet is er bij sommigen van hen. Over één ding is iedereen het unaniem eens: Dit verlies van onze zoon nemen we ons leven lang mee, we zullen iedere dag aan je denken en het leven zal nooit meer zijn zo het was. Dat geeft een dubbel gevoel: ‘Gelukkig, ik zal je nooit vergeten’ maar ook: ‘Zullen wij ooit over het verlies van jou heenkomen?!?”
We huilen, hebben verdriet, en gaan weer door
We vinden het ook super mooi om te lezen dat het gezin vastbesloten is om door te gaan met leven. De twee zusjes van Mees, Meri en Fay en beide ouders hebben bij het sterfbed van Mees afgesproken om samen een nieuw leven op te bouwen. Een leven zonder Mees. Hoe moeilijk dat ook is. “We zullen elkaar vasthouden en een nieuw, ander leven opbouwen zonder jou. We huilen, hebben verdriet en gaan weer door”.
Enorm veel bewondering voor deze moeder
Heel knap hoe je zo’n verlies van je kind kunt omzetten in positieve acties naar de toekomst toe, waarbij ook de leventjes van je andere kinderen tellen en dat je ook in hun belang de kracht moet vinden om door te gaan.
“Mannetje mannetje. Ik ben je kwijt, hartstikke kwijt.”
Veel respect voor deze moeder! Wil je het hele artikel lezen van de moeder van Mees? Kijk dan hier.
