Als versteend zat Mira twee jaar geleden op de bank. Ze had de schaal oliebollen op tafel gezet, de jongens keken televisie en haar man kwam met twee koffers in zijn handen naar beneden. “Ik vertrek. Ik houd niet meer van je.” Het waren de laatste woorden die hij dat jaar sprak. “Ik dacht dat hij een grapje maakte.”

Alexander maakte geen grapje. Hij was bloedserieus en vertrok echt. “Onze kinderen hadden niet in de gaten wat er gebeurde. Ik liep achter Alex aan. Op het tuinpad draaide hij zich om en zei: ‘ik houd al heel lang niet meer van je. Zin om het nieuwe jaar met een leugen in te gaan heb ik niet. Vandaar dat ik ga’. Ik vroeg nog waar hij heen ging maar hij antwoordde niet meer.”

Geen feest maar nachtmerrie

Toen ze weer in de kamer kwam, zaten haar zonen nog steeds nietsvermoedend op de bank. Mira liep naar de keuken en schonk zichzelf een flink glas wijn in. “De schalen met oliebollen en hapjes van de traiteur stonden klaar om uitgeserveerd te worden en de champagne lag in de koelkast. Daar stond ik dan op de laatste dag van het jaar. Wat een feest had moeten worden, werd een nachtmerrie.”

Normaal doen

Als haar oudste vraagt waar papa is, weet Mira niet wat ze moet zeggen. “Ik had geen idee waar hij naar toe was gegaan. Snel verzon ik dat hij moest werken, dat er een storing was. Alexander is directeur van een groot bedrijf waar  dag en nacht wordt gewerkt, en het kwam vaker voor dat hij onverwachts moest werken, dus het was aannemelijk voor de kinderen.” Ze probeert zo normaal mogelijk te doen. En eigenlijk denkt ze dat hij gewoon straks weer naast haar in bed kruipt.

Bezatten

Als het twaalf uur is geweest, wenst ze de buren een gelukkig nieuw jaar en kijkt ze samen met haar jongens naar het vuurwerk. “Om half twee gingen ze naar bed en ik zat beneden op de bank. In mijn eentje. Ik appte naar Alexander. Ik zag dat hij mijn berichtje had gelezen, maar hij reageerde er niet op. Ik dronk de fles champagne leeg en begon me zorgen te maken. Alsof het opeens doordrong.”

Secretaresse

Twee dagen later neemt Alexander contact op met Mira. Bij hoog en bij laag houdt hij vol dat er geen ander is. “Yeah right”, dacht ik. En natuurlijk was er een ander. Hij is er vandoor gegaan met zijn secretaresse. Oudjaarsavond was hij bij haar en hij is er nooit meer weggegaan.” Inmiddels is Mira officieel gescheiden maar heeft ze elke twee weken met hem te maken; dan komt hij de kinderen ophalen. “Dan zie ik dat nufje zitten op de plek in de auto waar ik altijd zat en dan kan ik wel huilen.

Waarom met Oud en Nieuw?

Ik houd nog steeds van Alexander en had graag geprobeerd ons huwelijk te redden, maar hij hield die boot af. Had zijn beslissing al veel eerder genomen. Maar nog steeds vraag ik me af: waarom moest hij met oud en nieuw zijn gezin verlaten? Al drie jaar eet hij geen oliebollen meer met mij en de jongens en het doet nog steeds pijn. Het liefst ga ik die avond vroeg naar bed, trek de deken over mijn hoofd en word wakker in het nieuwe jaar. Maar ik weet dat ik ook daarmee niets oplos.”

Foto door Andrea Piacquadio via Pexels

Hanneke’s man had 13 affaires: “Hij pakte alles wat los en vast zat”

Met tranen in haar ogen, laat Hanneke mij haar trouwalbum zien. “Wat was ik toen gelukkig met Robert…” zucht ze. “We waren echt heel erg verliefd en ik had me toen nooit kunnen bedenken dat we vandaag hier zouden staan. Twee zoons, gescheiden en 10 jaar van mijn leven weggegooid. Hij pakte alles wat hij pakken kon ….” lees verder