Het is weer januari en dat betekent voor veel mensen dat ze goede voornemens hebben. “Ik doe daar niet aan mee en ik ben ermee gestopt. Het is me eigenlijk nog nooit gelukt om mijn goede voornemens langer dan een week vol te houden. Elke keer als het weer niet lukte, voelde het als opgeven, en daar werd ik alleen maar somber van. Het werkt veel beter om er gewoon niet meer aan te beginnen en te accepteren dat dit het is. Helaas denkt mijn beste vriendin Kaitlyn daar anders over.”
Ongemakkelijk
Kaitlyn en Desiree kennen elkaar van de basisschool. “We zijn al dertig jaar vriendinnen. Als tieners gingen we samen stappen en tegenwoordig doen we geregeld een drankje of gaan naar de film. Kaitlyn is drie jaar geleden getrouwd en kreeg vorig jaar haar eerste kindje. Ik ben alleen en heb een grote kinderwens. Het is daarom altijd dubbel om bij Kaitlyn thuis te komen. Enerzijds is het gezellig en vertrouwd, anderzijds heeft zij het leven waar ik van droom. En sinds kort is er nog een reden waarom ik me ongemakkelijk voel bij Kaitlyn.”
Geen grip
Als jonge meisjes waren Kaitlyn en Desiree altijd al wat voller. “Niet problematisch of zo, maar wel voller dan de meisjes uit de klas. Nog steeds is dat zo; ik lijk in niets op het beeld dat ik vaak van vrouwen op social media zie. Shoppen doe ik bij de grote maten en ik zal nooit het lijf van Doutzen Kroes krijgen. Natuurlijk heb ik het daar soms moeilijk mee. Er zijn avonden dat ik mezelf in slaap huil omdat ik baal en er geen grip op krijg. Maar nu ik ouder word, merk ik ook steeds meer dat er acceptatie komt. Dit ben ik en daar moet ik het mee doen. Om deze reden doe ik dus ook niet meer aan goede voornemens.”
Beetje jaloers
Wie dat wel doet, is Kaitlyn. “Vorig jaar nam ze zich na haar bevalling voor om fitter te worden dan ooit tevoren. Ik moest het nog maar zien; ik kende Kaitlyn vooral als iemand die liever lui dan moe is. Maar tot ieders verbazing lukte het haar gewoon! Ze kookte gezonde maaltijden, dronk alleen nog thee en water, zweerde het snoepen af en ging drie keer per week naar de sportschool. Ze ziet er mega goed uit en ik ben echt heel trots op haar. En natuurlijk, stiekem ook een beetje jaloers.”
Challenge
Kaitlyn weet dat Desiree diep vanbinnen ook fitter zou willen worden. “Ja, ze kent mij als de beste. Maar ik heb er wel moeite mee dat ze mij nu steeds probeert te motiveren. Elke keer vraagt ze of ik mee ga sporten en stuurt ze me gezonde recepten door. En als we samen uit eten gaan, zegt ze welk drankje ik zou moeten bestellen en welke gerechten wel of niet goed zijn. Op 1 januari appte ze me zelfs of we samen een challenge konden doen: de hele maand niet snoepen, elke dag een workout en gezond eten. Sindsdien appt ze me steeds met updates van hoe het bij haar gaat. Ik durf bijna niet te zeggen dat ik er helemaal niet aan begonnen ben; ik heb de motivatie er niet voor.”
Opgegeven
Ergens weet Desiree dat ze iets aan haar gezondheid moet doen. “Ik ben 35 jaar oud, maar heb al veel klachten die eigenlijk bij oudere mensen horen. Mijn rug en knieën doen vaak pijn, ik ben snel buiten adem en slaap slecht. Het is dus beter om wél met Kaitlyn mee te doen. Maar het ook écht doen? Dat lukt me niet. Zelfs niet met de hulp van mijn vriendin… Ergens heb ik het gewoon opgegeven. Waar vind ik de motivatie of moet ik het gewoon accepteren?”
Photo by tabitha turner on Unsplash
Sanderien van Mul -
Vreselijk, zo’n ‘vriendin’ die je in je nek hijgt en denkt goed te doen door je te ‘motiveren’. Het zullen best wel goede bedoelingen zijn, maar de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen. Net wat Joris zegt, motivatie moet uit jezelf komen. Ik was dik in de veertig toen ik een gastric bypass liet doen, na decennia lang morbide obees geweest te zijn. Wat mij uiteindelijk over de streep trok waren niet al mijn vriendinnen die iedere keer mij aan het sonjabakkeren, montignaccen, WeightWatchers etc wilden krijgen, maar toen ik op vakantie ging en de groep niet kon bijhouden. Ik wilde zo graag reizen, zoveel dingen zien, en ik hield niet eens een busreis van amper vijf dagen vol. Ja, toen pas ging de knop om. Drie jaar later trek ik er zelfstandig op uit naar waar ter wereld ik ook heen wil gaan. Goed, om terug te komen op je vriendin: als je haar als vriendin wil houden, vertel haar dan te stoppen met dit gedrag, want het helpt niet. Serieus. Als je elkaar al dertig jaar kent, moet je dit in een serieus gesprek tegen elkaar kunnen zeggen. Maar ik denk eigenlijk dat jullie al uit elkaar gegroeid zijn en dat jullie van vriendinnen, kennissen geworden zijn. Daar is niets mis mee, vriendschappen veranderen tijdens het leven. Wel vind ik dat als je inderdaad op je 35e ouderdomskwaaltjes hebt, je naar de huisarts moet. Het klinkt alsof er een milde depressie onder zit (het zogenaamde ‘accepteren’, of te wel ‘ik kan/ga/zal er toch niets meer aan doen’). Gaan! Je bent het waard!